Prześwietlenie TNA: Jak porywać się z motyką na słońce, czyli TNA vs. WWE

Odnoszę wrażenie, że my, fani, wyrządziliśmy TNA krzywdę, okrzykując je z miejsca konkurentem WWE. Przy tym również sobie. Z tego błędnego wniosku wynika bowiem większość naszych rozczarowań. Bo gdy iMPACT! dostaje lepszy czas antenowy, wierzymy, że ratingiem doścignie RAW. A gdy TNA organizuje PPV z dala od Universal Studios, że osiągnie buyrate niczym WrestleMania. Potem jest wielki lament, gdyż nic się nie sprawdziło. I tak zawsze. Najgorsze w tym wszystkim jest jednak to, że TNA ma podobne oczekiwania. Ale nam wolno myśleć emocjami. Dixie Carter i spółka powinni natomiast twardo stąpać po ziemi.

TNA przyjęło za dobrą monetę nastroje swoich fanów i przy licznych okazjach wbijało szpilkę WWE. Wszystko w imię wydumanej rywalizacji. Wśród najgłośniejszych incydentów są: komediowe przedstawienie Vince'a McMahona i Triple H-a, udostępnienie w sieci materiału filmowego ze spotkania wrestlerów obu federacji, wypowiedzenie wojny przez VKM. TNA chwytało się również daleko bardziej pomysłowych rozwiązań, jak rozdawanie darmowych biletów na swoje PPV wokół hali, w której odbywała się akurat gala WWE. Napięcie wzrasta zawsze podczas prom byłych zapaśników WWE, którzy zawitali do TNA. "TNA biorąc odpady z WWE, ukazuje ich jako pokrzywdzonych. Każdy na dzień dobry bierze mikrofon i jedzie po McMahonie i jego federacji, mówiąc wprost, że nie jest jakimś cieniasem, jak się wydaje markom. Jobbował tylko przez politykę i widzimisię Steph, która woli nekrofilię od wrestlingu. Fani TNA wiedząc to zapominają, że np. Rhino ostatnią walkę w WWE wygrał rok temu z Rikishim. Pamiętają za to, że był mistrzem ECW i jest dobrym brawlerem, który przecina ludzi wpół robiąc Gore" - twierdzi DDP.

Poproszony o komentarz Jim Ross powiedział: "O jakiej rywalizacji WWE z TNA mowa? Z całym szacunkiem dla wszystkich zainteresowanych, TNA ma kilka mil do przejścia zanim będzie na tym samym poziomie co WWE. Decydenci TNA powinni większą wagę przywiązywać do ulepszania swojego produktu, a nie zajmować się wyimaginowaną wojną z WWE. To jest to, co WWE robiło podczas poniedziałkowych wojen, których nie można moim zdaniem przyrównać do obecnych poniedziałkowych wojen z TNA". Nie mniej trafne są spostrzeżenia Jacoba G.: "TNA musi bardziej skupić się na robieniu dobrych gal niż rywalizacji z WWE. Problem WCW polegał na tym, że chciało tylko wdeptać Vince'a McMahona w ziemię. Przez chwilę było nawet w stanie dzięki robieniu dobrych gal i pokonywaniu WWE. Ale jego (WCW - przyp. red.) storyline'y nie przynosiły już takich zysków kiedy skupiło się tylko na walce z McMahonem, a nie zabawianiu fanów".

TNA jest, jak niegdyś WCW, drugą największą federacją w USA. Ich sytuacje są jednak diametralnie różne. "TNA nie ma pieniędzy, wpływów i układów Teda Turnera, więc to, co WCW zrobiło w dwa lata, ono będzie robiło dziesięć" - mówi w rozmowie ze mną FH. Po chwili dodaje: "Mimo otwartego głoszenia odrębności od WWE, w TNA od lat panuje tendencja do zbliżania się do WWE w kwestiach programowych". Przykłady można mnożyć: Big Fat Oily Guy, jego "walka" z Christy Hemme, ujawnienie prawdy o mrocznej przeszłości Abyssa, Jackass w X Division, idiotyczne gimmicki ("The Guru" Sonjay Dutt, Black Reign, Ron Killings robiący karierę w Hollywood) i stypulacje (więcej na ten temat w tekście "Śmierć gimmick matchy"), bikini contest z udziałem Erica Younga, ściąganie drugoligowych celebrities zajmujących i tak ograniczony czas antenowy czy sentymentalny powrót na ring "Bulleta" Boba Armstronga. Jak widać, gdzieniegdzie nie są to już próby naśladowania WWE, tylko powielanie najgorszych schematów umierającego WCW. A wszystko, przypominam, odbywa się pod hasłem "We are wrestling".

Istotę problemu w niezwykle trafny sposób oddają słowa Keelana Baldersona: "Na początku ludzie oglądali TNA, ponieważ pokazywało coś innego i bardzo emocjonującego - wielu wrestlerów sceny niezależnej i unikalny styl. Zgodnie z mentalnością ROH - mamy lepszych wrestlerów i nie robimy syfu jak WWE. Niczym ECW w latach 1994-1999. Bezkompromisowe i nieprzejmujące się WWE. Dumne z tego, że było inne, a nie cieszące się z powodu bycia prawie jak WWE". Bo o ile kiedyś mówiło się, że TNA jest federacją z pogranicza indys i mainstreamu, tak dzisiaj podąża tylko w stronę mainstreamu. FH przewiduje, że z każdym tygodniem będziemy bliżej powstania drugiego WWE. Czym to może grozić? Przede wszystkim odpływem fanów, którzy przestaną postrzegać TNA jako alternatywę. W końcu miało być nową twarzą profesjonalnego wrestlingu. A odmienność jest czynnikiem konsolidującym środowiska, które stanowią większość fanbase'u TNA. Zwolennicy radykalnego sports entertainment skupieni są wokół WWE. Dlatego nie przewiduję dużych profitów związanych ze zmianą kierunku. Co więcej, obawiam się, że odbije się ona TNA czkawką.