Prześwietlenie TNA: Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie, czyli o rozpoznawalności

Każdy rozgłos jest dobrym rozgłosem. Tak przynajmniej głosi stare wrestlingowe porzekadło. Nie znałem go wcześniej. Przeczytałem dopiero w kontekście zatrudnienia Pacmana Jonesa, które co poniektórzy skrytykowali z góry na dół. Czy słusznie? W świetle powyższej maksymy, nie. Chociaż popularność zawodnika Tennessee Titans jest dla mnie sprawą dyskusyjną. To nie człowiek, którego nazwisko mówi samo za siebie, jak Mike Tyson. Dlatego byłem zdziwiony kiedy dowiedziałem się, że pomysł nie wyszedł od Jeffa Jarretta, tylko specjalisty ds. public relations, Rossa Foremana. Może jednak w tym szaleństwie jest metoda. Bo TNA zanim zacznie podbijać świat, musi uzyskać rozgłos w Stanach Zjednoczonych, a do tego gwiazdy pokroju Pacmana powinny wystarczyć. Wrestlerzy muszą być jednak pierwszej klasy.

Paul Heyman powiedział: "TNA nie ma żadnej markowej gwiazdy, dlatego nie ma tożsamości. Jeżeli ktoś spotkałby na ulicy Samoa Joe'a lub Abyssa nie powiedziałby: "Och, jesteś gwiazdą TNA!". Raczej zapytałby: "Kiedy pójdziesz do WWE?". Może i brzmi to butnie, ale jestem w stanie zgodzić się z drugą częścią. Nie da się przecież ukryć, ze TNA przy WWE to taki ubogi krewny. Jeszcze długo nie będzie można postawić znaku równości między nimi. Podobne zdanie ma Przemk0: "TNA ogląda jakieś półtora miliona osób, ale to wciąż mało jak na USA. Jego gwiazdy nie są rozpoznawalne. Było to zresztą widoczne gdy TNA pojechało do Portugalii. Z relacji wynika, że mimo iż iMPACT! był na Eurosporcie, ludzie nie znali za bardzo wrestlerów. Oprócz tych, których widzieli w WWE, oczywiście". Po chwili dodaje: "To wyjaśnia dlaczego w co drugim klipie TNA pokazuje JJ'a walącego gitarą w głowę Hogana".

To świetny zabieg socjotechniczny. Chociaż czerwono-żółty bohater nigdy nie wystąpił w TNA, widz odnosi zupełnie inne wrażenie kiedy słyszy jak Jeff Jarrett krzyczy w tle: "Hulk Hogan chciał przyjść do TNA, ale to ja wziąłem TNA do Hogana!". Jest to również sygnał, że TNA to nie cienkie Bolki. W końcu zorganizowało zamach na świętość. Jeżeli jednak ktoś jest ignorantem, to choćby TNA stanęło na głowie, nic nie zmieni jego ograniczonej percepcji. Oto bowiem Eric Bischoff stwierdził: "Oni jeszcze niczego nie dokonali. Nawet nie znam nikogo stamtąd. Może poza Jeffem Jarrettem i kilkoma pracownikami. Nie kojarzę jednak nikogo zza sceny. Nie znam Dixie Carter. Gdyby przechodziła obok mnie, nie rozpoznałbym jej. Właściwie nie znam nikogo stamtąd. Nie wiem kto się czym zajmuje. Naprawdę mnie to nie obchodzi. To nic osobistego".

Ale kto chciał, mógł poznać TNA. Na długo przed zorganizowaniem pierwszego house show można je było zobaczyć w różnych zakątkach świata. Dzięki wrestlerom. Występowali oni i odnosili sukcesy w wielu organizacjach. Jednak nie tylko związanych z NWA. Byli w ten sposób obecni na wszystkich kontynentach poza Afryką i Antarktydą. AAA, BCW, WWA, 1PW czy ZERO-ONE to tylko kilka nazw z długiej listy. Tak rozumiana promocja była więc zakrojona na szeroką skalę. Wiele gwiazd TNA pojechało nawet z NWA Mid-Atlantic na tournee do Korei Południowej. Wśród najbardziej rozchwytywanych przez promotorów wrestlerów byli AJ Styles i Christopher Daniels. Czym to zaowocowało? Przede wszystkim zwróciło na TNA uwagę skrajnie różnych środowisk. Od zwykłych indys po ultraviolent. Sprawiało więc wrażenie federacji dla wszystkich. W 2004 r. na mocy umów zagranicznych walczyło w niej też wielu znakomitych wrestlerów z Japonii i Meksyku.

TNA podpisało wiele umów telewizyjnych, dzięki czemu dotarło do szerokiego grona odbiorców. Nawet w krajach, o których mało kto wie, że istnieją. Zasługuje to na uznanie. W końcu my, jak nikt inny, wiemy jak to jest być omijanymi szerokim łukiem. Tak dużego zasięgu może TNA pozazdrościć nawet WWE. Najbardziej opłacalny pod względem ilościowym jest kontrakt z Eurosportem. Za jego pośrednictwem TNA dociera do pięćdziesięciu czterech krajów Europy i Bliskiego Wschodu. W tym Polski. Co prawda nie zmieniło to diametralnie jego sytuacji, ale każdy fan jest na wagę złota. A nie brakuje takich, którzy z Eurosportem albo zaczęli, albo wrócili do oglądania. Nowe horyzonty przed TNA otworzyła również umowa ze Spike TV. Jako że na jego antenie można oglądać UFC, nie tylko udało się namówić Tito Ortiza na sędziowanie, ale także pojawił się pomysł jego walki z Kenem Shamrockiem na gali TNA. Chociaż nigdy do niej nie doszło, rozpoczął się szum medialny. A przecież każdy rozgłos jest dobrym rozgłosem. Jakiś sukces został więc osiągnięty.