AEW Dynamite on 34th Street
AEW Worlds End
Wrestler Miesiąca
WWE Shortcut [#360] - Sojusz Bloodline z Judgment Day + Predykcje Fastlane (SmackDown 06/10/2023)
SmackDown jest programem WWE, federacji profesjonalnego wrestlingu. Obecnie emitowany jest na kanale SyFy. SmackDown zadebiutował 26 sierpnia 1999 roku i początkowo był emitowany w czwartkowe wieczory (wcześniej, 21 kwietnia tego samego roku, wyemitowano odcinek pilotowy). SmackDown jest drugim głównym programem uzupełniającym flagowy program WWE, czyli Monday Night RAW.
Początek
Pierwszy odcinek SmackDown (nie licząc tego pilotowego) został wyemitowany 26 sierpnia 1999 roku jako dwugodzinny program w stacji UPN (gdzie program był emitowany do 15 września 2006). Gala odbyła się w Kemper Arena w Kansas City w stanie Missouri. Geneza nazwy gali wywodzi się z catchphrase'u The Rocka "lay the smackdown" i początkowo The Rock nazywał SmackDown "jego programem". SmackDown był wykorzystywany od początku jako drugi program obok RAW, w którym kontynuowano rozgrywanie najważniejszych storyline'ów. Walką wieczoru pierwszego odcinka niebieskiej tygodniówki był pojedynek o pas WWF. Ówczesny mistrz WWF, Triple H zmierzył się o tytuł z The Rockiem, a Shane McMahon oraz ówczesny commissioner Shawn Michaels byli sędziami specjalnymi walki. Poza tym, w odcinku wystąpili też: Mr. Ass, Jeff Jarrett, Undertaker, Big Show, Bradshaw, Faarooq, Big Bossman (który przejął po wygranym pojedynku z Alem Snowem tytuł Hardcore), Jericho oraz Mankind.
Brand Extension
Wiosną 2002 roku nastąpił podział na brandy. Oznaczało to, że roster WWE zostanie podzielony na dwa pomniejsze rostery: RAW oraz SmackDown. Spowodowane było to wykupieniem przez Vince'a McMahona konkurencji WCW oraz ECW rok wcześniej. Roster WWF/E powiększył się wówczas o zawodników i zawodniczki obydwu nieistniejących już wówczas federacji (m.in. Boooker T, Diamond Dallas Page z WCW lub Rob van Dam z ECW). Większa liczba zawodników sprawiła, że WWE coraz mocniej zastanawiało się nad wprowadzeniem podziału rosteru na brandy. Pozwoliłoby to większej liczbie zawodników na występ na galach, a także teoretycznie łatwiejsze dostanie się do poziomu main eventu. Z pasów mistrzowskich dostępnych wówczas w WWE tylko WWE Undisputed Championship oraz oraz Women's Championship były tytułami, o które konkurować mogli zawodnicy (lub divy w przypadku Women's Title) z rosteru RAW jak i rosteru SmackDown. Pierwszymi General Managerami poszczególnych brandów byli: Ric Flair (RAW) oraz Vince MacMahon (SmackDown). 25 marca 2002 odbył się pierwszy draft, w którym łącznie 57 osób zostało przydzielonych do jednego z dwóch nowych brandów. General Managerami brandu SmackDown byli między innymi: Stephanie McMahon, Paul Heyman, Vickie Guerrero, Teddy Long, Booker T oraz John Laurinaitis.
W sierpniu 2002 roku, Brock Lesnar nie zgodził się na bronienie swojego tytułu WWE Undisputed na RAW, przez co tytuł ten stał się ekskluzywnym tytułem dla brandu SmackDown (na RAW w międzyczasie przywrócono tytuł World Heavyweight, który przyznany został Triple H'owi przez General Managera RAW Erica Bischoffa). Na przestrzeni Brand Extension, tytuły WWE kilkukrotnie zmieniały brandy.
Od czerwca 2003 roku do marca 2007 brandy (w tym powstałe w 2005 roku ECW) miały swoje ekskluzywne gale PPV. Gale "wielkiej czwórki" (Royal Rumble, WrestleMania, SummerSlam oraz Survivor Series) zawierały rostery obu (lub później - wszystkich trzech) brandów, a na pozostałych występowali wrestlerzy i divy określonego brandu. Przykładowo, rekordowa ilość PPV odbyła się w roku 2006 - wyemitowano wtedy 16 gal PPV przez cały rok (pięć gal brandu RAW, pięć gal brandu SD. dwie gale brandu ECW oraz gale "Wielkiej Czwórki" z udziałem wszystkich brandów).
Od tamtej pory draft odbywał się rokrocznie aż do 25 kwietnia 2011. Na RAW tego dnia miał miejsce ostatni draft. Od sierpnia 2011 zawodnicy z brandów RAW oraz SmackDown mogli pojawiać się na obu galach.
Friday Night SmackDown
9 września 2005 roku, po 6 latach od debiutu, SmackDown zmieniło dzień emisji z czwartku na piątek, a rok później (22 września 2006) niebieska tygodniówka przeszła na inną stację (The CW; emisja nadal w piątkowe wieczory). Dzięki tej zmianie, SmackDown zaczęło notować spore wzrosty w ratingach (średnio 3.0) i szybko stało się drugim najchętniej oglądanym programem stacji.
20 kwietnia 2007 roku po raz pierwszy odbył się specjalny odcinek SmackDown, którego "specjalność" dotyczyła tego, że był to, w tym przypadku, czterechsetny odcinek niebieskiej tygodniówki.
Od 16 października 2007 roku ogłoszono "stałą wymianę" talentów pomiędzy rosterami SmackDown a ECW. Było to spowodowane tym, że gala ECW była emitowana na żywo (we wtorki), a po jej zakończeniu nagrywano SmackDown na piątek, więc zawodnicy obu brandów byli "na miejscu".
Era HD
25 stycznia 2008 roku wyemitowano pierwszy odcinek SmackDown nadawany w jakości HD.
6 czerwca 2008 roku powstał pierwszy ekskluzywny dla niebieskiego brandu tytuł kobiet (Women's Championship było ekskluzywnym tytułem RAW niemal od samego początku podziału na brandy). Pierwszą posiadaczką tytułu została Michelle McCool, wygrywając pojedynek o ten tytuł z Natalyą na The Great American Bash 20 lipca.
Po WWE Draft w 2008 roku Triple H jako WWE Champion trafił na SmackDown (Edge był wówczas World Heavyweight Championem). SmackDown miało w posiadaniu oba główne tytuły mistrzowskie do 30 czerwca 2008 roku, kiedy to CM Punk wykorzystał wygraną na WrestleManii XXIV walizkę Money in the Bank na Edge'u zaatakowanym wcześniej przez Batistę. Punk zatrzymał tytuł mistrza wagi ciężkiej na RAW.
Jeszcze w tym samym roku, 3 października, SmackDown opuściło CW i trafiło do ramówki MyNetworkTV.
15 lutego 2009 roku na No Way Out, Edge stracił tytuł WWE będący głównym tytułem SmackDown (w Elimination Chamber Matchu wygrał go Triple H), a sam wygrał tego samego wieczoru w drugim Elimination Chamber Matchu tytuł World Heavyweight będący do tej pory głównym tytułem RAW. SmackDown tym samym, do WWE Draft 2009 posiadało ponownie oba tytuły główne. Na wspomnianym Draft 13 kwietnia 2009 roku Triple H, wraz z tytułem WWE został przeniesiony na RAW. Tytuł World Heavyweight również był na RAW po tym, jak na WrestleManii XXV John Cena pokonał Edge'a i Big Showa, zabierając Big Gold Belt na RAW. Edge odzyskał tytuł po wygraniu Last Man Standing Matchu z Ceną na Backlash. Wymiana tytułów w okolicach Draftu w 2009 dotyczyła też tytułów kobiet (Divas Championship trafił na RAW, a Women's Title na SmackDown) oraz tytułów midcardowych (Intercontinental Championship na SmackDown, a United States Title na RAW). Obie te wymiany były pierwszymi takimi od 2002 roku.
20 marca 2009 roku odbył się pięćsetny odcinek SmackDown.
2 października 2009 roku wyemitowana została gala SmackDown, której motywem było świętowanie piętnastolecia powstania niebieskiej tygodniówki. W gali wzięli udział zawodnicy i divy ze wszystkich trzech brandów.
Wulkaniczny problem
Gala RAW 19 kwietnia 2010 roku o mało by się nie odbyła z powodu erupcji islandzkiego wulkanu Eyjafjallajökull, która była przyczyną paraliżu lotniczej komunikacji, szczególnie w północnej części Europy. Rostery RAW i SD przebywały w Europie na dorocznym WrestleMania Revenge Tour. Sytuację częściowo uratował fakt, że oba rostery miały inne rozkłady live eventów na Starym Kontynencie. Roster RAW utknął w irlandzkim Belfaście bez możliwości powrotu na czas do Stanów. Roster SmackDown natomiast ostatnią swoją galę miał w szwajcarskim Zurychu i mieli dość czasu, by dojechać do Hiszpanii, skąd wrócili samolotem do Stanów. Jedynym zawodnikiem czerwonego rosteru, który był obecny na tym nietypowym RAW, był Triple H, który nie brał udziału w europejskim tournee. Roster SmackDown przejął więc RAW na ten jeden wieczór.
SyFy
12 kwietnia 2010 roku zostało ogłoszone, że SmackDown wkrótce zmieni po raz kolejny stację telewizyjną. Wybór padł na SyFy, która emitowała już w tym czasie NXT oraz wcześniej ECW. Pierwszy odcinek SmackDown na SyFy został wyemitowany w piątek 1 października 2010 roku. Warto zaznaczyć, że był to pierwszy odcinek SmackDown wyemitowany na żywo.
18 lutego 2011 roku wyemitowano sześćsetny odcinek SmackDown.
Koniec Brand Extension.
Podczas odcinka SmackDown na żywo 30 sierpnia 2011 roku ogłoszono, że obie gale będą uznawane za "supershow" na których mogą występować zawodnicy oraz divy obu rosterów.
14 października 2011 roku sześćset trzydziesty piąty odcinek niebieskiej tygodniówki sprawił, że SmackDown został drugim najdłużej emitowanym cotygodniowym programem w historii telewizji. Od tamtego momentu, tylko RAW wyprzedzało SmackDown.
Na WrestleManii XXVIII 1 kwietnia 2012 roku John Laurinaitis został General Managerem RAW oraz SmackDown.
10 października 2014 roku miał miejsce kolejny specjalny odcinek SmackDown. Tego dnia, WWE świętowało 15 lat istnienia niebieskiej tygodniówki.
16 grudnia 2014 roku wyemitowany został osiemsetny odcinek SmackDown. Tak jak przy odcinku nr. 700, tak i tutaj odcinek był emitowany na żywo (we wtorek czyli wtedy, kiedy nagrywane są zazwyczaj odcinki niebieskiej tygodniówki). Emisja nastąpiła nie na SyFy, lecz na USA Network.
Powrót do emisji we czwartki
6 listopada 2014 roku ogłoszono, że SmackDown na początku 2015 roku powróci na swój wcześniejszy czwartkowy slot. Tak się też stało. 15 stycznia 2015 roku SmackDown zostało wyemitowane na żywo w czwartkowy wieczór na SyFy. Główną atrakcją był powrót kontuzjowanego 9 miesięcy wcześniej Daniela Bryana.
26 oraz 27 stycznia 2015 roku północo-wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych nawiedziła burza śnieżna powodująca zakaz podróży po drogach w stanach dotkniętych żywiołem. Zaplanowane RAW w Hartford w stanie Connecticut oraz tapingi SmackDown dzień później musiały zostać odwołane. RAW zostało wyemitowane z siedziby głównej WWE w Stamford, podtrzymując tytuł nieprzerwanie emitowanego co tydzień programu telewizyjnego (w ramach tego odcinka RAW pokazano w całości Triple Threat Match o pas WWE World Heavyweight z udziałem mistrza Lesnara, i pretendentów Ceny i Rollinsa oraz cały Royal Rumble Match z Royal Rumble PPV mającego miejsce dzień wcześniej, a także wywiady z Danielem Bryanem, Romanem Reignsem, Sethem Rollinsem oraz Brockiem Lesnarem). We czwartek 29 stycznia 2015 roku miał miejsce odcinek SmackDown na żywo z TD Garden w Bostonie. W walce wieczoru, Daniel Bryan pokonał Kane'a w Casket Matchu.
Przyszłość
7 kwietnia 2015 roku ogłoszono, że SmackDown ma przejść z SyFy do USA Network, gdzie emitowane jest obecnie RAW. Według słów Jerry'ego Lawlera, niebieska tygodniówka po roku miałaby wrócić do emisji w piątkowe wieczory, tym razem na żywo co tydzień.
W okolicach września/października 2018 roku ma zostać wyemitowany tysięczny odcinek SmackDown, a pod koniec sierpnia rok później WWE będzie świętowało dwudziestolecie istnienia niebieskiej tygodniówki.
Theme song
Obecny theme song SmackDown to "Black and Blue" w wykonaniu CFO$.
Ciekawostka
10 lipca 2007 roku wydawnictwo Merriam-Webster ogłosiło, że słowo "smackdown" zostanie zawarte w Webster's Dictionary. Podane w słowniku znaczenie tego słowa obejmuje "akt powalenia bądź sprowadzenia na ziemię przeciwnika", "decydujące zwycięstwo", "konfrontacja rywali bądź konkurentów" oraz właśnie "gala profesjonalnego wrestlingu".
Artykuł napisany w oparciu o hasło "WWE SmackDown" w angielskiej Wikipedii.
Komentarze (0)
Skomentuj stronę