Dwie strony medalu, czyli rzecz o pojedynku Money in the Bank

17 lipca 2011 roku odbyła się druga edycja gali WWE Money in the Bank. Tym razem miejscem walki o walizki, dające titleshota na główne pasy federacji, było Rosemont w stanie Illinois. W dotychczasowych walkach Money in the Bank brała udział różna liczba zawodników - sześciu, siedmiu, ośmiu i dziesięciu. W trakcie walki uczestnicy mają jeden cel - ściągnąć walizkę zawieszoną ponad sześć metrów nad ringiem, walizkę, która gwarantuje titleshota o dowolny pas WWE do wykorzystania w ciągu roku. W realizacji tego celu mają pomóc przygotowane drabiny o różnej wysokości.

O ile sama gala jest dość młodym dzieckiem federacji, o tyle walki o kontrakt w walizce mają już swoją kilkuletnią historię. Money in the Bank ladder match to - biorąc pod uwagę jej wcześniejszych zwycięzców - przepustka do main eventów i któregoś z najważniejszych pasów w WWE. Warto wspomnieć, że walizki, a co za tym idzie titleshota, zdobywali Edge, Mr. Kennedy, Rob van Dam czy Kane. Warto także zaznaczyć, że do tej pory tylko jeden zawodnik zdobył walizkę dwukrotnie. Był nim Phillip Brooks, czyli znany wszystkim - CM Punk.

Wracając jednak do historii tego pojedynku należy cofnąć się do stycznia 2005 roku. Wtedy to Chris Jericho przedstawił generalnemu managerowi RAW - Ericowi Bischoffowi - koncepcję rozegrania takiej walki, której stawką byłby właśnie titleshot. Eric wyraził zgodę, a walka na stałe wpisała się w koncepcję WrestleManii (aż do 2010 roku). W pierwszej walce wzięło udział sześciu zawodników, którzy mogli zapewnić wysoki poziom i zrobili to. Byli to przecież Christian, Chris Jericho, Chris Benoit, Shelton Benjamin, Kane i zwycięzca - Edge. Niezapomniane akcje w wykonaniu Sheltona Benjamina, Egde'a czy Christiana gwarantowały świetny pojedynek i przede wszystkim emocje, bo jak inaczej nazwać bieganie po drabinach Sheltona czy skoki Chris Benoit. Była to pierwsza tego typu walka, co wprowadzało świeżość i pewien element zaskoczenia. Edge wykorzystał kontrakt prawie rok później. Podczas noworocznej gali New Year's Revolution w styczniu 2006 roku pokonał Johna Cenę, zaraz po tym, jak ten obronił pas WWE w walce Elimination Chamber. Natomiast warto zaznaczyć, że wcześniej Edge musiał bronić swojego kontraktu. Postawił go na szali w pojedynku z Mattem Hardym podczas WWE Homecoming w październiku 2005 roku.

Druga walka z serii MitB odbyła się na kolejnej WrestleManii, czyli na WM 22. Tutaj z kolei prezes WWE Vince McMahon wyznaczył turniej kwalifikacyjny do walki. Trzech zawodników zakwalifikowało się z RAW i trzech ze SmackDown! Z czerwonego brandu wszedł Rob Van Dam, Shelton Benjamin (ponownie) oraz Ric Flair. Natomiast niebieski roster reprezentowali Finlay, Matt Hardy i Bobby Lashley. Warto dodać, że ten ostatni przegrał mecz kwalifikacyjny z Finlay'em, ale dostał szansę w ostatniej walce, którą był battle royal. W porównaniu z poprzednim składem, ten wyglądał jednak mniej efektownie. Zwycięzcą został Rob Van Dam, który, jako jedyny do tej pory zdobywca walizki, ostrzegł swojego przeciwnika, że wykorzysta na nim swoją walizkę, podając dokładny czas i miejsce. RvD w międzyczasie także postawił na szali swoją walizkę i skutecznie obronił ją w walce z Sheltonem Benjaminem na Backlash 2006. Co ciekawe walka odbyła się w stypulacji "contract vs title". Przy okazji przejął także pas Interkontynentalny. Rob Van Dam wykorzystał swoją walizkę, tak jak zapowiedział, podczas ECW One Night Stand w czerwcu 2006 roku. Jego ofiarą, podobnie jak Edge'a, padł John Cena. Była to jednak standardowa walka, a nie atak z zaskoczenia. Miała też stypulację - Extreme Rules Match. Co mogło utkwić w pamięci z tamtego pojedynku na One Night Stand? Na pewno przywitanie, jakie fani ECW zgotowali Robowi i Johnowi w domu ECW - Hammerstein Ballroom w Nowym Jorku.

Kolejna walka Money in the Bank miała miejsce na WrestleManii 23, a jej zwycięzca, jako jedyny nie miał okazji do wykorzystania kontraktu, ale o tym za chwilę. 2007 rok - można powiedzieć, że to był przełomowy moment w całej serii MitB. W tym oto roku po raz pierwszy udział wzięło łącznie ośmiu zawodników z trzech ówczesnych brandów WWE (RAW, SmackDown!, ECW). Swoje walki w turnieju kwalifikacyjnym wygrali Mr. Kennedy, CM Punk, Egde, Finlay, Jeff Hardy, Matt Hardy, Booker T i Randy Orton. Warto dodać, że w pierwszej walce kwalifikacyjnej udział wzięli dwaj poprzedni tryumfatorzy - Edge i RvD. Walizkę przechwycił jednak obecny zawodnik TNA - Mr. Kennedy. Stał się on historyczną postacią walk Money in the Bank. Dlaczego? Dlatego, że jako pierwszy do tej pory, nie miał szansy wykorzystać zdobytej walizki. Co prawda zadeklarował, że wykorzysta walizkę na następnej WrestleManii (zwycięzca miał wszakże na wykorzystanie walizki cały rok od WM do WM), ale w wyniku kontuzji, walizkę, po nieudanej obronie Kena, przejął Edge już w maju 2007 roku. Edge zrealizował kontrakt kilka dni później, kiedy to na SmackDown! odebrał pas Wagi Ciężkiej Undertakerowi. Oczywiście wcześniej Undertaker zebrał ciężkie lanie w trakcie walki z Batistą (Steel Cage Match) i po, kiedy został obity przez Marka Henry'ego. Co utkwiło w pamięci z walki na WM23? Na pewno leg drop Jeffa Hardy'ego na Edge'u wykonany z ponad sześciometrowej drabiny, co doprowadziło do kontuzji u obu zawodników i ich wycofania z walki.

W 2008 i 2009 roku dwukrotnie tryumfował CM Punk, stając się, jak do tej pory, jedynym zawodnikiem, który ściągnął walizkę dwukrotnie i to dwa razy pod rząd. W 2008 roku pokonał Sheltona Benjamina, Carlito, Chrisa Jericho, Mr. Kennedy'ego, Johna Morissona i MVP. Pierwotnie w walce miał znaleźć się jeszcze Jeff Hardy, ale został zawieszony na 60 dni za naruszenie Drug Testing Policy. Został po cichu wycofany, a w walce wzięła udział tylko "szczęśliwa siódemka", czyli można rzec - kolejny "historyczny" moment w serii Money in the Bank. Pierwszą swoją walizkę Punk zrealizował na RAW w czerwcu 2008 roku na Edge'u, który wcześniej został zaatakowany przez Batistę. Natomiast na WrestleManii 25 w 2009 roku, kiedy do walki stanęła ponownie ósemka wyłoniona w kwalifikacjach, CM Punk pokonał Sheltona Benjamina, Christiana, Finlay'a, Marka Henry'ego, Kane'a, Kofiego Kingstona i MVP. Brooks zapowiedział Edge'owi, że jeżeli pokona go w main evencie SmackDown! to zaraz potem wykorzysta walizkę. Jak powiedział, tak uczynił, ale przeszkodził mu w tym Umaga, co doprowadziło do dłuższego konfliktu tych dwóch panów (CM Punk - Umaga). Punk ponownie próbował zabrać pas Edge'owi kilka tygodniu później, ale został ponownie powstrzymany przez Umagę. Dopiero na gali Extreme Rules, kiedy Brooks ostatecznie rozprawił się z Umagą (Samoan Strap Match), mógł wykorzystać swoją walizkę. Jego ofiara padł świeżo upieczony mistrz Wagi Ciężkiej - Jeff Hardy, który kilka sekund wcześniej odebrał pas Edge'owi po zaciętym i efektownym ladder matchu. Dwukrotny Mr. Money in the Bank po raz kolejny wykorzystał efektywnie swoją walizkę.

Z początkiem 2010 roku dużo mówiło się o zorganizowaniu przez WWE PPV pod nazwą Money in the Bank. Wiele osób zadawało sobie wtedy dwa pytania:
1. Czy jest sens robić MitB PPV skoro na WrestleManii jest taka walka?
2. Czy jeżeli dojdzie do organizacji takiego PPV to walka na WM zostanie wycofana?

Oficjele WWE doszli do wniosku, że jednak taka gala się odbędzie. Natomiast na WrestleManii 26 odbyła się ostatnia walka z serii Money in the Bank ladder match, w której udział wzięło z kolei dziesięciu zawodników. W szranki podczas WM26 stanęli Jack Swagger, Shelton Benjamin, Evan Bourne, Christian, Matt Hardy, Kane, Kofi Kingston, Drew McIntyre, MVP i Dolph Ziggler. Walizkę, ku ogólnemu zdziwieniu, ściągnął Jack Swagger, który kilka dni później nieudanie próbował ją wykorzystać podczas RAW na Johnie Cenie. Jednak do zrealizowania kontraktu doszło nie na RAW, a na SmackDown!, kiedy to w wyniku konfliktu na linii Edge-Chris Jericho, Swagger przechwycił pas będący własnością tego drugiego.

Natomiast w lipcu odbyła się gala o nazwie Money in the Bank. Do tej pory zawodnicy, którzy zdobyli walizkę, mogli wykorzystać kontrakt na dowolny pas z obu brandów. Natomiast w wyniku zorganizowania dwóch walk Money in the Bank, osobno dla RAW i dla SD!, walizki zostały przypisane do poszczególnych rosterów. Podczas gali, w trakcie pojedynku zawodników SmackDown!, walizkę ściągnął (ponownie ku zdziwieniu widzów) Kane, który tego samego wieczoru wykorzystał ją na Rey'u Mysterio i odebrał mu pas Wagi Ciężkej. Kane pokonał w walce MitB - Big Showa, Matta Hardy'ego, Christiana, Kofiego Kingstona, Cody'ego Rhodesa, Drew McIntyre i Dolpha Zigglera. Z kolei "czerwoną" walizkę przechwycił Miz, który w tyle pozostawił Randy'ego Ortona, Chrisa Jericho, Evana Bourne'a, Teda DiBiase, Johna Morrisona, Edge'a i Marka Henry'ego. O ile Kane wykorzystał walizkę od ręki, tak Miz biegał z nią przez prawie pół roku, aby zrealizować kontrakt dopiero na RAW pod koniec listopada. Odebrał wtedy pas WWE Ortonowi. Jeszcze w lipcu próbował, chociaż nieudanie, zabrać pas Sheamusowi, ale nie udało mu się to w wyniku ingerencji Ortona i R-Trutha.

W lipcu 2011 roku doszło do drugiej edycji gali Money in the Bank. W każdym starciu walczyło po ośmiu zawodników. Pierwszą walką było starcie SmackDown! Money in the Bank ladder match (był to również opener gali). W pojedynku wzięli udział Sin Cara, Sheamus, Kane, Wade Barrett, Justin Gabriel, Heath Slater, Cody Rhodes oraz Daniel Bryan. Potencjalnych zwycięzców upatrywano w Rhodesie lub w Barrecie oraz ewentualnie Sheamusie. Dopiero gdzieś za nimi plasował się ten, który ostatecznie ściągnął walizkę, czyli Daniel Bryan. Było to oczywiście niemałe zaskoczenie, gdyż postawili na zawodnika, który w WWE nie osiągnął jeszcze wiele. Jak już wiadomo, Bryan zapowiedział wykorzystanie walizki. Można nawet powiedzieć, że połączył dwie forsowane wcześniej idee - podanie konkretnego terminu walki (jak Rob van Dam) oraz przetrzymanie walizki do Wrestlemanii (jak Mr. Kennedy). O ile jestem w stanie sobie wyobrazić, że Bryan może dotrwać do WM28 z walizką, o tyle obawiam się, że potencjalna kontuzja może doprowadzić do przejęcia walizki przez innego zawodnika. Jednak w tym momencie nie wiadomo jeszcze, kto może być przeciwnikiem Bryana na WM28 - mistrzem jest przecież Christian, ale przez tych dziewięć miesięcy może zdarzyć się wiele.

Drugie starcie tej gali, czyli walka zawodników RAW (Kofi Kingston, Miz, Alex Riley, Rey Mysterio, Alberto del Rio, Evan Bourne, Jack Swagger i R-Truth) może nie była tak porywająca, jak SmackDown! (przynajmniej w moim odczuciu), ale jej zwycięzca i sama końcówka napawała emocjami. Były trzy momenty, w których można było się obawiać o zwycięzcę. Pierwszy, kiedy sam na ringu i na drabinie przebywał Kofi Kingston. Drugi, kiedy na pusty ring wkuśtykał Miz. A trzeci, kiedy Rey Mysterio próbował ściągnąć walizkę. Na szczęście wygrał chyba ten właściwy zawodnik - Alberto del Rio. Obawiam się jednak, że Meksykanin może być tym pierwszym, który walizkę wykorzysta, ale pasa nie zdobędzie. Mieliśmy już tego przedsmak po main evencie gali, kiedy został wezwany przez Vince'a do odebrania pasa CM Punkowi. Kontraktu co prawda nie wykorzystał, ale mam wrażenie, że nawet, jak go wykorzysta, to zrobi to niefektywnie.

Co tak naprawdę gwarantuje symboliczny kontrakt w symbolicznej walizce Money in the Bank? Na pewno jest to dla części zawodników upragniona droga do zdobycia pasa. Jednak ma ona także drugą stronę medalu. Nie zawsze taką walizkę zdobędzie i zrealizuje właściwa osoba, jak chociażby w przypadku Jacka Swaggera. Swagger po odebraniu pasa Jericho zaczął się prawdopodobnie bardzo wywyższać i panoszyć w szatni i na zapleczu, co nie spodobało się oficjelom i dlatego oglądamy go teraz, w tym miejscu, w którym jest. Natomiast walizka sprawdziła się w przypadku takich zawodników, jak CM Punk, Edge czy Miz. Co ciekawe ten trzeci był typowany przez większość osób, że będzie pierwszym zawodnikiem, który nie zrealizuje zdobytej przez siebie walizki (nie wliczając w to Kennedy'ego, który stracił walizkę w wyniku kontuzji i przymusowej przerwy). Jednak Miz zrealizował szczęśliwie walizkę i przez ponad pół roku był dobrym mistrzem WWE, pokonując nawet w main evencie WrestleManii 27 Johna Cenę i broniąc pasa. Walizka jest także dobrym fantem, dzięki któremu można sprawdzić, czy dany zawodnik rzeczywiście zasługuje na promocję czy nie. W przypadku Swaggera widzieliśmy, że raczej nie. W przypadku Miza (także Edge'a czy Punka) jest zupełnie odwrotnie.

Warto także dodać, że jedynym zawodnikiem, który wziął udział w prawie wszystkich walkach Money in the Bank na WM (od 21 do 26) był Shelton Benjamin, zawodnik, któremu umiejętności ringowych mogą pozazdrościć niektórzy obecni zawodnicy WWE. Jednak ani razu na pięć prób (nie pojawił się tylko w 2007 roku) nie udało mu się ściągnąć walizki. Był jednak gwarancją efektownych akcji w trakcie walki.

Reasumując krótką historię walk Money in the Bank - nie wiem, czy dobrym posunięciem była organizacji gali MitB kosztem likwidacji tej walki na WM. Od kiedy walizki przypisane są do poszczególnych brandów ciężej jest czymś zaskoczyć potencjalnego widza. Dopóki Mr. Money in the Bank mógł wykorzystać walizkę na dowolny główny pas (WWE lub WHC) było większe oczekiwanie - "może na RAW, a może na SmackDown!, może wparuje na PPV i spróbuje". Teraz to jest tylko wyczekiwanie, kiedy w końcu wpadnie i odbierze ten przypisany pas. Wiadomo przecież kto jest jego celem - mistrz z danego rosteru. Niestety przydzielenie walizek zabiło tą niepewność i napięcie.

W ramach ciekawostki dodam, że do momentu organizacji gali MitB, czyli przydzielenia walizek do konkretnych pasów, kontrakt był częściej realizowany na World Heavyweight Title (2007 - Edge, 2008 - CM Punk, 2009 - CM Punk, 2010 - Jack Swagger). Natomiast WWE Title przejęto za pomocą walizki tylko dwukrotnie (2006 - Edge, 2006 - RvD) i dwukrotnie ofiarą padał John Cena. Jeszcze raz zaznaczam, że nie wliczam w to wyników Money in the Bank PPV z 2010 roku.