Historia RAW
WWE RAW jest programem o profesjonalnym wrestlingu aktualnie ukazującym się w stacji USA Network. Program zadebiutował na antenie USA Network 11 stycznia 1993 roku. Gościł tam aż do 2000 roku kiedy to przeniósł się do stacji TNN znanej potem jako Spike TV. W 2005 roku show powrócił do rodzimego USA Network. RAW ukazywało się w każdy poniedziałkowy wieczór od samego początku co zaowocowało mianem najdłużej ukazującego się cotygodniowego programu telewizyjnego w historii. Dlatego też nazywany jest flagowym programem WWE.\\r\\n\\r\\n
Początek
\\r\\n
\\r\\n\\r\\nWWF Monady Night Raw po raz pierwszy pokazano 11 stycznia 1993 roku na USA Network i było jednogodzinnym programem. Ze wszystkich zawodników, którzy wtedy wystąpili do dzisiaj zostało tylko dwóch: Shawn Michaels oraz The Undertaker. RAW przełamało dotychczasowe stereotypy pokazywania wrestlingu w TV, które zazwyczaj było nagrywane w małych salach. RAW jako pierwsze wprowadziło interakcje na żywo z publicznością bo to właśnie do niej skierowane było show. Pierwszy epizod przedstawiał Yokozunę, który pokonał Koko B. Ware'a, The Steiner Brothers pokonujących the Executioners, Shawna Michaelsa pokonującego w walce o IC title Maxa Moona oraz Undertakera pokonującego Damiena Demento. Ponadto był wywiad z Razor Ramonem.\\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nOryginialnie RAW nagrywane było w niewielkim teatrze w Nowym Jorku Grand Ballroom w Manhatam Center Studios i było pokazywane co tydzień. Kombinacja nietypowych scenariuszy oraz akcji na żywo wróżyła sukces. Niestety cotygodniowe pokazywanie show na żywo wysysało pieniądze WWE. Dlatego tez w latach 1994 i 1999 podjęto decyzje o tym, że RAW będzie pokazywane na żywo w poniedziałek a następnego dnia było nagrywane na następny tydzień.\\r\\n\\r\\nPierwsze lata RAW trzymały klimat gimmikowego stylu federacji. Przykładami są chociażby Tatanka, Irwin R. Schyster, Duke The Dumpster Drose, Drink the Clown czy Thurman Sparky Plugg.\\r\\n\\r\\nRAW jednak powoli i nieoczekiwanie zaczęło zmieniać się i dążyć do "Attitude Ery". Dzięki temu RAW zyskało przydomek "Uncut, Uncensored, Uncooked". Niektóre z takich momentów to porażka Razor Ramona z 1-2-3 Kidem, porażka HBK z Martym Jannetym czy chociażby pierwszy bodyslam na Yokozunie wykonany przez Lexa Lugera.\\r\\n\\r\\nPierwotnie gospodarzami RAW byli Vince McMahon, Rob Arlett i Macho Man Randy Savage. Sean Money przeprowadzał wywiady a Bobby The Brain Heenan pomagał mu w tym. 19 kwitnia 1993 barlett pokazał się ostatni raz w programie. Zastąpiony został przez Heenana. 6 grudnia 1993 Gorilla Monsoon wykopał heenana z WWF na zawsze. W rzeczywistości był to storyline spowodowany tym, że WWF zaproponowało Heenanowi lżejszy grafik i połowę dotychczasowej wypłaty. Po ponad roku RAW wyprowadziło się z Nahattan Center i podróżowało po USA.\\r\\n\\r\\nMonday Night Wars
\\r\\n\\r\\nW 1995 roku WCW rozpoczęło nadawanie nowego programu WCW Monday nitro na TNT. RAW i Nitro pierwszy raz zmierzyły się 11 września 1995 roku. W związku z tym, że RAW co dwa tygodnie było nagrywane wcześniej to vice prezydent WCW Eric Bischoff korzystał z okazji i podawał wyniki RAW na gali nitro. To powodowało stopniowe obniżanie się ratingów RAW.\\r\\n\\r\\nWe wrzesniu 1999 roku catingi a co za tym idzie zarobki RAW zaczęły rosnąć co zaowocowało ponownie nadawaniem każdego programu na żywo.\\r\\n\\r\\nNa początku wojny ratingów RAW i Nitro wymieniały się minimalnymi zwycięstwami. W połowie 1996 roku dzięki rozpoczęciu angle'a z NWO Nitro rozpoczęło serię wygranych 84 tygodni z rzędu i zakończyło się 13 kwietnia 1998 roku.\\r\\n\\r\\nRAW is WAR
\\r\\n
\\r\\n\\r\\n3 lutego 1997 Monday night RAW weszło w format dwugodzinny dzięki rozpoczęciu pełną parą Attitude Ery. Aby przerwać dominację ratingową Nitro WWF rozpoczęło angle storyline powiązany z ECW. 17 lutego 1997 Jerry Lawler wyzwał ECW. W odcinku RAW gdzie gala powróciła do Manhattan Center na wyzwanie odpowiedzieli kolejno Taz, Mikey Whipwreck, Sabu, Tommy Dreamer, D-Von Dudley i Sandman. Właściciel ECW Paul heyman udzielił telefonicznego wywiadu tydzień po tym.\\r\\n\\r\\nW 1997 roku miało miejsce sporo kontrowersyjnych scenariuszy. Niektórymi z nich są rasistowskie postępowania DX wobec Nation of Domination, konflikt na linii the British Buldog i Owen Hart vs HBK i Stone Cold czy różne sytuacje z Bretem Hartem. \\r\\n\\r\\n10 marca 1997 roku oficjalnie RAW zostało nazwa RAW is WAR. 17 marca rozpoczął się konflikt miedzy Hartem a Mcmahonem, ponadto Brian Pullman ruszył z serią XXX Files.\\r\\n\\r\\nPo Wrestlemanii XIV w marcu 1998 WWF ruszyło z Attitude Era stawiając na jej czele takie gwiazdy jak Steve Austin, The Rock, Triple H i Mankind. Klasyczny feud pomiedzy Vincem (zamienionym z funkcji colour komentatora na złego szefa) z ulubieńcem fanów Stonem Coldem rozgrzewał fanów. 13 kwietnia 1998 RAW z walką Vincea i Stone Colda pokonało pierwszy raz od 84 tygodniu Nitro w ratingach.\\r\\n\\r\\nRaw postawiło na nowości a Nitro nadal wstawiało do Main Eventów stare gwiazdy jak Hogan czy Nash. Przez to młodsze gwiazdy pokroju Reya Mysterio, Chrisa Benoita, Chrisa Jericho czy Eddiego Guerrero nie miały szansy odniesienia sukcesu. Jedynymi nowymi w federacji którym się to udało było Goldberg i DDP.\\r\\n\\r\\nTymczasem na RAW rządziły feud Vincea z Stonem Coldem, storyliney z DX, Mankind vs The Rock. Ponadto gwiazdy takie jak Kane, Kurt Angle, Val Venis czy Goldust systematycznie pięły się w góre drabinki kariery. Oba show tak się nienawidziły, że pewnego dnia gdy i Nitro i RAW nagrywane były blisko siebie DX wybrało się do miejsca nagrania Nitro by porozmawiać z fanami WCW. Dowiedzieli się, że WCW strasznie opuściło ceny biletów by zapełnić halę do pełna.\\r\\n\\r\\n4 stycznia 1999 Mick Foley, który walczył wcześniej dla WCW jako Cactus Jack pokonał The Rocka w walce o WWF Title. Tej samej nocy ale wcześnie bischof nakazał komentatorowi Tonyemu Schiavone powiedzenie na antenie o zwycięstwie Mankinda. Schiavone powiedział to i dodał "that'll sure put some butts in the seats" (to z pewnością posadzi kilka dup na miejscu). W efekcie tego na RAW przełączyło się ponad 600 tysięcy widzów. Na Nitro natomiast miejsce miała niesławna sytuacja Fingerpooke of Doom kiedy to powracający Hogan pokonał jednym palcem mistrza Kevina Nasha. Oczywiście to zwycięstwo było podłożone. W następnym tygodniu na RAW można zobaczyć było wiele transparentów "Mick Foley posadził moją dupę na tym miejscu".\\r\\n\\r\\nKoniec Wojny
\\r\\n
\\r\\n\\r\\nNowy kontrakt z Viacomem pozwolił na zmianę 25 wrzesnia 2000 kanału telewizyjnego na TNN. WCW zostało zmuszone do poddania się. Ostatni epizod Nitro nadano 26 marca 2001. Show rozpoczęło się od krótkiego przemówienia Vincea. Przemówienie to zostało przerwane przez Shane'a, który stwierdził, że to on jest jedynym właścicielem WCW i że właśnie rozpoczyna się storyline Invasion.\\r\\n\\r\\nPo atakach terrorystycznych z 11 września z nazwy RAW is WAR zniknęło słowo "war".\\r\\n\\r\\nDalszy rozwój
\\r\\n
\\r\\n\\r\\nNa początku roku 2002 WWE rozpoczęło proces ogólnie znany rozszerzeniem marki. Federacja podzieliła się na dwa oddzielne rostery z własnymi scenariuszami i gwiazdami czyli RAW i SmackDown!. Podział ten był wynikiem kupna największych współzawodników WWE czyli WCW i ECW. Oficjalnie powiedziano o tym na RAW 25 marca.\\r\\n\\r\\nOd tej pory zawodnicy zostali desygnowani do występowania tylko na jednej z gal. Jedynie zawodnicy walczący o pasy WWE Undisputed Championship oraz o WWE Womens Championship mieli występować na obu show. W sierpniu 2002 undisputed Champion Brock Lesnar odmówił obrony tytułu na RAW co spowodowało uznanie tego tytułu jedynie dla zawodników SmackDown!. tydzień później Eric Bischoff ustanowił nowy tytuł Word Heavyweight Championship i mianował triple H jako pretendenta do tego tytułu. Tytuł Lesnara nie był już nigdy więcej zwany Undisputed. WWE Womens Championschip zostało tylko na RAW. Ponadto wymyślono draft aby zapewnić coroczny dopływ świeżej krwi.\\r\\n\\r\\nPowrót do USA Network
\\r\\n
\\r\\n\\r\\n10 marca 2005 roku Viacom i WWE zdecydowali się na nieprzedłużanie umowy ze Spike TV. 4 kwietnia WWE ogłosiło podpisanie 3 letniej umowy z NBC Universal czyli powrót do rodzimej stacji USA Network, 2 letniej umowy na specjalne programy na NBC oraz hiszpańskiej wersji RAW na Telemundo. Spike TV w miejsce RAW zaczęło pokazywanie gal UFC.\\r\\n\\r\\nPierwsze show po powrocie do USA Network nazwane było "WWE homecoming" I odbył się powrót Hulka Hogana, Stevea Austina, Shawna Michaelsa, Micka Foleya, HHH, vincea McMahona oraz legend takich jak Roddy piper, Jimmy Hart, Jimmy Snuka czy Harley race. WWE Homecoming trwało 3 godziny. Pokazano również godzinny program pokazujący najlepsze momenty RAW z ostatniego pobytu an USA. Ten RAW zdobył najwyższy rating od 3 lat i wyniósł blisko 6 milionów widzów.\\r\\n\\r\\nNa nastepnym show zwolniony został Jim Ross, jego miejsce zajął Johnatan Coachman a za moment dołączył Joey Styles.\\r\\n\\r\\nRok 2006
\\r\\n\\r\\n1 maja 2006 na RAW Joey Styles ogłosił, że rezygnuje z funkcji komentatora (scenariusz). Jego miejsce ponownie zajął Jim Ross. Styles został za to komentatorem powracającego ECW.\\r\\n\\r\\nW kanadzie po 11 latach ukazywania się na antenie TSN RAW przeszedł na kanał The Score. To oznaczało, że RAW było pokazywanie nie jak do tej pory z godzinnym opóźnieniem tylko z 15 minutowym. \\r\\n\\r\\nPodczas epizodu RAW z 25 wrzesnia 2006 w Oklahomie RAW rozpoczęło się awarią świateł. Widać było jedynie ring. \\r\\n\\r\\n9 października 2006 roku RAW stworzyło specjalne wydanie RAW pod nazwą "RAW Family Reunion". Było to RAW trzygodzinne z udziałem zawodników ze wszystkich trzech Brandów. Ponadto RAW zyskało nowe logo i nowy theme autorstwa Papa Roach. Niedługo później RAW nadało epizod nr 700 co oznaczało, że RAW stał się najdłużej nadawanym programem w historii telewizji.\\r\\n\\r\\nRok 2007
\\r\\n\\r\\n25 czerwca 2007 RAW zaplanowane w Corpus Christi miał być show z kontynuacją storylineu ze śmiercią Chairmana, który rozpoczął się 2 tygodnie wcześniej. Niestety jednak ten scenariusz został przerwany a RAW rozpoczął się od przemówienia Vincea z powodu śmierci wielkiej gwiazdy i w sumie legendy wrestlingu Chrisa Benoita i jego rodziny. Show pokazywało najlepsze walki z jego kariery. Jednakże w związku z tym, iż z czasem fakty dotyczące śmierci Benoita zaczęły wychodzić na światło dzienne to WWE zaczęło cenzurować te show. W USA było to niemożliwe ale tam gdzie RAW było pokazywane z opóźnieniem to zostało one zastąpione innym odcinkiem. Ponadto wszelkie walki Benoita zostały również usunięte z serwisu WWE 24/7.\\r\\n\\r\\n10 grudnia 2007 RAW świętowało 15 rocznicę i nagrało specjalne trzygodzinne show. Na tym show zobaczyliśmy jednorazowe powroty Stevea Austina, RVD, The Godfathera, Steve'a Blackmana, Howarda Finkila, Teda DiBiase, Erica Bischoffa, Gangrena, Trish Stratus, lity, Sunny, Hulka Hogana i Mankinda. Oczywiście jeszcze było wiele innych gwiazd. W tym wydaniu można było też zobaczyć najważniejsze momenty z RAW.\\r\\n\\r\\nRok 2008
\\r\\n
\\r\\n\\r\\nWWE rozpoczęło rok 2008 od przejścia w HD. Miało to miejsce w Hampton. 30 czerwca pas mistrza wagi ciężkiej powrócił na RAW kiedy to CM Punk korzystając z walki Money In The Bank zdobył go. 8 wrzesnia RAW wprowadziło "wymianę talentów" z ECW. Podobna sytuacja miała miejsce wczesniej pomiędzy ECW i SmackDownem.\\r\\n\\r\\n3 listopada RAW miało swój 800 odcinek.\\r\\n\\r\\nRok 2009
\\r\\n\\r\\n15 lutego na gali No Way out Edge wygrał WHC w RAW Elimination Chamber match. Było to zwycięstwo bardzo kontrowersyjne. Moim zdaniem nawet we wrestlingu przegięciem było wejście Edgea w miejsce Kofiego Kingstona w taki sposób. Edg wygrał i zdobył drugi najważniejszy tytuł w federacji i zabrał go do SmackDown. Później pas ten jeszcze dwukrotnie zmieniał brandy. Podobna sytuacja jest z pasami mistrzowskimi kobiet. Ponadto pasy United States oraz Intercontinental Championship zmieniły się rosterami. Taka sytuacja ma miejsce po raz pierwszy.\\r\\n\\r\\n15 czerwca Vince McMahon ogłosił specjalne trzygodzinne RAW w którym "sprzedał RAW" Donaldowi Trumpowi. Strona WWE oraz portale wrestlingowe ogłaszały że jest to rzeczywistość. W tym momencie akcje WWE poszły strasznie do góry. Niestety nastepnego dnia stacja USA Network zaprzeczyła temu dodając, iż jest to tylko storyline. Natychmiast akcje zaczęły spadać w dół. Storyline ten musiał się zakończył więc Vince "odkupił" RAW ponownie. Po tym ustalił zasadę, że każde RAW będzie miało innego General managera. Do tej pory byli to zarówno aktualni zawodnicy, byli zawodnicy, hall of famerzy czy zwykłe sławy.\\r\\n\\r\\nRok 2010
\\r\\n\\r\\nPoczątek roku 2010 rozpoczął się z wielkim hukiem, bowiem doszło do powrotu legendarnego Breta "Hitmana" Harta. Podczas segmentu z Vincem McMahonem prezes WWE zaatakował Kanadyjczyka kopiąc go w kroczę. W tym samym czasie początek swojego title runu miał Sheamus, który na Royal Rumble stoczył pojedynek z Randy Ortonem. Wielkimi krokami zbliżał się także koniec Legacy, lecz Orton nie przeszedł jeszcze pełnego face turnu. Gdy Royal Rumble już się odbyło to na Raw można było poczuć klimat drogi do Wrestlemanii. Oczywiście kolejnym przystankiem miało być Elimination Chamber. Tak więc przez kolejne tygodnie na czerwonej tygodniówce odbywały się walki kwalifikacyjne do tego by znaleźć się w komorze eliminacji i zostać najważniejszą postacią na Raw. Po tym PPV droga do Wrestlemanii zleciała już dość szybko pod dyktando takich feudów jak Cena vs Batista, McMahon vs Hart, Undertaker vs Michaels czy Orton vs Legacy. \\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nPierwsze Raw po najważniejszej gali roku było poświęcone głównie odchodzącemu na emeryturę Shawnowi Michaelsowi. HBK podziękował właściwie wszystkim dzięki, którym osiągnął on taką karierę. 26 kwietnia doszło do specjalnego odcinka Raw, podczas którego doszło do Draftu. Na czerwoną tygodniówkę przeszli : John Morrison, Edge, R-Truth oraz Chris Jericho. Na tej samej gali The Hart Dynasty zostali nowymi mistrzami drużynowymi. 24 maja swoje odejście zapowiedział Batista, który przegrał dzień wcześniej walkę o pas WWE z Johnem Ceną. 7 Czerwca na specjalnym odcinku Raw doszło do szokującego debiutu grupy Nexus. Zaatakowali oni CM Punka oraz Johna Cenę. Dzień później doszła do nas informacja, że zawieszony został Daniel Bryan za duszenie krawatem Justina Robertsa. Przez kolejne tygodnie członkowie pierwszego sezony NXT toczyli wojnę z WWE, a zwłaszcza z Johnem Ceną. Zapowiedziane zostało, że na Summerslam Nexus podejmie skład stworzony przez gwiazdy WWE. W tym samym czasie na czerwonej tygodniówce głównym mistrzem był Sheamus, który podobnie jak w Styczniu feudował z Randy Ortonem. Summerslam zupełnie odmieniło oblicze czerwonej tygodniówki, bowiem Nexus przegrało pierwszy raz, a Sheamus nadal był mistrzem. Powrócił także Daniel Bryan i rozpoczął feud z The Mizem, który był United States Championem oraz posiadaczem walizki Money in The Bank. Mimo to nadal głównym wydarzeniem poniedziałkowych gal był konflikt na linii Cena-Nexus. Po gali Night of Champions wiele się zmieniło gdy to Randy Orton został WWE Championem, a Daniel Bryan mistrzem Stanów Zjednoczonych. Nadal głównym wydarzeniem było promowanie walki Johna Ceny z Wadem Barrettem. Na jednym z Raw ogłoszono, że jeżeli na HiAC Cena przegra to dołączy do Nexus. Tak właśnie się stało. Do dominującej grupy dołączyli przy okazji Husky Harris oraz Michael McGillicutty. Tak więc kolejne kilka Raw dotyczyło Ceny w Nexus. Wade Barrett został pretendentem do pasa WWE, a do tego rozpoczęło się kompletowanie składu Raw na galę Bragging Rights. Ostatecznie w drużynie ten znaleźli się : The Miz, Sheamus, John Morrison, C.M. Punk, R-Truth, Santino and Ezekiel Jackson. Tak mocny skład nie przydał się na wiele, bo drużyna Raw przegrała ze swoimi rywalami. Randy Orton przegrał z Barrettem przez Johna Cenę, który zapewnił tym samym zwycięstwo swojemu szefowi mimo, że ten nie stracił pasa. Feud między Randy Ortonem, a Wadem Barrettem był nadal kontynuowany i John Cena nadal był w nim zamieszany, bowiem ogłoszono, że podczas walki tej dwójki na Survivor Series sędzią specjalnym pojedynku będzie właśnie Cena. Dodano także stypulacje według, której jeżeli Barrett nie wygra pasa to John zostanie zwolniony. Przez kolejne tygodnie to właśnie feud tej dwójki był główną atrakcją Raw. Jednak w tle trwała rywalizacja o pas Stanów Zjednoczonych między Danielem Bryanem i Tedem Dibiase. Sheamus feudował za to z Johnem Morrisonem. Gala Survivor Series miała rozwiązać wiele storylinów. Morrison oraz Bryan udanie wygrali swoje walki ale i tak najbardziej oczekiwało się walki o pas WWE. W niej John Cena postąpił według sumienia i ostatecznie walkę wygrał Randy Orton, a John musiał odejść z federacji. Mimo odejścia Ceny z federacji nadal było ciekawie. Na pierwszym Raw po PPV doszło do zmiany posiadacza pasa WWE. Randy Orton pokonał Wade\\\'a Barretta, lecz po pojedynku pojawił się z The Miz, który wykorzystał kontrakt z walizki Money in the Bank i został nowym championem. W tym samym czasie trwał turniej King of The Ring. W finale znaleźli się Sheamus oraz John Morrison. Udany rewanż za Survivor Series wziął Celtic Warrior, który tym samym został nowym królem ringu. Nexus po odejściu Ceny miał mieć spokój jednak było zupełnie inaczej. Zawodników tej grupy atakował na zapleczu zwolniony John, który tym samym nie mógł otrzymać żadnych konsekwencji. W końcu Barrett był zmuszony do przywrócenia Ceny do ringu. Na ostatnim PPV w roku John Morrison został pretendentem do pasa WWE, John Cena pokonał Barretta kończąc swój storyline z Nexus, a The Miz obronił WWE Championsip w starciu z Randy Ortonem. Dwie ostatnie gale Raw w roku także były interesujące gdyż rozpoczął się konflikt John Ceny z CM Punkiem. Punk został także sensacyjnie nowym członkiem grupy The Nexus.\\r\\n\\r\\n2011
\\r\\n\\r\\nWWE z impetem rozpoczęło nowy rok, bowiem już w pierwszej walce Raw doszło do obrony głównego pasa przez Miza. Mike pokonał swojego byłego partnera czyli Johna Morrisona, lecz zrobił to z pomocą Alexa Rileya. W dalszej fazie tej gali doszło do segmentu między członkami The Shield. CM Punk powiedział, że Barrett dostanie szansę i jeżeli w Main Evencie wygra walkę trzech rywali w klatce to pozostanie liderem grupy The Nexus. Gdy Wade był o centymetry od wygranej to pojawił się CM Punk, który zaatakował Anglika i ściągnął mu opaskę. Tym samym zwycięzcą tej walki został Orton, a Barrett opuścił szeregi grupy Nexus. Wielkimi krokami zbliżało się Royal Rumble i Barrett w opozycji dla CM Punka i założył własną grupę o nazwie The Corre, do której dołączyli Heath Slater, Justin Gabriel oraz Ezekiel Jackson. Obie te grupy potwierdziły udział w Royal Rumble Matchu. Na samym ppv kolejny raz Miz pokonał Randy Ortona i obronił swój pas. Za to w Main Evencie zwyciężył reprezentant Smackdown, Alberto Del Rio. W trakcie trwania walki Johna Cene wyrzucił Miz.\\r\\n\\r\\nBędąc w klimacie Royal Rumble na pierwszym Raw po tej gali doszło do walki na tych samych zasadach. W siedmioosobowej walce tego typu niespodziewanie zwyciężył Jerry Lawler, który wyeliminował jako ostatniego Sheamusa i miał zawalczyć z Mizem na Elimination Chamber. Tak więc pas nie miał być broniony w komorze eliminacji. Zawodnicy Raw walczyli w tej stypulacji o miano pretendenta do pasa WWE na Wrestlemanii. Do starcia tego zakwalifikowali się: Randy Orton, R-Truth, John Morrison, CM Punk, John Cena oraz Sheamus. Na ostatnim Raw przed EC doszło także do wielkiego powrotu The Rocka, który w promie obraził Johna Cenę i oficjalnie został gospodarzem Wrestlemanii. Na Elimination Chamber Miz pokonał Lawlera i to on miał wejść na największą ze scen jako mistrz. Za to w Main Evencie miano pretendenta wywalczył Cena eliminując jako ostatniego CM Punka. Okazało się więc, że Main Eventem największej gali roku miał być pojedynek między The Mizem, a Johnem Ceną. Kolejne czerwone tygodniówki promowały głównie największą galę roku. Gospodarz tej gali czyli The Rock pojawiał się za pomocą telebimu i obrażał zarówno Cene jak i Miza. CM Punk oraz jego grupa Nexus teraz weszła w drogę Randy Ortona. Viper jednak na tygodniówkach wyeliminował wszystkich członków grupy Punka i na WM miał stanąć przeciwko liderowi twarzą w twarz. Jerry Lawler nadal miał złość do Michaela Cola i ten drugi musiał komentować gale w specjalnej kabinie. Gdyby tego było mało to na Wrestlemanii miało dojść do walki komentatorów. Cole ogłosił swoim trenerem Jacka Swaggera, a specjalnym sędzią starcia został......Stone Cold Steve Austin. Po dwóch wygranych z Shawnem Michaelsem, teraz Undertaker powrócił chcąc starcia z kolejnym rywalem. Pomścić przyjaciela chciał Triple H i dwójka ta stanęła przeciwko sobie na WM. W końcu doszło do tego wyjątkowego dnia, w którym miała nadejść odpowiedź na wiele pytań. Randy Orton pokonał CM Punka, który nie mógł liczyć na swoją grupę Jerry Lawler pokonał Michaela Cola, lecz tajemniczy General Manager zmienił wynik walki przez atak legendy po walce. Gdyby tego było mało to SCSA zaaplikował Stunnera dla Bookera T oraz Josha Matthewsa, którzy komentowali gale. W niesamowitym starciu The Undertaker pokonał Triple H\\\'a podwyższając swój streak o kolejną jedynkę. W wielkim Main Evencie doszło do podwójnego wyliczenia jednak pojawił się The Rock i ogłosił, że walka jest kontynuowana. Pod koniec pojedynku zaatakował on Cene i tym samym Mike Mizanin obronił pas WWE. Po walce także on załapał się na Rock Bottom. \\r\\n\\r\\nPierwsze Raw po tej wielkiej gali także było bardzo imponujące. W kończącym segmencie The Rock oraz John Cena ogłosili swoją walkę na Wrestlemanię 28. Tym samym na gali tej miało dojść do walki dwóch epok. Jeżeli chodzi o gale Raw, na których promowano Extreme Rules to były one często kontynuacją tych samych feudów. Jednak już na drugiej czerwonej tygodniówce po WM sensacyjnie karierę zakończył reprezentant Smackdown czyli Edge. W kolejnych tygodniach pretendentem do pasa WWE zostali zarówno R-Truth jak i John Cena. Tylko że tydzień później Trutha pokonał John Morrison i odebrał mu to miano. Wściekły Truth zaatakował Morrisona przechodząc Heel Turn. Podczas draftu do Raw przeszedł m.in. Alberto Del Rio, Rey Mysterio czy Big Show. Za to w drugą stronę przenieśli się m.in. Randy Orton, Mark Henry oraz Sin Cara. Na Extreme Rules ponownie Orton pokonał CM Punka udanie kończąc feud. Za to w Main Evencie gali John Cena pokonał The Miza i Morrisona zostając ponownie WWE Championem. Przez następny miesiąc trwała droga do Over The Limit, na której nie działo się wiele jeżeli chodzi o feudy z Raw. R-Truth kontynuował promowanie swojej heelowej persony i pokonał Reya Mysterio. Na galach czerwonej tygodniówki cały czas The Miz kontynuował feud z Johnem Ceną. Na Over The Limit miało dojść do ostatecznej walki tej dwójki w I Quit Matchu. Walkę wygrał oczywiście John kończąc ten feud. W kolejnych tygodniach nie było ciekawiej, bo następnym PPV było Capitol Punishment. Niespodziewanie doszło do początku feudu między Alexem Rileyem, a The Mizem. Mike był wściekły na swojego podwładnego za to, że ten nie pomógł mu wygrać z Ceną. Zaatakował go, lecz to Alex wyszedł z tego lepiej. Na PPV w stolicy to właśnie Riley wygrywał walkę tej dwójki. W pojedynku ważnych person Raw pierwsze ważne zwycięstwo od dawna odniósł CM Punk pokonując Reya Mysterio. Za to w drodze do CP nowym pretendentem do pasa głównego został R-Truth. Ukradł on nawet pas prawowitemu mistrzowi i pojawił się z nim na gali. Tam jednak opluł go jeden z fanów Johna i ostatecznie ulubieniec dzieci obronił tytuł pokonując Trutha. Rozpoczęła się droga do Money in The Bank...\\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nJuż na pierwszym Raw w drodze do Money in The Bank pewne progi przekroczył CM Punk mówiąc, że chce w Chicago walczyć o główny pas federacji i opuści WWE jako mistrz, bowiem tego dnia kończy się mu kontrakt. Lider Nexusa pokonał tego dnia Alberto Del Rio i Reya Mysterio oficjalnie zostając pretendentem do pasa. Tydzień później odbyło się Raw Roulette. CM Punk przegrał tego dnia walkę z Kanem przez wyliczenie za ringiem. W Main Evencie gali Punk przeszkodził Cenie i Truth wygrał przez to walkę ze swoim rywalem. Po pojedynku Brooks wypowiedział pamiętne promo, za której został "zawieszony". W następnym tygodniu na Raw pojawił się Vince McMahon, który ogłosił walkę o nowego pretendenta, którym został Alberto Del Rio. W ostatnim segmencie pojawił się jednak John Cena, który wstawił się za Punkiem. McMahon zgodził się na walkę tej dwójki, lecz jeżeli Cena przegra to zostanie zwolniony. W następnym tygodniu Vince chciał przekonać wrestlera z Chicago do podpisania kontraktu. Brooks ostatecznie odmówił i wszystko miało się zdecydować właśnie na Money in The Bank. Sama gala dla brandu Raw była bardzo ciekawa. Najpierw Mark Henry pokonał Big Showa i po walce osłabił mu nogę skacząc na nią z narożnika. Następnie Alberto Del Rio został nowym "panem Money in The Bank", gdzie to na koniec walki ściągnął maskę Reyowi Mysterio. W walce wieczoru CM Punk oraz John stoczyli walkę, która przez Dave\\\'a Meltzera została oceniona na pięć gwiazdek. W trakcie pojedynku pojawił się Vince McMahon, który za pomocą Johna Laurinaitisa chciał wyrolować Brooksa. Przeszkodził im jednak John Cena, a sytuacje wykorzystał właśnie, Punk który z zaskoczenia wymierzył GTS dla Johna i zakończył pojedynek zostając nowym mistrzem. Następnie opuścił arenę oraz całe WWE z pasem mistrzowskim. Dzień po PPV pojawił się McMahon, który ogłosił turniej o nowe mistrza. Do finału doszli The Miz oraz Rey Mysterio. Gdy Vince chciał już zwolnić Johna to pojawił się niespodziewanie Triple H i powiedział, że Chairman został odsunięty od władzy. Hunter utrzymał przy pracy Cene, a tydzień później nowym mistrzem został Rey Mysterio. Luchador jak na walczącego mistrza przystało zaproponował Johnowi walkę o pas już tego samego dnia. W Main Evencie doszło do wygranej Ceny i ten ponownie został mistrzem. Po pojedynku zagrało "Cult of Personality" i powrócił CM Punk ze swoim pasem mistrzowskim. Oczywiste było to, że dwójka ta musiała zawalczyć na SummerSlam. Gdyby tego było mało to sędzią specjalnym tego starcia został Triple H. Sama walka okazała się pomyślna dla Brooksa, lecz Triple H nie zauważył, że John położył nogę na linie. Gdy Punk świętował to pojawił się sensacyjnie Kevin Nash atakując mistrza. Następnie zjawił się także, MR Money in The Bank czyli Alberto Del Rio, który wykorzystał swój kontrakt i został nowym mistrzem.\\r\\n\\r\\nJuż na pierwszym Raw po tej gali Alberto musiał bronić swojego pasa i udanie odprawił Reya Mysterio. Doszło także do segmentu między CM Punkiem, a Kevinem Nashem, gdzie to dwójkę tą musiała rozdzielić ochrona. W międzyczasie założona została drużyna R-Trutha i The Miza. Dolph Ziggler nadal nie miał żadnego poważnego feudu w obronie pasa Stanów Zjednoczonych. Na Raw, które odbywały się przed NoC ogłoszono jego walkę o ten pas na PPV z Alexem Rileyem, Jackiem Swaggerem oraz Johnem Morrisonem. Za to John Cena pokonał CM Punka i został pretendentem do pasa WWE na Night of Champions. Mimo to najważniejszą walką gali miał być pojedynek między CM Punkiem, a Triple H\\\'em. Gdy w końcu nadeszła noc mistrzów to Awesome Truth nie zdołali odebrać pasów drużynowych Air Boom, a Dolph Ziggler obronił pasa Stanów Zjednoczonych. Za to John Cena ponownie został mistrzem pokonując Alberto Del Rio. W walce wieczoru CM Punk zmierzył się z Hunterem i dwójkę tą zaatakował Kevin Nash. Ostatecznie starcie wygrał właśnie Triple H udanie kończąc galę. Już pierwsze Raw po tym PPV miało wiele zaskoczeń, bowiem Awesome Truth przegrali bardzo ważną walkę z Johnem Ceną oraz CM Punkiem i ostatecznie doszło do ich zwolnienia. Wściekła dwójka zaatakowała Triple H\\\'a, lecz szybko zostali wyrzuceni z areny. Tydzień później ogłoszono, że na Hell in a Cell dojdzie do walki trzech rywali w konstrukcji HiaC. John Cena będzie bronił pasa w pojedynku z CM Punkiem oraz Alberto Del Rio. W wielkiej walce na tym PPV nowym mistrzem WWE został ponownie Alberto Del Rio. Po walce do klatki wpadli Awesome Truth rozbijając wszystko. Później pojawił się Triple H, który otworzył konstrukcję i sam rzucił się na atakującą dwójkę. Na Raw było coraz więcej niezadowolonych osób z obu brandów. Na ich czele stał mistrz czyli Alberto Del Rio. Coraz częściej na poniedziałkowych galach pojawiały się osoby ze Smackdown. Na pierwszym Raw po Hell in a Cell doszło do wotum nieufności, po którym Hunter opuścił arenę. Tydzień później pojawił się McMahon, który zabrał Hunterowi władzę i dał ją Johnowi Laurinaitisowi. 17 października doszło do historycznego momentu gdy to Raw zawitało do Meksyku. Powrócił na niej Jim Ross, który razem z Johnem Ceną pokonali Alberto Del Rio i Michael Cole. Na Vengeance ponownie miało dojść do obrony pasa przez Del Rio przeciwko Cenie. Tego dnia Dolph Ziggler pokonał Zacka Rydera broniąc tytułu. Tego samego dnia US Champion razem z Jackiem Swaggerem polegli w walce z Air Boom. Mimo odejścia Triple H\\\'a ze stanowiska nie odszedł on całkowicie w cień i na Vengeancje razem z CM Punkiem poległ w walce z Awesome Truth. Stało się tak przez atak Kevina Nasha na Hunterze. W wielkim Main Evencie swój pas obronił Del Rio, który dzięki atakowi Trutha i Morrisona pozostał mistrzem. \\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nRozpoczęła się droga do Survivor Series. John Cena był coraz bardziej bezradny i szukał partnera do walki z Awesome Truth. Cały czas był kontynuowany feud między Triple H\\\'em i Kevinem Nashem gdy to Diesel na pierwszym Raw po Vengeance zaatakował ponownie młotem Huntera. W końcu Cena zaproponował by jego partnerem na Survivor Series był The Rock. Tak więc na kolejnym Raw pojawił się Dwayne Johnson, który odniósł się do słów Johna i ostatecznie Johnson zgodził się na walkę u boku Johna Ceny na Survivor Series. Za to oficjalnie potwierdzono, że przeciwnikiem Del Rio na tej gali będzie CM Punk. W końcu nadszedł dzień jednego z najważniejszych ppv w historii. W tradycyjnej walce 5 vs 5 drużyna Wade\\\'a Barretta walczyła z drużyną Randy\\\'ego Ortona. Ostatecznie walkę wygrał zespół Anglika, a końcową dwójką był właśnie Wade oraz Cody Rhodes. Alberto Del Rio nie zdołał kolejny raz obronić pasa i poległ w walce z CM Punkiem, który został drugi raz mistrzem WWE. Podczas wielkiego Main Eventu zespół rywali z Wrestlemanii 28 pokonał Awesome Truth. Za to po walce The Rock wykonał rywalowi Rock Bottom. Tym momentem zakończyło się Awesome Truth. Na pierwszym Raw w drodze do TLC rozpadło się Awesome Truth gdy to The Miz zaaplikował dla swojego partnera Scull Crushing Finale. Tydzień później Miz zrobił dokładnie to samo z Johnem Morrisonem, który opuścił na dobre federacje. Na następnym Raw John Laurinaitis ogłosił, że Dolph Ziggler, Alberto Del Rio, i The Miz dostaną tego dnia walki z zawodnikami Smackdown i jeżeli wygrają to trafią do TLC Matchu o pas WWE. The Miz pokonał przez wyliczenie Randy Ortona, Alberto Del Rio pokonał Daniela Bryana a Dolph Ziggler przegrał z Sheamusem. Tak więc walką o pas WWE na TLC było starcie między CM Punkiem, a The Mizem i Alberto Del Rio. W następnym tygodniu odbyła się specjalna gala podczas której rozdano nagrody Slammy. Zawodnikiem roku został CM Punk, a na koniec gali sensacyjnie powrócił Kane w masce, który zaatakował Johna Ceny. Mimo to John nie otrzymał walki na TLC. Na PPV nowym mistrzem Stanów Zjednoczonych został Zack Ryder, który pokonał Dolpha Zigglera. Nareszcie doszło także do pojedynku Triple H\\\'a z Kevinem Nashem, gdzie to nad ringiem zawisł młot Huntera. Walkę wygrał Hunter, który wymierzył rywalowi cios młotem. W samym Main Evencie pas obronił CM Punk, który pokonał Del Rio i The Miza i tym samym zakończyło się ostatnie PPV w roku 2011. Ciekawostką jest to, że na tej gali mistrzem WHC został reprezentant Smackdown czyli Daniel Bryan. \\r\\n\\r\\n2012
\\r\\n\\r\\nBardzo dobrze na początku roku 2012 spisywał się Brodus Clay w nowym gimmicku tańczącego olbrzyma. Doszło także do wielkiego powrotu Chrisa Jericho, który z miejsca stał się głównym faworytem Royal Rumble Matchu. CM Punk w drodze do Royal Rumble prowadził feud z Dolphem Zigglerem, a John Cena nadal był na celowniku Kane\\\'a. Na RR jak łatwo się domyślić Clay szybko pokonał Drew McIntyre\\\'a. Kane i John Cena doprowadzili do remisu w swojej walce, a CM Punk pokonał Dolpha Zigglera i obronił swojego pasa. W Main Evencie zwyciężył jednak reprezentant Smackdown czyli Sheamus, który wyeliminował jako ostatniego Chrisa Jericho. Rozpoczęła się wielka droga do Wrestlemanii. Na pierwszym Raw po Royal Rumble doszło do świetnej walki między CM Punkiem, a mistrzem świata wagi ciężkiej czyli Danielem Bryanem. Wygrał ją przez DQ zawodnik Smackdown, który został zaatakowany przez Jericho. Następnie Kanadyjczyk wymierzył także finisher dla Brooksa. W ostatnim segmencie gali było bardzo blisko by zwolniony został John Laurinaitis. Triple H chciał go już zwolnić, lecz.....pojawił się The Undertaker. Deadman chciał walki z Królem Królów ponownie na najważniejszej gali roku. Tym razem jednak Triple H odmówił i opuścił ring. Na Raw Tydzień później ogłoszono skład Elimination Chamber Matchu, w którym udział mieli wziąć oprócz CM Punka także: R-Truth, The Miz, Chris Jericho, Dolph Ziggler oraz Kofi Kingston. Przewagę psychologiczną miał jednak Y2J, który wywalczył sobie ostatnie wejście w tej walce. Na ostatnim Raw przed Elimination Chamber dowiedzieliśmy się, że walka Kane\\\'a z Johnem Ceną będzie Ambulance Matchem. Pojawił się także Shawn Michaels chcąc przekonać Triple H\\\'a do walki z Takerem. COO jednak nadal nie zgadzał się na to starcie. W końcu nadeszło Elimination Chamber, gdzie to CM Punk udanie obronił pasa mistrzowskiego eliminując jako ostatniego The Miza. W trakcie walki nieprzytomny padł Chris Jericho. W Main Evencie ostatecznie feud z Kanem zakończył Cena, który mógł się całkowicie skupić na feudzie z The Rockiem. WWE wpadło w ostatnią prostą do Wrestlemanii. Mini związek między Johnem Ceną, a Eve Torres padł gdy to John podsłuchał rozmowę Divy. Za to The Undertaker ponownie chciał przekonać Triple H\\\'a do walki na Wrestlemanii. Posunął się nawet do porównań z Shawnem Michaelsem, Hunter zgodził się na Hell in a Cell Match na Wrestlemanii. Doszło także do Battle Royal, który miał wyłonić rywala dla CM Punka na Wrestlemanie. W ostatniej trójce znaleźli się Cody Rhodes, Big Show oraz Chris Jericho. Ostatecznie walkę wygrał Kanadyjczyk zostając nowym pretendentem. Tydzień później pierwszą walką tygodniówki był pojedynek Champion vs Champion, gdzie to Punk zremisował w walce z Bryanem. Na tej samej tygodniówce Primo i Epico obronili pasów drużynowych pokonując Zigglera i Swaggera oraz Air Boom. W ostatnim segmencie bezpośrednio spotkali się The Rock oraz John Cena. Nie doszło do żadnego ataku, lecz psychologicznie lepiej z tego wyszedł Dwayne. W pierwszym segmencie kolejnego Raw ogłoszono, że sędzią specjalnym walki między Triple H\\\'em, a Undertakerem będzie Shawn Michaels. Za to w pierwszej walce Santino Marella pokonał Jacka Swaggera zostając mistrzem Stanów Zjednoczonych. Jako że gala miała miejsce w Bostonie to The Rock pokazał się w porcie, gdzie to wyrzucał do wody rzeczy związane z Ceną. Za to w ostatnim segmencie ponownie dwójka ta znalazła się w jednym ringu. Tym razem na słowa wygrał John i Rock opuścił arenę. Będąc w temacie tej dwójki to tydzień później doszło do koncertu Dwayna Johnsona, który mocno poniżył Johna Cene. Wrestlemania zbliżała się wielkimi krokami i dwa tygodnie przed nią Chris Jericho mocno poniżył CM Punka. Poniżył nie tylko jego ojca ale także siostrę, która miała problem z narkotykami. Tak więc Brooks ostatecznie skończy dokładnie tak samo. Tym razem w ostatnim segmencie doszło do konfrontacji między Undertakerem, Triple H\\\'em i Shawnem Michaelsem. Nie doszło do walki siłowej, lecz mocno pod promowało to ten pojedynek. Nadszedł czas na ostatnie Raw przed Wrestlemanią. Na gali tej kontuzji ponownie doznał Christian po walce z CM Punkiem. Pojawiły się także gwiazdy Smackdown czyli Big Show i Cody Rhodes, którzy feudowali o pas IC. W ostatnim segmencie podczas konfrontacji Rocka i Ceny ponownie skończyło się tylko na walce słów. Na największej gali roku mieliśmy także otrzymać wielką walkę drużynowej Raw vs Smackdown. Zwycięzcy tej walki zapewnią swojemu General Managerowi władzę w obu brandach. Poniżej wyniki Wrestlemanii:\\r\\n\\r\\nWorld Heavyweight Championship Match - Sheamus def. Daniel Bryan\\r\\nKane def. Randy Orton\\r\\nIC Championship Match - Big Show def. Cody Rhodes\\r\\nKelly Kelly and Maria Menounos def. Eve Torres and Beth Phoenix\\r\\nThe Undertaker def. Triple H\\r\\nTeam Raw def. Team Smackdown\\r\\nWWE Championship Match - CM Punk def. Chris Jericho\\r\\nThe Rock def. John Cena\\r\\n\\r\\nPierwszym segmentem po Wrestlemanii było zebranie, które zgłosił John Laurinatis jako manager obu brandów. CM Punk zażartował z niego więc ogłoszono, że będzie bronił tego dnia swojego pasa w walce z Markiem Henrym. Następnie zjawił się The Rock mówiąc, że to nie koniec jego powrotu do WWE, a początek. Doszło także do re-debiutu Lorda Tensaia (Albert), który łatwo pokonał Alexa Rileya. CM Punk obronił pasa w walce z Markiem Henry, lecz po walce zaatakował go Jericho. Na gali tej fani chcieli cały czas Daniela Bryana skandując "YES". Po kontuzji powrócił także Alberto Del Rio, lecz otrzymał Brogue Kick od Sheamusa. W ostatnim segmencie John Cena zaprosił do ringu The Rocka by osobiście mu pogratulować, lecz pojawił się...Brock Lesnar atakując Cene. Tydzień później brawl tej dwójki rozpoczął galę i Cena mocno krwawił. Chris Jericho ponownie poruszył aspekt rodziny CM Punka. Na koniec gali ponownie Brock zaatakował Johna. Następną tygodniówkę ponownie rozpoczęła walka Punka z Henrym o pas. Brooks tym razem wygrał bez żadnych kontrowersji i zakończył ten mini-feud. W walce wieczoru John Cena kolejny raz otrzymał poważny łomot i tym razem przegrał w Extreme Rules Matchu z Lordem Tensaiem. Podczas ostatniej tygodniówki przed kolejnym PPV pojawił się Edge, który zmotywował Cene do walki z Brockiem Lesnarem. Pierwszy raz na Raw zobaczyliśmy feud między Kanem, a Randy Ortonem, gdzie to Viper zaatakował rywala stalową rurką. Gdy pojawił się Daniel Bryan to ponownie fani zaczęli skandować w całej ilości "Yes". W ostatnim segmencie doszło do podpisania kontraktu między Brockiem Lesnarem, a Johnem Ceną. Tym razem nie doszło do konfrontacji siłowej, lecz przed PPV cały czas przewagę miała bestia. Poniżej najważniejsze wyniki Extreme Rules:\\r\\n\\r\\n\\r\\nWH Championship Match - Sheamus def. Daniel Bryan\\r\\nWWE Championship Match - CM Punk def. Chris Jericho\\r\\nBrock Lesnar def. John Cena\\r\\n\\r\\nW pierwszym segmencie po Extreme Rules zjawił się John Laurinaitis razem z Brockiem Lesnarem. Dwójce tej przerwał jednak Triple H, który nie zgodził się na dominacje bestii i zaproponował mu nowe, lecz gorsze warunki kontraktu. Ostatecznie Triple H zdenerwował Brocka do tego stopnia, że ten zapiął mu kimure i połamał rękę. Ogłoszono także Best The Clock, który miał wyłonić pretendenta do pasa WWE. Został nim Daniel Bryan więc na Over The Limit miało dojść do niesamowitej walki tej dwójki. W następnej walce R-Truth i Kofi Kingston odebrali pasy drużynowe Primo i Epico. W ostatnim segmencie John Laurinaitis chciał przedstawić Cenie jego rywala na PPV. W tym momencie pojawił się Tensai, który zaatakował bohatera publiki. Gigant zaatakował Cene, a następnie general manager ogłosił, że rywalem Johna na Over The Limit będzie on sam. Tydzień później doszło do sensacyjnego powrotu Paula Heymana, który pojawił się na arenie w imieniu Brocka Lesnara. Przekazał on, że Lesnar odchodzi z federacji. Na następnym Raw doszło ponownie do segmentu Heymana, lecz tym razem pojawił się Triple H. Manager powiedział, że Brock złożył pozew przeciwko Hunterowi. Triple H prawie zaatakował Paula i ten postraszył COO kolejnym pozwem. John Laurinaitis zwolnił Big Showa za to, że ten naśmiewał się z niego i nie poogło nawet klęczenie giganta. W kończącym segmencie ogłoszono także, że każdy kto zainterweniuje w walce Ceny z Laurinaitisem zostanie zwolniony. W dwóch najważniejszych walkach Over The Limit swoje walki wygrali CM Punk oraz John Laurinatis. Na gali powrócił także Christian i wygrał pas IC od Rhodesa. W Main Evencie interweniował Big Show, który sensacyjnie zaatakował Cene i dzięki temu General Manager wygrał ten pojedynek. W kolejnych tygodniach na Raw głównie promowano walkę między Big Showem, a Johnem Ceną. Za to do feudu Punka z Bryanem dołączył Kane. Koło tej trójki krążyła także AJ Lee, która grała na uczuciach tych zawodników. Dzięki niej Big Red Monster wykonał Punkowi Chokeslam i wygrał z nim walkę. Na ostatniej prostej przed No Way Out powrócił Vince McMahon i ogłosił, że jeżeli Big Show przegra z Johnem to Laurinaitis zostanie zwolniony. Za to jak Cena przegra to on zostanie wyrzucony. Na Raw przeniesiono częściowo feud o pas WHC, bowiem Alberto Del Rio odniósł kontuzję i potrzebny był nowy pretendent i stał się nim Dolph Ziggler. Za to w ostatnim segmencie Big Show przez przypadek znokautował Vince\\\'a McMahona swoim KO Punchem. Poniżej najważniejsze wyniki No Way Out\\r\\n\\r\\nWH Championship Match - Sheamus def. Dolph Ziggler\\r\\nWWE Championship Match - CM Punk def. Kane and Daniel Bryan\\r\\nJohn Cena def. Big Show\\r\\n\\r\\nDaniel Bryan szybko ponownie stał się pretendentem do pasa WWE, a do tego ogłoszono walkę o czerwoną walizkę Money in The Bank. W walce tej znaleźć się mieli: John Cena, Chris Jericho, Kane oraz The Big Show. Za to AJ Lee została sędziną specjalną walki między CM Punkiem, a Danielem Bryanem. Na gali Money in The Bank doszło do powrotu The Miza, który dołączył do walki o walizkę, lecz ostatecznie starcie to wygrał John Cena. CM Punk pokonał Daniela Bryana i obronił pas WWE, a w ramach ciekawostki można podać, że Dolph Ziggler został panem MITB do drugiego z pasów. Tydzień po MITB doszło do przeprosin Daniela Bryana, który wyznał, że chce ślubu z AJ i miało do tego dojść na 1000 odcinku Raw. Na tej samej tygodniówce doszło do początku feudu między Chrisem Jericho, a Dolphem Zigglerem. Na koniec odcinka John Cena ogłosił, że w rocznicę Raw wykorzysta walizkę i zawalczy z CM Punkiem o pas WWE. Sam jubileusz rozpoczęło D-Generation X w pełnym składzie, które podsumowało 1000 odcinków, a następnie Shawn i Hunter wykonali swoje finishery na Damienie Sandow\\\'e. Księdzem na uroczystości Daniela i AJ był Slick, lecz sam ślub nie doszedł do skutku, bowiem pojawił się Vince McMahon i ogłosił, że Lee jest nowym General Managerem Raw. Po walce Bryana zaatakował The Rock i w segmencie obecny był także The Rock. The Miz pokonał Christiana i został nowym mistrzem Stanów Zjednoczonych. Pojawił się także Brock Lesnar i ogłoszono, że na SummerSlam dojdzie do walki między Brockiem, a Triple H\\\'em. Podczas Main Eventu doszło do dyskwalifikacji, bowiem Big Show zaatakował Cene i ten stracił swoją walizkę. Po walce do ringu wbiegł The Rock pomagając Johnowi, lecz go zaatakował CM Punk przechodząc Heel Turn. Tydzień później sytuację ponownie podgrzał CM Punk atakując zarówno Cene jak i Big Showa. W międzyczasie mocno promowano walkę Chrisa Jericho z Dolphem Zigglerem. Za to Daniel Bryan miał na SummerSlam zawalczyć z Kanem. Poniżej najważniejsze wyniki Summerslam\\r\\n\\r\\nDaniel Bryan def. Kane\\r\\nChris Jericho def. Dolph Ziggler\\r\\nCM Punk def. Big Show and John Cena\\r\\nBrock Lesnar def. Big Show\\r\\n\\r\\nDzień po SummerSlam odbyła się walka rewanżowa między Dolphem Zigglerem, a Chrisem Jericho, gdzie to na szali była walizka Dolpha oraz kariera Chrisa. Starcie ostatecznie wygrał Show Off, a Kanadyjczyk musiał odejść z federacji. AJ Lee wysłała na leczenie psychiatryczne Kane\\\'a oraz Daniela Bryana, którzy mieli opanować nerwy. Przez kolejne tygodnie dwójka ta uczestniczyła w terapii oraz stworzyli oni drużynę, która wywalczyła sobie miano pretendentów do pasów drużynowych. Dolph Ziggler po odprawieniu Chrisa Jericho dostał feud z Randy Ortonem, który zakończył się walką tej dwójki na Night of Champions. W większości jednak konflikt ten miał miejsca na Smackdown. W głównym feudzie tego okresu CM Punk rywalizował z Johnem Ceną i sensacyjnie Brooksa wspomógł Paul Heyman, który został jego managerem. Na Night of Champions doszło do wygranej Ortona nad Zigglerem, Team Hell No pokonali Air Boom i zostali nowymi mistrzami drużynowymi. Za to w Main Evencie pierwotnie Cena pokonał CM Punka, lecz potem stwierdzono, że doszło do podwójnego pinu i Brooks utrzymał pas. Rozpoczęła się droga na Hell in a Cell, gdzie to pierwotnie planowano by doszło do rewanżu między CM Punkiem, a Johnem Ceną. W tym samym czasie Ryback nadal mocno dominował nad wszystkimi swoimi rywalami. Okazało się także, że John Cena odniósł uraz i nie wiadomo jak miała się potoczyć jego sytuacja. Team Hell No nadal kłóciło się między sobą, lecz ich rywalami tym razem miał być nowy zespół czy Cody Rhodes i Damien Sandow. Na tydzień przed galą ostatecznie okazało się, że rywalem Punka na Hell in a Cell będzie Ryback. Na samym PPV pasy drużynowe obronili Kane oraz Daniel Bryan po tym jak zostali zdyskwalifikowani w swojej walce. Antonio Cesaro obronił pas Stanów Zjednoczonych w walce z Justinem Gabrielem. W Main Evencie pas WWE obronił CM Punk dzięki sędziemu, który w decydującym momencie wykonał Low Blow dla Rybacka i tym samym Brooks zgarnął pin. Już na pierwszym Raw po tej gali ogłoszono nową walkę dla CM Punka i ciekawe było to, że nie miała to być obrona tytułu. Na Survivor Series zespół mistrza miał się spotkać w walce 5 vs 5 z zespołem Micka Foleya. W międzyczasie AJ Lee straciła posadę General Managera przez swój romans z Johnem Ceną. Jej miejsce zajęła Vickie Guerrero. Podano także składy Survivor Series Matchu i Punka mieli wspomóc kolejno: The Miz, Alberto Del Rio, Damien Sandow oraz Cody Rhodes. Za to w zespole legendy znaleźli się: Kofi Kingston, Kane, Daniel Bryan, Randy Orton oraz..Ryback. W następnym tygodniu dowiedzieliśmy się jednak, że Mizanin miał złe Punkowi, że ten uciekł podczas brawlu drużyn i odszedł z jego zespołu. Jeszcze większa zmiana miała miejsce gdy do akcji wszedł Vince McMahon, który kazał Vickie zmienić plany na Survivor Series. Ta ogłosiła więc, że na tej gali jednak odbędzie się walka o mistrzostwo WWE i CM Punk zawalczy zarówno z Rybackiem jak i Johnem Ceną. Za to nowym liderem heelowej drużyny został Dolph Ziggler. Dołączył do nich także Wade Barrett zastępując The Miza. Za to sam Mizanin pojawił się w drużynie Micka Foleya za Rybacka. W dniu Survivor Series okazało się, że z walki wyleciał Cody Rhodes, którego zastąpił David Otunga. Walkę tą wygrał zespół Dolpha Zigglera, a sam lider w decydującym momencie przypiął Randy Ortona. Za to w Main Evencie ponownie pas WWE obronił CM Punk, który dzięki interwencji debiutującego The Shield pokonał Rybacka i Cene.\\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nNa Raw rozpoczęła się droga do TLC. Wszystko wskazywało na to, że dwiema głównymi walkami z Raw na tym PPV będą starcia Punk vs Ryback oraz Ziggler vs John Cena. Pierwsza tygodniówka po SS to tylko potwierdziła, bowiem Ryback nadal mówił, że chce walki o pas ale znowu zaatakowała go grupa The Shield i widać było, że są oni wynajęci właśnie przez Brooksa. Za to w zamieszanie Zigglera i Ceny nadal były wmieszane Vickie Guerrero i AJ Lee. Tydzień później ponownie CM Punk zdobył przewagę psychologiczną gdy to pokonał Kane\\\'a. Następnie Shield wykonało potrójny Powerbomb dla Rybacka i to Brooks stał nadal nad nieprzytomnym przeciwnikiem. Wiele zmieniło się tydzień później gdy to pojawił się Vince McMahon i nakazał Vickie zmianę stypulacji walki Ceny z Zigglerem. Wystraszona Guerrero ogłosiła Ladder Match tej dwójki o walizkę Dolpha. W ostatnim segmencie doszło do MizTV z udziałem CM Punka. Na koniec segmentu pojawił się Ryback, który zaatakował Brooksa i wykonał mu Powerbomb na stół. Następnie ukazała się informacja, że CM Punk został kontuzjowany i prawdopodobnie opuści TLC. Na ostatniej tygodniówce przed tym PPV zapowiedziana została walka 3 vs 3 w stypulacji TLC. Shield miało zawalczyć z Kanem, Danielem Bryanem oraz Rybackiem. Gdy doszło już do samego PPV to Rollins, Ambrose i Reigns zdołali pokonać swoich rywali, a Dolph Ziggler pokonał Johna Cene przez Heel Turn AJ Lee, która stała się nową partnerką Zigglera. Następna tygodniówka była związana ze Slammy Awards. Vickie Guerrero jak łatwo się domyślić została odrzucona przez Zigglera. Na gali zjawił się także mistrza świata wagi ciężkiej czyli Big Show, który został zaatakowany przez Sheamusa. Następnie pojawił się Dolph Ziggler chcąc zrealizować walizkę jednak zaatakował go John Cena. W Main Evencie została zapowiedziana walka Guerrero i Cena przeciwko AJ i Zigglerowi. Podczas niej zainterweniował debiutujący Big E Langston i zaatakował Johna zostając nowym ochroniarzem panny Lee oraz Zigglera. Tydzień później ogłoszono, że na pierwszym Raw w roku 2013 odbędzie się TLC Match między CM Punkiem, a Rybackiem a stawką walki będzie pas WWE. \\r\\n\\r\\n2013
\\r\\n\\r\\nPierwsza czerwona tygodniówka w tym roku przyniosła wiele ciekawych rzeczy. Bardzo ciekawa była walka między CM Punkiem, a Rybackiem. Oczywiście interweniowało w niej The Shield, które zaatakowało pretendenta do pasa. W ostatnim segmencie ponownie mikrofon otrzymał CM Punk, który poruszył temat swojej walki z The Rockiem na Royal Rumble. Łatwo się więc domyślić, że pojawił się także Dwayne Johnson odpowiadając rywalowi w swoim stylu i na koniec wykonując mu swój finisher. Tydzień później odbyło się jubileuszowe Raw świętujące 20 lat tej tygodniówki. Sama gala jednak nie była zbytnio promowana, a w ostatnim segmencie doszło do brawlu między CM Punkiem, a The Rockiem. Tym razem jednak nikt nie mógł zdobyć przewagi. Na ostatniej tygodniówce przed Royal Rumble ostatni numer w Main Evencie wywalczył Dolph Ziggler. Tylko że Vickie Guerrero zamieniła jego numer na "pierwszy". Za to The Shield ponownie zaatakowało, a tym razem ich ofiarą był The Rock. Nadszedł czas na Royal Rumble, w trakcie trwania walki 30 zawodników powrócił Chris Jericho. Walkę ostatecznie wygrał jednak John Cena eliminując jako ostatniego Rybacka. Za to w trakcie trwania Main Eventu o pas WWE zaatakowało ponownie The Shield przez co Dwayne Johnson przehrał. Vince McMahon wznowił walkę i Rock pokonał ostatecznie Punka zostając nowym mistrzem WWE. Tym samym zakończył się run CM Punka, który trwał aż 434 dni. Na pierwszym Raw po PPV doszło do brawlu The Shield z Johnem Ceną, Sheamusem oraz Rybackiem. Tarczownicy wyszli z tego jednak lepiej i ponownie zostawili rywali pokonanych. Potwierdzono także rewanż między CM Punkiem, a The Rockiem już na Elimination Chamber. Chris Jericho nadal kontynuował feud z Dolphem Zigglerem i wiele wskazywało na walkę tej dwójki. Podczas ostatniego segmentu było bardzo blisko tego by Vince McMahon zwolnił Paula Heymana, lecz pojawił się Brock Lesnar i zaatakował chairmana. Następnie Vince został wywieziony z areny. Tydzień później powrócił Mark Henry i zaatakował Daniela Bryana, Sin Care oraz Reya Mysterio. Do przodu posunął się także feud między Shield, a głównymi gwiazdami federacji. Tym razem brawl wygrała drużyna Johna Ceny i zespoły te miały się spotkać na Elimination Chamber. Podczas ostatniej czerwonej tygodniówki przed EC ponownie doszło do bitwy Punka z Rockiem i wygrał ją Brooks będąc w lepszej sytuacji przed samym ppv. Na samym PPV niespodziewanie Jack Swagger został pretendentem do pasa WHC na Wrestlemanii wygrywając Elimination Chamber Match. The Shield pokonało Cene, Rybacka i Sheamusa, a po walce Ryback sam opuścił arenę. W Main Evencie ponownie lepszy okazał się The Rock i to on miał wejść na Wrestlemanie jako mistrz.\\r\\n\\r\\nEmocje nie opadały, bowiem CM Punk nie dawał za wygraną i na pierwszym Raw po EC doprowadził do tego, że John Cena zgodził się na obronę swojego miejsca w Main Evencie Wrestlemanii w walce z Brooksem na przyszłym Raw. The Rock za to oficjalnie przedstawił nowy wygląd pasa WWE. Tydzień później do przodu ruszył storyline Brocka Lesnara z Triple H\\\'em, gdzie to podczas krwawego brawlu Hunter doprowadził do tego, że bestia musiała uciec. The Shield rozpoczęło także nowy feud i tym razem przeciwko nim skierował się Sheamus oraz Randy Orton. Zobaczyliśmy także kontynuacje feudu Alberto Del Rio z Jackiem Swaggerem. W wielkim Main Evencie doszło do kolejnego klasyku CM Punka z Johnem Ceną i tym razem walkę wygrał Cena po niesamowitym pojedynku. Tak więc oficjalnie ogłoszono, że ponownie zobaczymy Rock vs Cena na Wrestlemanii. Następne Raw odbyło się na zasadzie Old School i doszło do powrotu The Undertakera. Poszukiwany był rywal dla niego i miała się odbyć walka Big Show vs Sheamus vs Randy Orton vs CM Punk o miano rywala dla Takera. Starcie wygrał Brooks i poznaliśmy kolejną ważną walkę na Wrestlemanie. W międzyczasie szukano rywala dla Wade\\\'a Barretta, z którym ten miał stoczyć walkę o pas IC na Wrestlemanii. Kandydatami byli The Miz oraz Chris Jericho. Za to CM Punk ponownie stał się kontrowersyjny gdy to obraził Paula Bearera. Zemsty na nim chciał Kane, który jednak przegrał w Main Evencie z rywalem Undertakera. W następnym tygodniu na Raw pojawili się Jack Swagger oraz Alberto Del Rio, lecz lepiej z tego wyszedł Jack, który zapiął przeciwnikowi Ankle Lock. Doszło także do podpisania kontraktu na walkę między Brockiem Lesnarem, a Triple H\\\'em. Ustalono że stawką tej walki będzie także kariera Huntera. Na dwa tygodnie przed najważniejszą galą roku CM Punk ponownie szokował gdy pojawiał się z urną Paula Bearera. The Undertaker nie mógł go jednak dopaść. Ostatecznie zdecydowano także, że The Miz będzie rywalem Barretta na największej gali roku. Za to Y2J miał się zmierzyć z debiutującym Fandango. Partnerem Ortona i Sheamusa w walce z Shield stał się za to Big Show. Ryback skupił się na Marku Henrym i wszystkie te walki miały mieć swój finał na najważniejszej gali roku. W ostatnim segmencie Raw zobaczyli Q&A z Ceną oraz Rockiem i na koniec Dwayne wykonał rywalowi Rock Bottom. Podczas ostatniego Raw przed Wrestlemanią została rozegrana walka Dolpha Zigglera z Danielem Bryanem promująca starcie Team Hell No z Zigglerem i Big E o pasy drużynowe. Zjawił się także Shawn Michaels ogłaszając, że stanie w narożniku Triple H\\\'a podczas jego walki z Brockiem Lesnarem. Chris Jericho pokonał Antonio Cesaro, lecz sam został zaatakowany przez Fandango. W ostatnim segmencie Raw przed Wrestlemanią ponownie CM Punk podszedł Takera i gdyby tego było mało to zaatakował on swojego rywala i wysypał na niego prochy Bearera. Poniżej wyniki Wrestlemanii.\\r\\n\\r\\nIC Championship Match - The Miz def. Wade Barrett\\r\\nThe Shield def. Big Show, Sheamus and Randy Orton\\r\\nMark Henry def. Ryback\\r\\nTeam Hell No def. Dolph Ziggler and Big E\\r\\nFandango def. Chris Jericho\\r\\nWH Championship Match - Alberto Del Rio def. Jack Swagger\\r\\nThe Undertaker def. CM Punk\\r\\nTriple H def. Brock Lesnar\\r\\nWWE Championship Match - John Cena def. The Rock\\r\\n\\r\\nNa pierwszym Raw po Wrestlemanii zapowiedziana została walka między Johnem Ceną, a Markiem Henrym. W wypadku zwycięstwa Henrego miał on dostać walkę o pas WWE. The Miz bronił pasa Interkontynentalnego przeciwko Wade\\\'owi Barrettowi i sensacyjnie przegrał tracąc ten tytuł już po jednym dniu. Alberto Del Rio ponownie walczył z Jackiem Swaggerem i mimo że wygrał wygrał to został mocno osłabiony. Wykorzystał to Dolph Ziggler wykorzystując walizkę Money in The Bank i zostając nowym mistrzem świata. The Shield chciało zaatakować The Undertakera, który pojawił się na Raw, lecz na ratunek przybyło Team Hell No. Podczas walki Sheamusa z Randy Ortonem pojawił się Big Show i zaatakował tą dwójkę. W Main Evencie doszło do wygranej Johna Ceny przez wyliczenie za ringiem. Henry jednak zaatakował po walce mistrza. Na pomoc przybył Ryback, lecz on ostatecznie także wykonał swój finisher mistrzowi pokazując, że chce pasa. Tydzień później pojawił się Brock Lesnar chcąc rewanżu na Hunterze po swojej porażce na Wrestlemanii. The Shield chciało zaatakować Rybacka oraz Johna Cenę, lecz pretendent do pasa wyszedł z ringu i tarczownicy sami zaatakowali mistrza. Kolejne Raw miało miejsce w Anglii. Triple H także chciał walki z Brockiem Lesnarem i dla potwierdzenia tego zaatakował Paula Heymana. Najważniejszym starciem dnia był pojedynek Shield z Team Hell No oraz Undertakerem. Walkę ostatecznie wygrali Rollins, Reigns oraz Ambrose i nadal byli niepokonani. W końcu nadeszło Extreme Rules i Fandango przegrał rewanż z Chrisem Jericho i tym samym zakończył się ten feud. Dean Ambrose pokonał Kofiego Kingstona zostając mistrzem Stanow Zjednoczonych. Dolph Ziggler odniósł poważną kontuzję i nie był obecny na Extreme Rules. Zamiast tego odbyła się walka o miano pretendenta między Swaggerem, a Alberto i wygrał ją Meksykanin. Team Hell No przegrało walkę z Sethem Rollinsem i Romanem Reignsem i poznaliśmy tym samym nowych mistrzów. John Cena oraz Ryback stoczyli dobrą walkę na zasadach Last Man Standing jednak doszło do podwójnego wyliczenia i pas został przy mistrzu. W Main Evencie Lesnar pokonał Triple H\\\'a w stalowe klatce i udanie wziął rewanż za Wrestlemanię.\\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nDzień po Extreme Rules doszło do przedstawienia nowego klienta Paula Heymana, którym został Curtis Axel znany wcześniej jako Michael McGillicuty. Już na początku otrzymał on bardzo duży push i w pierwszej walce w nowym gimmicku pokonał Triple H\\\'a, który odczuwał nadal skutki swojej walki z Brockiem Lesnarem. W kolejnych tygodniach Axel na Raw pokonał jeszcze Johna Cene oraz dwa razy przez wyliczenie właśnie Triple H\\\'a, bowiem ten miał coraz większy konflikt z Vincem McMahonem. Sam Axel został dodany do walki o pas IC na Payback. Wcześniej planowano to dla Fandango jednak odniósł on kontuzję i jego miejsce zajął właśnie Curtis. The Shield już jako mistrzowie na galach Raw ponownie feudowali z Team Hell No ale do tej dwójki dołączył Randy Orton. Co ciekawe na Payback z Deanem Ambrose walczyć miał Kane, a z Rollinsem i Reignsem pojedynek stoczyć mieli Orton i Bryan, którzy jednak nie przepadali za sobą. Dolph Ziggler powrócił po Extreme Rules i po wyliczeniu kontuzji miał walczyć z Alberto Del Rio na Payback. Dwójka ta nie miała jednak pasjonującego feudu, bowiem brakło na to czasu. Po Wrestlemanii znikł CM Punk lecząc kontuzję. Chris Jericho chciał jednak walki z nim już na Payback, a Paul Heyman zgodził się na te warunki więc dwójka ta miała zawalczyć między sobą na tej gali. Tylko że ich feud właściwie nie istniał, bo Brooks powrócił na samym PPV. Potwierdzono także rewanż Johna Ceny i Rybacka, który miał się odbyć w walce na "trzech zasadach piekła". Kolejno gimmick matchami były: Lumberjack Match, Tables Match oraz Ambulance Match. Poniżej najważniejsze wyniki Payback\\r\\n\\r\\nCM Punk def. Chris Jericho\\r\\nWH Championship Match - Alberto Del Rio def. Dolph Ziggler\\r\\nWWE Championship Match - John Cena def. Ryback\\r\\n\\r\\nDroga do Money in The Bank rozpoczęła się dość , bowiem odbył się segment z zakończeniem kariery przez Marka Henrego. Pojawił się także John Cena gratulując mu wielkiej kariery i gdy wydawało się, że to koniec Henrego to ten wykonał mistrzowi World Strongest Slam. Potwierdzono także, że zawalczy on o pas WWE z Ceną na Money in the Bank. Roman Reigns i Seth Rollins rywalizowali z The Usos o swoje pasy drużynowe, a Dean Ambrose został dodany o walizkę do pasa wagi ciężkiej. CM Punk pojawił się na pierwszym Raw po Payback przechodząc Face Turn i jednocześnie Heel Turn przeszedł mistrz wagi ciężkiej Alberto Del Rio. W walce tej dwójki lepiej spisał się Punk, a następnie Dolph Ziggler zaatakował ku uciesze fanów Meksykanina. Sensacyjnie na Raw powrócił Brock Lesnar atakując innego klienta Paula Heymana czyli CM Punka. W kolejnych tygodniach Punk postanowił zaufać Heymanowi i tym samym został dodany do walki o "czerwoną walizkę". Antonio Cesaro dołączył za to to Zeba Coltera oraz Jacka Swaggera formując The Real Americans. Stephanie McMahon ogłosiła, że na Money in The Bank powróci RVD i także dołączy do tej walki. Tydzień przed PPV doszło do debiutu The Wyatt Family, którzy zaatakowali Kane\\\'a, który tym samym musiał opuścić Money in the Bank. Gdy doszło do MITB to niebieską walizkę wygrał Damien Sandow eliminując jako ostatniego swojego partnera Cody\\\'ego Rhodesa. Alberto Del Rio przez nieudaną interwencję AJ pokonał Zigglera i obronił pas. John Cena pokonał Marka Henrego i obronił pas WWE. W Main Evencie doszło do zdrady Paula Heymana na CM Punku, który gdy mógł ściągnąć walizkę to został zaatakowany przez Paula. Ostatecznie kontrakt zdobył Randy Orton. Nadszedł czas na drogę do SummerSlam, która już na samym początku wyznaczyła pretendenta do pasa WWE. John Cena miał wybrać swojego rywala na tą galę i zdecydował się postawić na Daniela Bryana, który był ulubieńcem fanów. Inne zdanie w tej kwestii miał Vince McMahon, który nie widział w Danielsonie kandydata na twarz federacji. Tym samym chciał go przekierować i m.in. zgolić brodę. Daniel miał jednak inne plany Popierał go Triple H i Stephanie McMahon i Hunter ogłosił siebie jako sędziego specjalnego Main Eventu SummerSlam. W drugim najważniejszym feudzie lata CM Punk chciał dorwać Paula Heyman, lecz w jego ochronie stali Brock Lesnar oraz Curtis Axel. Brooks był cały czas obijany przez Brocka, który wykorzystywał swoje warunki fizyczne. Dopiero w ostatnim tygodniu przed Summerslam Punk odegrał się rywalowi gdy to zaatakował go kamerą. Alberto Del Rio po odprawieniu Dolpha Zigglera zaczął na Raw rywalizować z Christianem i to właśnie Kanadyjczyk miał być jego rywalem na SummerSlam. Sama rywalizacja tej dwójki na Raw nie była jednak niczym wyjątkowym, bowiem trwała ona głównie na Smackdown. Dolph Ziggler rozstał się po Payback z AJ Lee i tym samym zaczął także feud z Big E. Ich walkę miał rozstrzygnąć pojedynek mieszany, w którym to Zigglera wspierała Kaitlyn. Bray Wyatt za to poszedł na wojnę z Kanem, który nie mógł powstrzymać rodziny Wyatta. Sama walka na SummerSlam miała się odbyć w stypulacji Ring of Fire. Poniżej najważniejsze wyniki tej gali:\\r\\n\\r\\nWH Championship Match - Alberto Del Rio def. Christian\\r\\nBray Wyatt def. Kane\\r\\nBrock Lesnar def. CM Punk\\r\\nWWE Championship Match - Daniel Bryan def. John Cena\\r\\nWWE Championship Match - Randy Orton def. Daniel Bryan\\r\\n\\r\\nNa SummerSlam doszło do Heel Turnu zarówno Triple H\\\'a jak i Randy Ortona, którzy po wykorzystaniu walizki MITB zakończyli krótki run z pasem Daniela Bryana. Na Raw rozpoczęła się wielka era Authority. Na przerwę odszedł także John Cena. Daniel Bryan chciał jednak odzyskać tytuł i było to bardzo trudne. Triple H załatwił sobie ochronę The Shield i ukarał zarówno Big Showa jak i Dolpa Zigglera. Authority cały czas dominowało nad Danielsonem, który jednak nie zrezygnował z rywalizacji o pas. Na Raw udawało się mu pokonywać zawodników The Shield, lecz najważniejszy test czekał go na Night of Champions. CM Punk nadal prowadził feud z Paulem Heymanem. Wycofany z niego został Brock Lesnar i teraz Brooks chciał dorwać Heymana w swoje łapy. Na jego drodze przez wiele tygodni stał jednak Curtis Axel. Ogłoszono że na NoC odbędzie się walka 2 vs 1, gdzie to CM Punk zawalczy z Curtisem Axelem oraz Paulem Heymanem. Heyman przez tygodnie powtarzał, że to prawdopodobnie jego koniec, bowiem nauczył Punka wszystkiego tego co sam umiał. Alberto Del Rio poznał swojego rywala, którym był RVD wspomagany przez Ricardo Rodrigueza. Ponownie jednak konflikt o ten pas nie powalał, bowiem był krótki i właściwie nie miał segmentów mówionych. Na samym PPV jak można było się domyślić CM Punk wyeliminował Curtisa Axela i gdy miał przypiąć już Paula Heymana to ukazał się nowy klient Heymana czyli Ryback. Zaatakował on Brooksa i rzucił go przez stół. RVD był bardzo blisko wygrania pasa ale Del Rio doprowadził do dyskwalifikacji i tym samym zachował tytuł przy sobie. W końcu w Main Evencie nie doszło do żadnej interwencji i Daniel Bryan pokonał Randy\\\'ego Ortona zostając ponownie mistrzem WWE. Sędzia odliczał jednak bardzo szybko i budziło to kontrowersje. Na pierwszym Raw po tej gali Triple H zwolnił Scotta Armstronga z roli arbitra. Odebrał także Danielowi pas wagi ciężkiej i zwakował to złoto. Rob Van Dam nadal miał ochotę na pas wagi ciężkiej tak więc jego feud z Del Rio był kontynuowany do Battleground. Głównie feud toczył się jednak na Smackdown więc nie będę tego rozpisywał. Triple H szantażował cały czas Big Showa, który musiał robić wszystko co chce szef, żeby nie zostać zwolnionym. W międzyczasie Hunter zwolnił Cody Rhodesa i rozpoczął się feud dyrekcji z rodziną Rhodesów. Big Show został zmuszony do zaatakowania Dusty\\\'ego. Cody Rhodes oraz Goldust nie dali jednak za wygraną i na Night of Champions mieli stoczyć walkę z Sethem Rollinsem oraz Romanem Reignsem. CM Punk miał na Battleground zawalczyć z Rybackiem, którego jak łatwo się domyślić reprezentował Paul Heyman. Brooks nadal chciał dorwać Heymana jednak na jego ochronie stał Ryback. W końcu nadszedł czas na Battleground, gdzie to Alberto Del Rio pokonał Roba Van Dama i tym samym obronił pas i skończył ten feud. Cody Rhodes oraz Goldust zdołali pokonać The Shield i tym samym udanie powrócili do rosterów. CM Punk pokonał Rybacka ale feud miał być kontynuowany. W Main Evencie doszło do remisu, bowiem Big Show zaatakował dwójkę rywali. Droga do Hell in a Cell nadal była bardzo ciekawa. Do federacji powrócił Shawn Michaels, który został ogłoszony jako sędzia specjalny walki Daniela Bryana z Randy Ortonem. Starcie to jak łatwo się domyślić miało być Hell in a Cell Matchem. Michaels więc musiał stanąć między swoim uczniem, a przyjacielem czyli Triple H\\\'em. Big Show miał coraz bardziej dość pomiatania przez Triple H\\\'a i w końcu przełamał się i znokautował swojego szefa. Następnie powrócił on podczas walki o pasy drużynowe między Shield, a braćmi Rhodes. Cody oraz Goldust zostali nowymi mistrzami Tag Teamowymi i na HiaC miało dojść do rewanżu. Dean Ambrose rozpoczął feud z Big E, który był mocno promowany, lecz sam feud nie był interesujący. Alberto Del Rio oczekiwał na kolejnego rywala w obronie pasa i Vickie Guerrero ogłosiła, że będzie to powracający John Cena. Sam storyline nie istniał, bo John powrócił na samym HiaC. CM Punk doszedł do ostatniej fazy storyline\\\'u z Paulem Heymanem, bowiem miało dojść do walki 2 vs 1 w strukturze Hell in a Cell. Poniżej najważniejsze wyniki gali HiaC.\\r\\n\\r\\nWH Championship Match - John Cena def. Alberto Del Rio\\r\\nTT Championship Match - Cody Rhodes and Goldust def. The Shield and Usos\\r\\nCM Punk def. Ryback and Paul Heyman\\r\\nWWE Championship Match - Randy Orton def. Daniel Bryan\\r\\n\\r\\nNa Hell in a Cell doszło do turnu Michaelsa, który wykonał Superkick na Danielu Bryanie. Na Raw po gali wściekły Danielson zapiął byłemu trenerowi YesLock. Damien Sandow za to chciał wykorzystać swoją walizkę Money in the Bank na Johnie Cenie. Tylko że mistrz nie dał się pokonać i tym samym Damien utracił swój kontrakt. Cena dalej kontynuował feud z Alberto Del Rio i na Survivor Series mieli stoczyć starcie rewanżowe. Daniel Bryan wpadł na celownik Wyatt Family i to samo stało się z CM Punkiem. Dwójka ta jako zespół była obijana przez rodzinę Braya. Potwierdzono że na Survivor Series zawalczą oni z Lukiem Harperem oraz Erickiem Rowanem. Curtis Axel wpadł za to na celownik Big E\\\'ego, który miał na celu zabranie mu pasa IC. Stało się to na jednym z Raw, gdzie to niespodziewanie Langston wygrał pas już przed PPV. Feud Johna Ceny z Alberto Del Rio toczył się bardzo powoli i nie miał żadnych ciekawszych momentów i było to typowe kontynuowanie storyline\\\'u. W Main Evencie walkę o pas dostał Big Show, który przez kilka tygodni dominował nad Randy Ortonem. Na samym PPV jak łatwo się spodziewać Big E utrzymał pas mistrzowski. John Cena obroni pas wagii ciężkiej, a Punk i Bryan wygrali z rodziną Wyatta. W Main Evencie doszło do czystej wygranej Ortona nad Big Showem, a na koniec gali została pokazana wymiana spojrzeń między Ortonem, a Ceną. Następnego dnia dowiedzieliśmy się, że na TLC dojdzie do wielkiej walki unifikacyjnej. John Cena vs Randy Orton w walce o wszystko. Miało to mieć miejsce w TLC Matchu i co ciekawa była to jedyna walka ze stypulacją podczas tej gali. Jeżeli chodzi o promowanie innych walk to The Shield rozpoczęło feud z CM Punkiem i mieli oni zawalczyć z nim w starciu 3 vs 1. To samo miało mieć miejsce z Danielem Bryanem, tylko że on miał walczyć rodziną Wyatta. Big E Langston jako mistrz trafił na kolejnego rywala, którym był Damien Sandow. Sam okres między tymi dwoma galami był bardzo przeciętny, bo nie działo się w nim nic ciekawego. Walkę na TLC niespodziewanie wygrał CM Punk, który poradził sobie z trójką rywali. Big E pokonał Damiena Sandowa, rodzina Wyatta pokonała Daniela Bryana, a Randy Orton został podwójnym mistrzem pokonując Johna Cene. Tym samym Viper przeszedł do historii jako champion z dwoma pasami.\\r\\n\\r\\n2014
\\r\\n\\r\\nNa początku roku 2014 powrócił Brock Lesnar niszcząc Marka Henrego i jego kolejną przeszkodzą miał być The Big Show. Nadal trwał feud pomiędzy Johnem Ceną, a Randy Ortonem, gdzie to ich rywalizacja miała się zakończyć na Royal Rumble. Do tego już pod koniec roku 2013 sensacyjnie do The Wyatt Family dołączył Daniel Bryan, który miał dosyć swoich porażek. Tak więc trzeba przyznać, że początku roku był dość ciekawy. Wszyscy także się zastanawiali kto wygra Royal Rumble Match. Wtedy doszło do powrotu Batisty i zwierzak z miejsca stał się jednym z faworytów do wygrania tej walki. Innymi faworytami byli m.in. CM Punk oraz Sheamus. Sytuacja z Danielem Bryanem szybko odwróciła się o 180 stopni gdy to zaatakował Braya Wyatta i następnie wykonał mu swój finisher i zatwierdzono walkę tej dwójki na Royal Rumble. Nadszedł w końcu czas na Royal Rumble i w openerze Bryan przegrał czysto z Brayem Wyattem. Następnie Brock Lesnar w kilka minut wręcz zniszczył Big Showa, a Randy Orton z pomocą rodziny Wyatta wygrał z Johnem Ceną. W Royal Rumble Matchu zwyciężył przy wielkim heacie od fanów Batista, bowiem arena chciała Daniela Bryana. CM Punk po tej gali odszedł z WWE, bowiem był bardzo niezadowolony ze swojego bookingu. Zaraz po zakończeniu Royal Rumble rozpoczęła się droga do Elimination Chamber. Do komory eliminacji zakwalifikowali się kolejno: John Cena, Daniel Bryan, Christian, Sheamus oraz Antonio Cesaro. Do tego oczywiście udział wziąć miał Randy Orton. Ciekawie zapowiadała się sytuacja z The Wyatt Family, które nie poszło natychmiast w kierunku Johna Ceny, a rozpoczął się ich feud z The Shield. Dwie heelowe stajnie okładały się przez kilka tygodni przed Elimination Chamber. Za to Big E miał bronić pasa Interkontynentalnego w pojedynku z Jackiem Swaggerem. Gdy nadszedł czas na to PPV to Big E obronił pasa IC. The Shield poległo w pojedynku z Wyatt Family, a Randy Orton dzięki Kane\\\'owi obronił pas w komorze eliminacji. Rozpoczęło się wielkie odliczanie przed jubileuszową Wrestlemanią. Batista oraz Randy Orton mieli zawalczyć ze sobą o pas WWE na Wrestlemanii, lecz wszyscy chcieli by dołączył do nich Daniel Bryan. Sam Danielson chciał także starcia z Triple H\\\'em. Na jednym z Raw doszło do segmentu z fanami, którzy razem ze swoim ulubieńcem zmusił Huntera do zatwierdzenia walki Triple H vs Daniel Bryan. Zwycięzca tej walki miał trafić jako trzeci do main eventu Wrestlemanii. Kontynuacja tego storyline\\\'u była na zasadzie 3 vs 1, gdzie to Danielson był sam. The Undertaker powrócił do federacji by stoczyć na największej gali roku pojedynek z Brockiem Lesnarem. Sam feud był mało interesujący, bowiem zawodnicy ci pojawili się tylko kilka razy. Na ostatniej tygodniówce przed Wrestlemanią to jednak Brock Lesnar był górą gdy wykonał F5 dla swojego rywala. Bray Wyatt na Elimination Chamber ponownie zaatakował Johna Cenę i dwójka ta miała zawalczyć na Wrestlemanii. Zawodnicy ci walczyli głównie na słowa i Bray zamieszał w głowie liderowi Cenation, który jednak chciał pokonać Braya na największej gali roku. Do tego zorganizowany miał być Andre The Giant Memorial Battle Royal, w którym głównym faworytem do wygrania był Big Show i walkę tą mocno promował Hulk Hogan. Poniżej najważniejsze wyniki WM\\r\\n\\r\\nDaniel Bryan def. Triple H\\r\\nCesaro wins Andre The Giant Memorial Battle Royal\\r\\nJohn Cena def. Bray Wyatt\\r\\nBrock Lesnar def. The Undertaker\\r\\nWWE World Heavyweight Championship Match - Daniel Bryan def. Batista and Randy Orton\\r\\n\\r\\n
\\r\\n\\r\\nPierwsze Raw po Wrestlemanii rozpoczął Daniel Bryan, który świętował zdobycie pasa mistrzowskiego. Triple H ogłosił jednak, że tego dnia będzie on walczył właśnie z nim w obronie tytułu. Paul Heyman przedstawił swojego nowego klienta, którym został właśnie Cesaro. Szwajcar rozpoczął feud ze swoim byłym partnerem czyli Jackiem Swaggerem i dołączył do tego powracający Rob Van Dam. Doszło do debiutu Paige i diva ta została natychmiast mistrzynią kobiet pokonując AJ Lee. Bray Wyatt nadal kontynuował feud z Johnem Ceną. W Main Evencie tej tygodniówki Daniel Bryan został obity przez Triple H\\\'a, Randy Ortona, Batisty oraz Kane\\\'a. Na pomoc niespodziewanie przybyło The Shield i rozpoczęło feud z powracającym Evolutuon. Na Extreme Rules miało dojść do obrony pasa przez Daniela Bryana, a jego rywalem był Kane, który powrócił do gimmicku monstera. Odbył się także turniej o miano pretendenta do pasa Interkontynentalnego i wygrał go Bad News Barrett. Na Extreme Rules swoje walki wygrali właśnie Barrett, który wygrał pas. Do tego John Cena poległ w Steel Cage Matchu z Brayem Wyattem, Evolution przegrało walkę z The Shield, a Daniel Bryan wygrał z Kanem. Okazało się, że mistrz odniósł poważną kontuzję i musiał opuścić kolejne ppv. Dean Ambrose stracił pas Stanów Zjednoczonych na rzecz Sheamusa, na pierwszym Raw po Extreme Rules gdy to odbył się Battle Royal. Kontynuowane nadal były feudy Evolution z Shield oraz Wyatta z Ceną. BnB kończył feud z Langstonem, a Sheamus wpadł w konflikt z Cesaro. Kane za to zszedł w cień z powodu przerwy Daniela Bryana. Paige pokonała Taminę i rozpoczęła konflikt z Alicią Fox i feudy te toczyły się aż do Payback. Tam ostatecznie Shield zniszczyło Evolution eliminując wszystkich członków tej stajni. John Cena pokonał Braya Wyatta w Last Man Standing Matchu, gdzie to towarzyszyli mu bracia Uso. Sheamus oraz Barrett obronili swoje pasy mistrzowskie i rozpoczęła się droga do Money in The Bank. \\r\\n\\r\\nNa pierwszym Raw prowadzącym do tej gali Batista ogłosił swoje odejście z Evolution oraz całego WWE. Triple H oraz Randy Orton wykorzystali to i przekupili Setha Rollinsa, który zaatakował swoich braci i sam dołączył do Authority. Daniel Bryan musiał opuścić na dłużej federacje więc zwakowano jego pasy i na MITB miał się odbyć Ladder Match o ten tytuł. Zakwalifikowali się do niego John Cena, Roman Reigns, Randy Orton, Kane, Cesaro, Sheamus, Bray Wyatt oraz Alberto Del Rio. Za to w walce o walizkę było tylko dwóch faworytów, którymi byli feudujący Dean Ambrose oraz Seth Rollins. W międzyczasie doszło do kontuzji Barretta i ten musiał zwakować pas. Na MITB dwie główne walki wygrali John Cena oraz Seth Rollins. Kolejnym ppv miało być Battleground. Ogłoszono że main eventem będzie starcie John Cena vs Roman Reigns vs Kane vs Randy Orton. Doszło do powrotu Chrisa Jericho, który został zaatakowany przez The Wyatt Family więc walka Braya z Chrisem była tylko kwestią czasu. Jeżeli mowa o powrotach to wróciła także AJ Lee, która przerwała promo Paige i zaatakowała ją odbierając tytuł. Dean Ambrose i Seth Rollins mieli za to spotkać się w pojedynku 1 vs 1. Zobaczyć mieliśmy także Battle Royal o tytuł Interkontynentalny oraz starcie Rusev vs Jack Swagger. Poniżej najważniejsze wyniki tej gali. (Ostatecznie nie doszło do walki Rollins vs Ambrose przez kontuzję Setha)\\r\\n\\r\\nWWE Championship Match - Cena def. Reigns, Kane and Orton\\r\\nThe Miz wins Battle Royal \\r\\nRusev def. Jack Swagger\\r\\nChris Jericho def. Bray Wyatt\\r\\n\\r\\nNa pierwszym Raw po Battleground poznać mieliśmy nowego pretendenta do pasa WWE i wiele wskazywało na to, że będzie to ponownie Randy Orton. Ten został jednak zaatakowany przez Romana Reignsa i to z nim miał zawalczyć na SummerSlam. Pojawił się więc Paul Heyman razem ze swoim klientem Brockiem Lesnarem proponując żeby to właśnie bestia walczyła o pas z Johnem. Triple H się zgodził ale sam feud był przeciętny, bo prowadził go właściwie sam Paul Heyman. Bray Wyatt chciał rewanżu na Chrisie Jericho i storyline tej dwójki był nadal promowany. Dean Ambrose miał w końcu stanąć twarzą w twarz z Sethem Rollinsem, lecz odbyć się to miało w Lumberjack Matchu. The Miz za to miał zawalczyć z Dolphem Zigglerem w obronie swojego pasa. Przez wszystkie te Raw w drodze do Summerslam promowano te feudy. Sama gala nie powaliła poziomem i Brock Lesnar pokonał Johna Cenę zostając nowym mistrzem. Inne wyniki były na korzyść Braya Wyatta, Setha Rollinsa oraz m.in. Dolpha Zigglera. Rozpoczęła się droga do Night of Champions, która jednak nie była pasjonująca z powodu słabych gal Raw, które ją promowały. Właśnie na jednej z gal czerwonej tygodniówki Wyatt zakończył feud z Jericho pokonując go w stalowej klatce. Seth Rollins miał zawalczyć z Romanem Reignsem ale ten drugi odniósł poważną kontuzję i został wykluczony z akcji na wiele miesięcy. Sheamus ponownie miał zawalczyć z Cesaro o pas US, a Dolph Ziggler z The Mizem. Randy Orton na galach Raw zaczął feudować z Chrisem Jericho, lecz wszystkie te feudy były tylko na kilka tygodni. Ostatecznie na NoC doszło do tego, że John Cena wygrał przez DQ z Brockiem Lesnarem po ataku Setha Rollinsa. Randy Orton pokonał Chrisa Jericho, a na gali powrócił także Dean Ambrose atakując Setha Rollinsa. Na Raw ogłoszono, że na Hell in a Cell odbędą się dwie główne walki czyli Dean Ambrose vs Seth Rollins oraz John Cena vs Randy Orton. Właśnie na jednym z Raw doszło do zmiany pasa mistrzowskiego i Rusev pokonał Sheamusa wygrywając jednocześnie pas. Gdy doszło do samego ppv to John Cena pokonał czysto Ortona, a Seth Rollins wykończył Ambrose\\\'a po interwencji Braya Wyatta. Na pierwszym Monday Night Raw w drodze do Survivor Series pojawił się Vince McMahon ogłaszając, że na SS zobaczymy walkę 5 vs 5, gdzie to przy ewentualnej porażce Authority jego rodzina straci władzę. Do tego ogłoszono walkę Deana Ambrose\\\'a z Brayem Wyattem. Randy Orton popadł w konflikt z Sethem Rollinsem i ostatecznie musiał opuścić Authority. Oprócz Setha Rollinsa w składzie tego zespołu byli jeszcze: Luke Harper, Kane, Rusev oraz Mark Henry. Za to Johna Cene wspierali Erick Rowan, Dolph Ziggler, Ryback oraz Big Show. Triple H zagroził zawodnikom Ceny, że jeżeli przegrają, a on wygra to wszyscy zostaną zwolnieni. Na samej gali Dean Ambrose przegrał przez DQ z Wyattem. Za to w wielkim Main Evencie mimo zdrady Big Showa wygrał zespół Johna Ceny dzięki Dolphowi Zigglerowi, który wyeliminował na końcu trzech rywali oraz Stingowi, który w decydującym momencie zaatakował Triple H\\\'a. Authority musiało opuścić WWE i na TLC szykowano serię walk zawodników przeciwnych zespołów. Dolph Ziggler miał walczyć o pas IC z Lukiem Harperem, Erick Rowan z Big Showem, Kane z Rybackiem, a na samym końcu Seth Rollins z Johnem Ceną o miano pretendenta do pasa Lesnara. Main Event PPV ogłoszono jednak pojedynek między Wyattem, a Ambrosem. Na Raw przez kolejne tygodnie było wielu General Managerow i w końcu doszło do TLC, gdzie ważne wygrane odnieśli Cena, Big Show, Dolph Ziggler oraz w Main Evencie także Bray Wyatt. Jedno z ostatnich Raw w roku zakończyło się szokującym powrotem dyrekcji, gdzie to Rollins zmusił Cene do ich przywrócenia pod groźbą kontuzjowania Edga.\\r\\n\\r\\nProdukcja
\\r\\n\\r\\nTheme RAW aktualnie to numer Tonight Is The Night, a kanał na którym jest emitowany to USA Network.\\r\\n
AEW Dynamite on 34th Street
AEW Worlds End
Wrestler Miesiąca
WWE Shortcut [#360] - Sojusz Bloodline z Judgment Day + Predykcje Fastlane (SmackDown 06/10/2023)
Komentarze (4)
Skomentuj stronęFajna historia były tam rzeczy o których nie wiedziałem. Bardzo fajne się czytało :)
Dla równowagi mógłbyś Brejver, jeszcze napisać artykuł o Smacku ;)
Artykuł o Smacku jest w drodze :P
Brejver odwaliłeś kawał dobrej roboty, chętnie przeczytałem tą lekturę, oczywiście dowiedziałem się wiele nowości na temat RAW, a teraz czekam na kolejne wydanie tym razem SmackDown! Pisz, pisz ;)