Historia Ring of Honor
Ring of Honor - jest niezależną amerykańską promocją wrestlingową. Założona została w 2002 roku przez Rob\\\\\\\'a Feinstein\\\\\\\'a a w chwili obecnym posiadaczem większości udziałów jest Cary Silkin. Zazwyczaj ROH wypuszcza kilka gal w miesiącu w porywach jest to nawet sześć widowisk. Co roku odbywają się takie gale jak Anniversary Show, Death Before Dishonor, Survival of the Fittest, Glory by Honor oraz Final Battle ( które jest zarazem ostatnim show w danym roku ). Federacja nagrywa wszystkie swoje gale a następnie rozprowadza je na płytach DVD w swoim firmowym sklepie. Gale te są również emitowane z kilkumiesięcznym opóźnieniem w telewizji Fight Network na terenie Kanady i Wielkiej Brytanii, na Samurai TV dla widzów z Japonii oraz jedynie gale PPV dla widzów na terenie Stanów Zjednoczonych.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
HISTORIA
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nW kwietniu 2001 roku firma RF Video zajmująca się dystrybucją gal wrestlingowych, po zbankrutowaniu ECW, szukała nowej federacji, która mogłaby zająć miejsce Extreme Championship Wrestling. Na początku próbowała rozprowadzać kasety z gal lokalnych federacji, jednak nie przynosiło to zysków jaki życzyli sobie mieć właściciele. Wtedy to główny udziałowiec w firmie Rob Feinstein postanowił założyć własną federację, która byłaby w stanie zapełnić pustkę po ECW. Pierwsza gala ROH odbyła się 22 lutego 2002 roku i nosiła nazwę "The Era of Honor Begins". W karcie znalazło się dziewięć walk w tym pojedynek o IWA Intercontinental Title pomiędzy Eddy\\\\\\\'m Guerrero a Super Crazy\\\\\\\'m oraz triple threat match\\\\\\\'u w którym zmierzyli się Bryan Danielson, Christopher Daniels i Low Ki, którzy dziś nazywani są ojcami ROH.\\\\r\\\\nPodczas swojego pierwszego roku działalności ograniczało się do liczby miast w których odbywały się ich gale ( były to tylko miasta w północno-wchodniej części USA ). W 2003 roku granice występów uległy poszerzeniu i wrestlerzy ROH wystąpili w New Jersey, Ohio, Connecticut i Marylad dzięki temu federacja zyskała jeszcze większy rozgłos i to nie tylko na terenie USA.\\\\r\\\\nW 2004 roku wybuchł skandal, w którym właściciel federacji - Rob Feinstein został złapany na molestowaniu seksualnym swojej pracownicy. Sytuacja ta wpłynęła bardzo źle na wizerunek ROH, co spowodowało, że Feinstein odszedł z zarządu a wpływy z gal bardzo malały przez następny rok. Kryzys ten wykorzystało TNA przeciągając na swoją stronę takie ikony ROH jak AJ Styles czy Christopher Daniels.\\\\r\\\\nPo tym paśmie nieszczęść zdesperowany Feinstein zdecydował się odsprzedać swoje udziały w federacji dla Doug\\\\\\\'a Gentry\\\\\\\'ego, który następnie sprzedał federację dla Cary\\\\\\\'ego Silkin\\\\\\\'a. Pod jego władzą federacja otworzyła swój sklep wysyłkowy na stronie internetowej umieszczając w nim nie tylko swoje produkty, ale także gale konkurencyjnych promocji.\\\\r\\\\nJeden z największych znawców wrestlingu na świecie, naczelny dziennikarz Wrestling Observer - Dave Meltzer w swoim pięciogwiazdkowym rankingu umieścił kilka walk z ROH. Warto dodać, że walka Joe vs. Punk była pierwszym pojedynkiem od 1997 roku, który odbył się na terenie USA, a dostał pięć gwiazdek.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nTak pochlebne opinie wyciągnęły federację z dołka i pozwoliły jej od trwającego ponad rok okresu strat, zacząć wychodzić na plus.\\\\r\\\\n23 stycznia 2007 roku ROH ogłosił plany wybrania się w tour po Japonii. Pierwsze widowisko w Kraju Kwitnącej Wiśni, odbyło się 16 lipca a współorganizatorem gali była japońska federacja NOAH, dzień później wrestlerzy ROH zawitali na gali Dragon Gate. Wkrótce potem Ring of Honor został pierwszą promocją w USA, w której żaden Amerykanin nie był w posiadaniu jakiegokolwiek pasa. Te trzymali zapaśnicy japońscy :\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n1) ROH World Tag Team Title - Naruki Doi i Shingo\\\\r\\\\n2) ROH World Title - Takeshi Morishima\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nMistrzowski run Takeshi Morishimy trwał prawie rok. Bronił tytułu zarówno w Japonii jaki w USA. Jednak najbardziej został zapamiętany z niesamowitego feudu z Bryanem Danielsonem. Wrestlerzy nie musieli nic do siebie mówić, a stworzyli wokół siebie atmosferę rywalizacji i ringu było widać dużą agresję pomiędzy nimi. Ostatecznie w październiku 2007 roku pogromcą Takashi został Nigel McGuinness.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n2 maja 2007 roku, zarząd ROH oznajmił, że podpisał kontrakt z G-Funk Sports & Entertainment, celem, którego było wydawanie gal PPV na antenie iN DEMAND Networks, TVN, i the DISH Network. W umowie zawarty był punkt, który nakazywał nagrywanie gal co 60 dni. W tym samym czasie TNA po raz kolejny urządziło "łapankę" w ROH, podpisując kontrakty z Homicide i Austin\\\\\\\'em Aries\\\\\\\'em. Tym samy rozpoczęła się otwarta rywalizacja o wrestlerów pomiędzy TNA, a ROH. Zawodnicy musieli się zdecydować, w której federacji chcą występować i kontrakty zabraniały im występy w drugiej organizacji. Pierwsza gala pay-per-view została nagrana 12 maja, nosiła ona nazwę Respect is Earned i została wyemitowana na antenie DISH Network.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nW 2008 roku ROH kontynuowało współpracę z japońską federacją Dragon Gate co zaowocowało bardzo dobrymi gali Supercard of Honor III, Dragon Gate Challenge II oraz Battle of the Best w Tokio. Niestety drogi obu federacji się rozeszły, nieoficjalnie mówiło się o nieporozumieniach finansowych. Przez cały rok mistrzem ROH World był Nigel McGuinness. Zaraz po zdobyciu pasa doznał kontuzji ramienia i musiał zrezygnować z kilku obron pasa. Nie spodobało się to fanom, co wykorzystano przy heel turnie Nigela. Booker Gabe Sapolsky został zwolniony 26 października 2008 roku. Pełnił tą rolę od początku istnienia ROH. Jego miejsce zajął Adam Pearce. Jak przyznał później w wywiadzie Gabe planował, aby na Final Battle 2008 Tyler Black (Seth Rollins w WWE) zdobył pas ROH World. Jego wizja z Tylerem jako mistrzem spełniła się niespełna dwa lata później. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nRing of Honor podpisało w 26 stycznia 2009 roku pierwszy w historii kontrakt telewizyjny z HDnet Fights na emisję co tydzień odcinków ich gal. Pierwszy taping telewizyjny odbył się 28 lutego w Filadelfii, w dawnej ECW Arenie. Kilka tygodni później odcinki można było obejrzeć na kanałach HDnet. Na gali Manhattan Mayhem III (13.06.09) Austin Aries wygrał three-way elimination match z Jerry Lynnem oraz Tyler Blackiem i zdobył pas ROH World. Tym samym został pierwszym wrestlerem, który zdobył ten tytuł conajmniej dwa razy. Dwa latach wcześniej Aries w kontrowensyjnych okolicznościach rozstał się z TNA. Najpierw został zawieszony za swoje zachowanie, a następnie uzgodnił zwolnienie. Miesiąc później Austin na ROH At United We Stand (22.07.07) przeskoczył przez barierki i na ringu oznajmił, że wraca do Ring of Honor. Swój drugi mistrzowski run Aries zakończył w na grudniowym ROH\\\\\\\'s 8th Anniversary Show, gdzie przegrał z Tyler Blackiem. Kilka miesięcy po tej porażce Austin opuścił federację. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nFinal Battle 2009 było początkiem jednego z najciekawszych feudów w historii federacji. Długoletni Tag Team Steenerio rozpadł się. Po przegranej walce z Young Bucks Steen zaatakował El Generico. Fani musieli czekać aż rok zanim stanęli w ringu naprzeciw siebie. Przez ten czas prawie na każdej gali budowano konflikt pomiędzy wrestlerami. Ostatecznie na Final Battle 2010 zmierzyli się w unsanctioned Fight Without Honor Matchu. El Generico postawił na szali swoją maskę, a Steen swoją karierę w ROH. Kevin przegrał i odszedł z federacji. Jednak jeszcze do niej powrócił. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nW styczniu 2010 roku Ring of Honor ogłosiło, że wprowadza nowy pas ROH World Television . Odbył się ośmioosobowy turniej. Na gali telewizyjnej 5 marca 2010 roku Eddie Edwards w finale pokonał Davey Richardsa i został pierwszym mistrzem ROH World TV. W sierpniu ROH po raz kolejny zmieniło bookera. Hunter Johnstaon występujący jako Delirious zastąpił Adama Pearca. Federacja nawiązało również współpracę z Ohio Valley Wrestling, ale nie zbyt wiele z niej wyniknęło. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nUmowa ROH HDnet zakończyła się na początku 2011 roku i nie została przedłużona. Federacja zbyt długo nie została bez telewizji. Grupa Sinclair Broadcast przejęła 21 maja 2011 ROH, a prezesem został Cary Silkin. Tym samym od 24 września ROH powróciło do telewizji. Program nadawany jest w sobotnie i niedzielne wieczory na kanałach należących do Sinlcair Group. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nKevin Steen powrócił do Ring of Honor na czerwcowym Best in The Wolrd 2011. Rozpoczął feud z Corino, a zaraz po nim skupił się na mistrzu ROH World Davey Richardsem. Finalnie Steen otrzymał title shota na Border Wars (12.05.12), wygrał pojedynek i został nowym mistrzem ROH World. Podczas mistrzowskiego runu powrócono do feudu z El Generico i drugiej walki pomiędzy doszło na Final Battle 2012. Tym razem Kevin wygrał Ladder War Match. Tytuł od Steena przejął na Supercard of Honor VII (05.04.15) Jay Briscoe. Po 3 miesiącach panowania Jay doznał kontuzji i musiał oddać tytuł. Ogłoszono turniej, który wygrał Adam Cole i został nowym mistrzem ROH World. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nAJ Styles po 7 latach powraca do Ring of Honor. Taką wiadomość otrzymali fani na początku 2014. Nie był to powrót na pełny etat. Styles zdecydował się, że będzie występował jako wolny wrestler, a kilka miesięcy później podpisał kontakt z New Japan Pro Wrestling. Japońska federacja rozpoczęła współpracę z ROH. Czego efektem były wspólne gale Global Wars oraz War of The Worlds w maju 2014 roku. Podobny tour odbył się rok później. Wrestlerzy ROH występowali w Japonii. Young Bucks oraz reDRagon zdobywali pasy IWGP Jr. Tag Team, The Kingdom IWGP Heavyweight Tag Team, a Micheal Elgin walczył w prestiżowym turnieju G1 Climax 25. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nROH Best in the World 22 czerwca 2014 roku było po raz pierwszy w historii nadawane na żywo w tradycyjnym ppv. W main evencie Micheal Elgin pokonał Adama Cole i zdobył pas ROH World. Na drugim ppv na żywo Final Battle 2014 Jay Briscoe obronił pas ROH World przeciwko Adamowi Cole w pojedynku Fight Without Honor. Trzy miesiące wcześniej Briscoe zaskoczył wielu fanów i po raz drugi w karierze zdobył pas ROH World pokonując Elgina. Jay rozpoczął swój run oraz przez bardzo długi czas nie został przez nikogo spinowany. W tym samym czasie mistrzem ROH TV był Jay Lethal. Na gali PPV Best in the World 2015 obaj spotkali się w ringu. Obaj byli mistrzami ponad rok, natomiast Briscoe był niepokonany od dwóch lat. Stawką były oba pasy. Pojedynek wygrał Jay Lethal i stał się pierwszym wrestlerem, który posiadał dwa tytuły ROH World oraz ROH TV w jednej chwili. Na All Star Extravaganza 7 Lethal udanie obronił oba pasy w dwóch walkach.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nROH ogłosiło 27 maja 2015 roku, że ich program będzie nadawany w amerykańskiej stacji Destination America. Kontrakt został podpisany na 26 tygodni, a premiera nastąpiła 3 czerwca. Początkowo ROH pokazywane było w środę o 20.00, a powtórka 23.00. Po kilkunastu tygodniach Destination America zrezygnowało z pierwszej emisji i program można oglądać tylko w środę o 23.00. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nKODEKS HONORU
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nRzeczą, która od zawsze wyróżniała ROH spośród innych promocji wrestlingowych jest jedyny w swoim rodzaju " Code of Honor ", zawarte w nim są zasady jakimi powinni się kierować wrestlerzy podczas swoich walk. Początkowo w kodeksie zawartych było pięć praw :\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n1) Musisz podać przeciwnikowi rękę przed rozpoczęciem walki\\\\r\\\\n2) Całkowity zakaz integracji z zewnątrz oraz żadnego mieszania się w pojedynki innych wrestlerów.\\\\r\\\\n3) Żadnych zdradzieckich ataków\\\\r\\\\n4) Zakaz atakowania urzędników i innych pracowników federacji\\\\r\\\\n5) Nie starać się zostać zdyskwalifikowanym\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nPierwsze trzy zasady były przygotowane specjalnie dla heelów, którzy łamiąc zasady bardziej uwiarygodniali swój gimmick. Czwarta i piąta miała na celu ograniczenie nieprzewidzianych końcówek walk. Gdy jakiś wrestler złamie wszystkie pięć zasad zostanie dożywotnio zdyskwalifikowany.\\\\r\\\\nNa początku roku 2004, główny booker federacji Gabe Sapolsky uznał, że Kodeks Honoru, zaczyna być uciążliwy. Nie pozwalał on na wprowadzenie do walk więcej dramaturgii oraz wybuchowości. Wtedy to z jego inicjatywy zapadła decyzja, aby zlikwidować kodeks. Sytuacja ta wywołała głosy oburzenia wśród kibiców i największych gwiazd federacji. Po wielu naciskach kodeks powrócił lecz w odmienionej formie, zawierał już tylko trzy punkty :\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n1) Musisz podać przeciwnikowi rękę przed i po walce, jeśli go szanujesz\\\\r\\\\n2) Utrzymywać wysoki poziom walk\\\\r\\\\n3) Szanować urzędników i pracowników federacji\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nKANDYDACI NA MISTRZÓW
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nPoczątkowo ROH nie miał żadnego formalnego sposobu na ustalanie kandydatów do walk o World Title. Gdy największy heel w federacji - Xavier, zaczął unikać wyznaczania rywali, zarząd postanowił utworzyć Top Five Ranking, który miał na celu ustanowić kolejkę wrestlerów do pasa mistrzowskiego. Zapaśnicy byli tam umieszczani na podstawie aktualnego bilansu zwycięstw i porażek. Lider tabeli otrzymywał Number One Contender\\\\\\\'s Trophy, które wówczas traktowane było jako drugi tytuł w federacji.\\\\r\\\\nSystem rankingu został zniesiony wraz ze stworzeniem nowego Kodeksu Honoru. Wtedy to aktualna tabela została zastąpiona przez Contenders Ring, był to system w którym zarząd federacji po każdej gali przedstawiał rankingi. Uważano, że zawodnicy, których bilans zwycięstw wynosił 75% zasługiwali na otrzymanie title shota.\\\\r\\\\nW styczniu 2005 roku po raz kolejny uległ zmianie system ustalania kandydatów do walki o mistrzostwa. Od tej chwili każdy zainteresowany musiał napisać odpowiednią petycję do zarządu, a wtedy urzędnicy ROH śledzili akt wnioskodawcy poprzez obserwację jego postawy na ringu oraz szacunku jaki wykazuje on dla Kodeksu Honoru. Te czynniki ustalały kto dostanie title shota.\\\\r\\\\nGdy w październiku 2005 roku Jim Cornett został ROH Commissioner\\\\\\\'em, oznajmił powrót Top Five Ranking. Tabela była sporządzana raz w miesiącu a brane były w niej pod uwagę liczba zwycięstw i porażek danego wrestlera.\\\\r\\\\nW lipcu 2006 roku ROH po raz kolejny ustalił zasady Top 5. Gdy Bryan Danielson był mistrzem zaczęła panować zasada, że sam może dobrać sobie przeciwnika o World Title gdy obroni pas w walce przeciwko zawodnikowi wyznaczonemu przeez federację. \\\\r\\\\nZaczął on wysyłać zaproszenia do walk wielu zapaśnikom z federacji na całym świecie, jednak urzędnicy ROH dali mu polecenie, aby wybierał także wrestlerów z ROH. Wybór padł na Homicide, który odebrał tytuł Dragonowi, a następnie stracił pas w walce z Takeshi\\\\\\\'m Morishim\\\\\\\'ą. Gdy Japończyk stał się mistrzem pokonał kilku wrestlerów wyznaczonych przez zarząd a sam wybrbrał sobie na przeciwnika swojego rodaka KENTę.\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nRing of Honor jako przystanek przed wielką sceną
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nOd kiedy ROH zdobyło pozycje numer 3 w USA co raz większą uwagę na federację i wrestlerów zaczęło zwracać WWE. Jednym z pierwszym, który przeszedł z ROH do WWE był Paul London. W ciagu 5-letniego pobytu zdobył pas Cruiserweight oraz Tag Team razem z Brainem Kendrickiem. CM Punk odchodził z ROH w 2005 roku jako wielka gwiazda. Jednak zanim dostał się do głównego rosteru WWE spędził dwa lata w ówczesnej rozwojówce OVW. Punk stał jedną z twarzy federacji i zdobył 3 razy World Heavyweight Championship oraz 2 razy WWE Championship. Bryan Danielson (Daniel Bryan) również osiągnął wielki sukces w WWE. Jednym z nich było wygranie main eventu WM 30 i zdobycie pasa WWE World Heavyweight. Tyler Black (Seth Rollins) dostał się na szczyt wygrywając na Wrestlemanii 31 pas WWE World Heavyweight. Warto wspomnieć jeszcze o wrestlerach z przeszłością w ROH jak Claudio Castagnoli (Cesaro), Matt Sydal (Evan Bourne), El Generico (Sami Zayn), Kevin Steen (Kevin Owens). Nie wszystkim udał się taki ruch. Chris Hero walczył tylko w NXT, Colt Cabana zaliczył kilka występów na SmackDown, a Low Ki po kilkunastu miesiącach odszedł niezadowolony. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\nWrestlerzy Ring of Honor decydowali się na przejście do TNA. Byli to: Samoa Joe, Austin Aries, Nigel McGuinness (Desmond Wolfe), Christopher Daniels, Jay Lethal, Homicide, Kenny King, American Wolves. \\\\r\\\\n\\\\r\\\\n5 gwiazdowe walki przyznane przez Meltzera
\\\\r\\\\n\\\\r\\\\nSamoa Joe vs. CM Punk (ROH Joe vs Punk 2 - 16.10.04)\\\\r\\\\nSamoa Joe vs. Kenta Kobashi (ROH Joe vs Kobashi - 01.10.05)\\\\r\\\\nDragon Kid & Genki Horiguchi & Ryo Saito vs. CIMA & Naruki\\\\r\\\\nDoi & Masato Yoshino (ROH Supercard Of Honor - 31.03.06)\\\\r\\\\nDavey Richards vs. Michael Elgin (ROH Showdown in the Sun Day 2 - 31.03.12)\\\\r\\\\n\\\\r\\\\n
WWE WrestleMania 41
AEW All In
Wrestler Miesiąca
WWE Shortcut [#360] - Sojusz Bloodline z Judgment Day + Predykcje Fastlane (SmackDown 06/10/2023)
Komentarze (0)
Skomentuj stronę