AEW Grand Slam
WWE Elimination Chamber
Wrestler Miesiąca
WWE Shortcut [#360] - Sojusz Bloodline z Judgment Day + Predykcje Fastlane (SmackDown 06/10/2023)
WSTĘPNIAK
Ach jak ten czas szybko mija, dopiero co był drugi numer RVD Cornera a tu już trzeci. Drugi numer był większy niż pierwszy, nieco lepszy technicznie i pod względem tekstów ale to już historia. Ten jest jeszcze większy niż poprzedni, jeszcze bardziej ciekawszy i mam nadzieje że o wiele lepszy technicznie od poprzedników. Nazwa cornera pozostaje na razie taka sama, gdyż pod nie pojawiło się żadnych propozycji co do nowej nazwy. Ok. jak chcecie mi tam nawet ta nazwa pasuje. Dzięki za wszelkie posty w księdze gości i na razormedii, widać że zainteresowanie tym cornerem z numeru na numer rośnie (chyba w następnym numerze wrzucę sobie licznik :). Aaa i dzięki także za maile z propozycjami. Jeżeli chcecie aby cos pojawiło się w corner'e to wysyłajcie maila na adres: rvd@wp.pl.
Na razormedii zrobiłem malutkie głosowanie kogo biografia ma pojawić się w tym numerze. Niektórzy chcieli Rhyno, ale większość chciała Tommy'ego Dreamera. Pojawił się także głos aby była biografia HHH oraz Lance'a Storma. Obiecałem na razormedii drobną niespodziankę i przyrzeczenie spełniam. W dzisiejszym numerze możecie sobie poczytać aż 2 biografie (!!!) czyli kolejno: Tommy Dreamer oraz Rhyno. Biografia HHH chyba nie pojawi się wcale na łamach cornera gdyż możecie sobie o nim poczytać na Wrestlefans i jeżeli się nie mylę to u nas na Attitude, a mi specjalnie nie chce się pisać o nim. W dzisiejszym numerze tylko wyjątkowo są trzy biografie gdyż chciałem zgotować wam mały prezencik, w następnym będzie chyba znowu jedna. W dzisiejszym numerze debiutuje nowy dział "Łyk historii" w którym będę pisał o ciekawych wydarzeniach w świecie wrestlingu, czy też streszczał całe gale. Akurat w tym numerze pojawiło się streszczenie (a może cały raport? :) z wg mnie najlepszego PPV ECW w 2000 roku czyli Hardcore Heaven 2000. W numerze dzisiejszym możecie sobie także poczytać raport z ostatniej gali CZW oraz IWA-Mid South, gdyż wydarzenia w tym fedzie są miejscami bardzo ciekawe, nie tylko na wszechobecny brutalizm.
Bardzo miło mi powitać na pokładzie RVD Cornera "dobrego" Michała, który od tego numeru współredaguje ze mną ten numer. Mam nadzieje że współpraca będzie nam się bardzo dobrze układała, a wynikiem tego będą bardzo dobre felietony i ogólnie cały corner zyska jeszcze bardziej na wartości i prestiżu.
No cóż, życzę wam miłej lektury. Jak na razie widzę że nie usnęliście przy niej więc nie przy tym numerze nie może być inaczej.
Ps. Masato Tanaka zdobył także ECW World Heavyweight Title, przez przypadek nie dopisałem tego do jego zdobytych pasów w jego biografii. Wielkie sorrki - RVD! :)
Przed PPV WWE No Mercy 2003
Tegoroczne WWE PPV No Mercy będzie wg mnie najsłabszym w historii tej gali. Jakoś po ostatnim Unforgiven liczyłem na równie dobry show a jednak dzieje się inaczej. Nie ze względu na wrestlerów gdyż poziomem talentów SmackDown ani na krok nie odstępuje swojemu bratu - RAW. Jednak największym problemem a zarazem czynnikiem dlaczego będzie to słaba i niezbyt ciekawa gala jest głupi booking.
Oto jak przedstawia nam się karta na No Mercy PPV.>
- WWE Championship
Brock Lesnar (c) vs. The Undertaker
- WWE U.S. Championship
Eddie Guerrero (c) vs. Big Show
- I Quit Match
Stephanie McMahon vs. Mr. McMahon
- John Cena vs. Kurt Angle
- WWE Cruiserweight Championship
Tajiri (c) vs. Rey Mysterio
- Chris Benoit vs. A-Train
- Matt Hardy vs. Zach Gowen
Teraz jak zawsze pozwolę sobie ocenić jak każda walka nam się szukuje.
- Matt Hardy vs. Zach Gowen
Pierwszą walką staje się match Matt Hardy vs. Zach Gowen. Walka może być nawet ciekawa i stać na całkiem niezłym poziomie gdyż zarówno Matt ma duży potencjał jak i nawet jednonogi Gowen umie coś pokazać (np. asai moonsault). Nie będzie to na bank taki brawl to jakiego przyzwyczaili nas cruiserzy z wiadomych względów ale na pewno nie powinno być zbytnich nudów, no może chwilami. Jak dla mnie Matt powinien dostać walkę z kimś innym, gdyż przecież niedawno był jednym z pretendentów do U.S. title. Do Gowena osobiście nic nie mam i ogólnie darzę szacunkiem osoby kalekie ale wystawianie na PPV kaleki. Moim zdaniem zabookowanie Gowena na PPV nie było zrobione ze względów że dostaje jakiś tam push ale tylko ze względu że w WWE jest miejsce dla kaleki. Przez to Gowen będzie raczej atrakcją na gali.
[Mój typ zwycięzcy] - Matt Hardy
- Chris Benoit vs. A-Train
Następną walką gali będzie match Chris Benoit vs. A-Train. O wiele za nisko stoi obecnie Benoit, mam nadzieje że zapowiedzi się potwierdzą i dostanie on walkę z Lesnarem na Survivor Series i co więcej w końcu zdobędzie WWE Title gdyż zasługuje na nie jak nikt w WWE (no może jeszcze RVD :). Jeżeli spełnią się zapowiedzi to może być to droga jaką musi przebyć Benoit do walki z Lesnarem, jeżeli nie to niestety nie rozumiem polityki WWE. Jak wiemy Benoit jest świetnym technikiem, na jego walki czy to walczy w Japonii czy w Stanach świetnie się patrzy a udowodnił to wiele razy. Jednak z A-Trainem to już zupełnie inna historia. Od samego początku kiedy zobaczyłem A-Traina (wówczas Prince Albert) całkowicie odechciewało mi się oglądania WWE, a kiedy walczył wraz z Testem to już przełączałem kanał. Dzisiaj nie mam takiego problemu gdyż na mojej kablówce nie ma kanału Tele5 (szkoda :( i SmackDown oglądam tylko wtedy kiedy ściągnę sobie go ze sieci. Czy walka może wyjść dobra, wg mnie będzie to jak wcześniejszy match średniak. Na bank Benoit pokaże klasę a po A-Train'e wiemy czego możemy się spodziewać, czyli praktycznie niczego specjalnego.
[Mój typ zwycięzcy] - Chris Benoit
- WWE Cruiserweight Championship
Tajiri (c) vs. Rey Mysterio
No i nadszedł czas na walkę która z pewnością mówiąc w ciemno będzie bardzo dobra i tak naprawdę będzie konkurowała o bycie najlepszą na całym PPV. O Tajirim i Mysterio już wiele napisano, już się wiele widziało czy to w ECW czy WCW czy teraz w WWE a nawet w CZW. Dwójka ta ma swoją wartość, bardzo dobrze wiedzą jak zrobić match aby podobał się publiczności. Nic dodać nic ująć.
[Mój typ zwycięzcy] - Tajiri
- John Cena vs. Kurt Angle
No i nadszedł czas na walkę która zdecydowanie będzie najlepsza na PPV. Cena to znakomity wrestler należący do ścisłej czołówki na SmackDown (o dziwo jeszcze rok temu tak nie twierdziłem) a Kurt Angle to w chwili obecnej najlepszy wrestler w WWE i jeszcze tak długo pozostanie. Ostatnio byliśmy przyzwyczajeni do main eventów prawie wszystkich gal z udziałem Angle'a jednak po stracie WWE Title pora na lekką ochłodę. Jednak to nic nie szkodzi, teraz Angle może wedrzeć się we feudy z innymi wrestlerami a pierwszym z nich jest właśnie John Cena. Osobiście nie mogę się doczekać tej walki, gdyż może wyjść match pretendujący do walki roku.
[Mój typ zwycięzcy] - Kurt Angle
- I Quit Match
Stephanie McMahon vs. Mr. McMahon
Pomału dochodzę do końca moich rozważań. Pora na match "córka vs. Tata". Jak wiemy Stefcia wychodzi w najbliższym czasie za mąż za Triple H i będzie musiała przez jakiś czas nie pojawiać się w tv (podróż poślubna i zadowolenie męża :):) dlatego tak naprawdę match ten jest wymuszony. Gdyby tej sytuacji nie było to na pewno do takiej żałosnej walki by nie doszło. Walka na bank będzie bardzo słaba, jedyne co może będzie się podobało to jak znowu Vince się podetnie i znowu przesadzi i będzie krwawić jak świnia. Jednak coś chodzi mi po głowie że walka może zakończyć się w jakiś dziwny sposób.
[Mój typ zwycięzcy] - Mr. McMahon
- WWE U.S. Championship
Eddie Guerrero (c) vs. Big Show
Przed ostatnia walka wieczoru. Zapowiada się niezbyt ciekawy match a to ze względu na udział Big Show'a. Jedynie walkę może uratować Eddie, który jak wszyscy wiemy ma ogromny potencjał. Jednak ja osobiście na zauważam w niego takiej cechy dzięki której umie poprowadzić walkę nawet z mniej wyszkolonym wrestlerem aby finalnie wyszedł dobry match. Big Show już dawno powinien wylecieć z WWE ale jednak Vince i spółka widzą w nim to coś i nadal go trzymią. Czy na dobre? - moim zdaniem nie.
[Mój typ zwycięzcy] - Big Show
- WWE Championship
Brock Lesnar (c) vs. The Undertaker
No i nadszedł na main event. Na temat tej walki już dużo napisałem w ostatnim RVD Corner'e więc pozwolę sobie przytoczyć mój tekst raz jeszcze.
Sprawa która ostatnio mnie nurtuje i poniekąd wkurza jest "genialne" zabookowanie main eventu tegorocznego WWE No Mercy 2003 PPV, czyli po raz kolejny match Brock Lesnar vs. The Undertaker o WWE Title. To już będzie trzecia walka tej dwójki na galach typu PPV, czyli: Unforgiven '02, No Mercy '02 czy w końcu No Mercy '03. Jak dla mnie spanie murowane. Rok temu na No Mercy doszło do krwistego Hell in A Cell matchu między Lesnarem i Takerem i myślałem że feud ten nie będzie ciągnięty w przyszłości gdyż sam feud był dobry ale walki już nie. Jednak po roku WWE robi nam niespodziankę i tak oto kolejne No Mercy i match Lesnar vs. Undertaker. Czy to ma sens? Czy WWE nie ma już innych pomysłów? Wg mnie robienie takiej walki mija się z celem. WWE zamiast promować nowe gwiazdy nadal ciągnie te same, stare gwiazdy. Undertaker w ostatnim czasie stał się bardzo słabym wrestlerem lecz WWE nadal go wykorzystuje ("Taker Still Rules":). Jego walki wręcz nudzą i odrażają od oglądania gal z jego udziałem (sam byłem w takiej sytuacji że opuszczałem walki z jego udziałem). Era Undertakera kończy się i koniec jest bliski i nie unikniony. Wg mnie Undertaker już dosyć zdziałał we wrestlingu i przyszła pora aby odszedł na zasłużoną emeryturę. Jest przecież wielu innych wrestlerów, których można wstawić w miejsce Takera, chociażby Chris Benoit ale ten zapewne będzie walczyć z następnym "agentem" A-Train'em. Chociaż ja osobiście marzę o matchu: Brock Lesnar vs. Kane o WWE Title. W każdym felietonie wychodzącym spod mojej ręki maksymalnie staram być się obiektywnym w każdej sprawie i wyciągnąć z niej te dobre jak i złe rzeczy. Jednak akurat tutaj widzę tylko niestety te złe, czyli błędy i jeszcze raz błędy Vince'a i spółki (pewnie przed ślubem Stephanii z nerwów namieszało mu się w głowie :), błędy w bookingu. Lesnar jest dobrym wrestlerem i zasługuje na lepszych przeciwników, a przecież takich nie brakuje.
Tak jak napisałem w ostatnim felietonie, jeszcze nie raz wyjdą chore pomysły z głów staff'u w WWE i długo nie trzeba było czekać. Ten akurat jest bardzo dobrym przykładem tego, że w WWE nie ma pomysłów. Przecież równie dobrze WWE mogłoby wypromować walkę Brock Lesnar vs. Eddie Guerrero, gdyż akurat ta z zeszłego roku na SD bardzo przypadła mi do gustu. Jednak dla Eddiego byłby push akurat w sam raz, gdyż tytułu by nie zdobył ale przez bardzo dobry match jeszcze bardziej by wypromował swoją osobę w WWE i w niedługim czasie byłby main eventerem na SmackDown.
Podsumowując, wg mnie zrobienie walki Brock Lesnar vs. The Undertaker jest kolejnym knotem jaki próbuje nam wciśnąć WWE, obym się mylił ale czuje że tylko Lesnar podczas tej walki dobrze wypadnie. Z kolei dla Undertakera kariera już pomału się kończy...
[Mój typ zwycięzcy] - Brock Lesnar
Cóż to tyle z tego mojego małego typowania. Czy typy sprawdziły się dowiecie się już niebawem, a ja w następnym numerze przedstawię wam podsumowanie całego PPV tuż po oglądnięciu gali.
Paul London w WWE
Zdecydowanie najlepszym nabytkiem WWE w tym roku będzie zatrudnienie Paul'a Londona, czyli jednego z najlepszych cruiserów walczących w USA. Paul jest znakomitym wrestlerem, chociaż jeszcze musi dużo nad sobą popracować. Zawrotną karierę zrobił we wszystkim bardzo znanej federacji Ring of Honor, tocząc tam świetne walki a jedna z nich została okrzyknięta walką 2002 roku w RoH. Chodzi mi tu o Street Fight Match: Paul London vs. Michael Shane z RoH Unscripted. Powiem że każdy fan cruiserów musi po prostu ten match oglądnąć gdyż był to fantastyczny brawl tych dwóch wrestlerów a niektóre akcje nie były dotąd spotykane, na które stać tylko wrestlerów z "górnej półki" (shooting star press London'a z drabiny, czy też sommersault plancha London'a z drabiny wystającej z ringu !). Zainteresowanie London'em rosło i nie trzeba było długo czekać aż pojawił się w MLW czy później w NWA-TNA. Jednak decydujący głos należał do WWE, które podpisało kontrakt rozwojowy z nim. London ledwie co po podpisaniu kontraktu dostał jakby tryout i pojawił się na tapingu Velocity (dokładniej pod koniec czerwca bodajże 21) i stoczył dobry match z Mattem Hardym, jednak można było się spodziewać przegrał go. Od tego czasu nastąpiła cisza grobowa gdyż Paul London ostro zaczął pracować w OVW, nawet w czasie kiedy stosunki WWE vs. OVW nie były najlepsze (mówiło się o zerwaniu kontraktu z OVW). W OVW London szybko przeszedł aklimatyzację i pokazał co potrafi co skończyło się tym co teraz czyli pojawieniem się w WWE TV. Mam nadzieje że London będzie dobrze prowadzony w WWE i pomału będzie odgrywać coraz większe rolę we federacji (zdobycie WWE Title raczej nie wchodzi w grę, może w przyszłości). Jak na razie jest partnerem Spanky'ego czyli dobrego znajomego z Ring of Honor, jednak ostatnio WWE zrobiło z niego mięso armatnie które zmiótł Lesnar kiedy ten walczył o WWE Title. Mam nadzieje że więcej do takich sytuacji nie dojdzie gdyż London jest wielkim talentem i zarazem jednym z wielkich skarbów WWE aby w przyszłości wyjść z dołka i mieć znakomity roster. Przyszłość dla London'a wygląda bardzo obiecująco. Być może będzie to jeden z niewielu tych wrestlerów z obecnych federacji niezależnych któremu uda się zdobyć w WWE bardzo dużo a tak naprawdę może być. Ja osobiście nie mogę doczekać walk z jego udziałem, a dokładniej konfrontacji: vs. Rey Mysterio, vs. Tajiri, vs. Kidman, vs. Dragon, vs. Benjamin, vs. Guerrerro. Przyszłość w WWE zdecydowanie należy do London'a, tylko jeżeli Vince'owi nie wpadnie myśl że styl London'a nie przystoi na WWE, bo wtedy nastąpi pytanie: Jaki styl jest wprost idealny dla WWE?...
XPW - Game Over!
31 lipiec 1999, Reseda Country Club (Reseda, CA) następuje debiut nowej federacji na arenie niezależnej. Federacji zupełnie innej niż takie które dotąd powstały, federacji w której brutalizm był o wiele bardziej dostępny niż w ECW, federacji która należała do najbrutalniejszych w USA. Tą federację było XPW czyli Xtreme Pro Wrestling. Na pierwszej gali pojawili się tacy wrestlerzy jak: "White Trash" Johnny Webb, Supreme, "The Real Deal" Damien Steele, Homeless Jimmy, Big Dick Dudley, & "Mr. 80's" Dynamite D. Przez następny okres federacja rozwijała się gdyż były na to pieniądze czerpane z porno imperium, na czele którego stał Rob Black, który zarazem był szefem XPW. Osobiście XPW zainteresowałem się gdzieś pod koniec 2000 roku kiedy to kumpla kuzyn podrzucił mi dwie kasety z galami które udało mu się zdobyć podczas kilkudniowego pobytu w Anglii. Od razu spotkałem się z ogromną brutalnością, której nie widziałem wcześniej, nawet na galach ECW. Wracając do XPW, federacji rozwijała się, toczono tam zazwyczaj hardcore'owe pojedynki a pierwszym XPW Championem został Damien Steele. Wg mnie najlepszy mistrz XPW w historii tego fedu, gdyż później championami zostawali nawet bardzo znani wrestlerzy ale nie ma co się oszukiwać iż byli słabymi championami. Jednak pomału zaczął wyjawiać się wielki minus federacji, czyli po prostu seks. Segmenty, z czasem walki miały coś związanego z seksem. Jedną z osób które przyczyniły się do takiego stanu rzeczy była Lizza Borden, której szczerze mówiąc nienawidzę. O XPW było coraz głośniej, aż 6 lutego 2000 roku pojawił się artykuł o tym fedzie we Wrestling World Magazine. Po niedługim czasie XPW podpisało kontrakt ze stacją telewizyjną KTLA. XPW rosło dalej w siłę, organizując przy okazji pierwszy turniej King of the Deathmatches oraz zatrudniając dawne gwiazdy ECW takie jak chociażby: Chris Candido, Mustafa, Axl Rotten czy w późniejszym czasie Shane'a Douglas'a. XPW pojawił się także w Japonii gdzie zorganizowało galę wspólnie z FMW, na której Sabu obronił XPW Title w walce przeciwko Mr. Gannosuke. 16 lipca 2000 roku zdarzyła się rzecz o której na początku myślałem że to jakiś żart (czyt. Angle) ale tak nie było czyli pojawienie się kilku wrestlerów z XPW na ECW Heatwave 2000 PPV i zrobienie lekkiej zadymy (czyt. inwazji) w wyniku czego walka Dreamer vs. Credible była spóźniona. Od tego momentu XPW stawało się jeszcze bardziej kontrowersyjnym fedem niż miało to miejsce wcześniej. 2 tygodnie później odbyła się gala XPW pod nazwą "Go Funk Yourself", na gali tej doszło to wg mnie najlepszego deathmatchu w historii tej federacji czyli Supreme vs. The Messiah. Walka była czystą rzeźnią, którą wygrał Messiah. Na początku 2001 roku na stronie internetowej XPW odbyło się głosowanie w ramach XPW Fan Awards 2000 (1. Fan Favorite: Sabu (42%), 2. Most Hated: Rob Black and Lizzy Borden (34%), 3. X Girl of the Year: Kristi Myst (53%), 4. Event of the Year: Go Funk Yourself (64%), 5. Match of the Year: Supreme vs. Messiah (Go Funk Yourself) [34%], 6. Feud of the Year: Messiah vs. Supreme (55%), 7. Wrestler of the Year: Sabu (33%), 8. Newcomer of the Year: Lazie (21%)). Jeszcze w styczniu w XPW zadebiutował New Jack, który rozpoczął bardzo długi i chory feud z Vic'em Grimes'em. 23 luty 2002 - FreeFall 2002 pozostanie w pamięci ze względu na bumps jaki przyjął Vic Grimes w scaffold matchu, kiedy to z wysokości 40 stóp nad ziemią (!!!!!) zepchnął na go na 16 stołów (!!!!) New Jack. Jednak przez ostatni czas w XPW bardzo źle się działo. Mało osób przychodzących na gale, bardzo słabe walki przyczyniły się do tego że w kwietniu (bądź marcu ) federacja została zamknięta na kilka miesięcy. XPW prawdopodobnie już nigdy nie zostanie otwarta, pozostanie jako federacja która jako jedna z nielicznych dokonała hardcorowej rewolucji w USA a także jako federacja bardzo kontrowersyjna ze względu na seks itp. R.I.P...
Biografia: Tommy Dreamer
Prawdziwe imię i nazwisko: Thomas Laughlin
Data urodzenia: 14 lutego 1968
Stan cywilny: żonaty z Beulah (dawna diva ECW)
Znany również jako: The Innovator Of Violence, T J Madison
Finishery: Dreamer DDT (Evenflow DDT), Spiccoli Driver, The Tommyhawk
Trenowany przez: Johnny'ego Rodz'a
Federacje w których występował - CWA, ECW, WWE (obecnie)
Pro debiut - 29 października 1989 roku
Zdobyte tytuły: CWA Title, ECW World Tag Team Title, ECW World Heavyweight Title
Tommy Dreamer zaczął swoją przygodę w federacji niezależnej CWA. Przez dosyś długi okres walczył w niej a także pojawiał się na galach innych federacji. Szczytowym punktem jego pobytu w CWA było zdobycie przez niego CWA Title pokonując Tony'ego Atlasa. W 1993 roku Dreamer podpisał kontrakt z ECW (wówczas Eastern Championship Wrestling) i po niedługim czasie zadebiutował na ringu. Jego pierwszą walką był match przeciwko Tasmaniac'owi. W 1994 roku w ramach stypulacji przed walką Dreamer był zmuszony przyjąć 10 uderzeń z kendo sticka (!) od Sandmana. Zakrwawiony Dreamer spytał o jeszcze ! , przez to "przyćmił" Sandmana i to on był najtwardszym wrestlerem w ECW ściągając na siebie rzeszę fanów. Od tego zdarzenie Sandman darzył Dreamera respektem. Generalnie cały rok 1994 zleciał na feud'e z Sandmanem, z którego na zmianę wychodził zwycięsko. Rok 1995 rozpoczął się od najlepszego feudu w historii ECW, czyli od konfrontacji Dreamer vs. Raven. Wtedy to w ECW zadebiutowała jego obecna żona czyli Beulah podczas jednej z gal kiedy przyniósł ją ze sobą Raven. Od tego momentu Dreamer zaczął być nazywany "Innovator of Violence", przez to iż używał krzeseł, stołów, znaków drogowych i innych broni. Jednak Beulah przyniosła inną broń - spray do oczu, Beulah trzymała wtedy z Ravenem i spółką. W 1995 roku wielokrotnie dochodziło do konfrontacji między Dreamer'em a Ravenem robiąc z tego świetny feud. W 1996 roku Beulah ogłosiła że jest w ciąży, Stevie Richards myślał że on jest ojcem ale Beulah powiedziała że Dreamer jest nim. Wtedy to Beulah została pobita przez Raven'a ale po chwili z pomocą przybiegł Dreamer. Od tego momentu Beulah stała się managerką Dreamera. Dreamer w ówczesnym czasie wdarł się we feud ze Shane'm Douglas'em a Beulah z Francine, więc doszło do konfrontacji Dreamer & Beulah vs. Douglas & Francine serią walk na przełomie 1997 roku. Jednak w 1996 roku w ECW pojawiła się nowa diva czyli Kimona Wanalaya. Kimona pomogła Ravenowi w czercu 1996 roku ale Shane Douglas obwieścił że Kimona zdradzała Ravena, nie z Dreamerem ale z Beulah. Raven wściekł się jak diabli a Kimona i Beulah całowały się na ringu. Dreamer o dziwo nie zareagował na tą sytuację. Po jakimś czasie Kimona opuścił ECW. Dreamer rozpoczął feud z Triple Threat ale w ECW pojawił się Brian Lee i przy okazji wdarł się także z nim w brutalny feud, z którego najsłynniejszy był scaffold match i bumps na stoły przyjęty przez Lee. Na CyberSlam '97 Dreamer swoje miejsce na pierwszym ECW PPV Barely Legal '97 w #1 contender matchu o walkę z Ravenem o ECW Title. Dreamer zaoferował to miejsce swojemu mentorowi - Terry'emu Funk'owi. Dreamer pomógł Funk'owi wygrać tytuł robiąc Raven'owi ddt. Na następnej gali w ECW Arena doszło do "finalnej walki" pomiędzy Dreamerem a Ravenem. Dreamer ostatecznie wygrał po ddt, nawet kiedy pojawił się Louie Spiccoli i chciał przeszkodzić Dreamerowi. Po walce zgasły i po chwili na ringu pojawił się Rob Van Dam który zrobił Dreamerowi van dominator, przy okazji pomógł mu Sabu. Po chwili dołączył się do tego Jerry Lawler i cała trójka biła Dreamera. Jednak po chwili pojawił się Sandman i zaatakował Team WWF. Przez najbliższy miesiąc Dreamer i Sandman chcieli pokonać Team WWF ale byli na niego za słabi. Na drugim w historii PPV ECW Hardcore Heaven '97 Dreamer pokonał Jerry'ego Lawlera, w czasie walki interweniowali Jake Roberts i Sunny ale Dreamer poradził sobie z nimi. Niedługo później doszło do walki Dreamer & Beulah vs. RVD & Bill Alfonso i wygrał match ten team Dreamer & Beulah po Beulahcanrana'e na Alfonso. Na trzecim PPV w historii ECW Dreamer stoczył Flag Match z RVD ale zakończył się on wynikiem nie roztrzygniętym kiedy to Dreamer został pobity m.in. przez Sabu i Doug'a Furnasa. Dreamer i Sandman (12.07.97) przegrali match z RVD i Sabu kiedy to sędzie Jeff Jones odliczył szybko 3 county na Dreamer'e. Dreamer założył stajnie Team Extreme w skład której wchodzili on, Sandman, Taz i Al Snow, stajnia ta walczyła przeciwko innej stajni Team Titan (Furnas, LaFon, Van Dam, Sabu). Później Dreamer walczył razem w team'e z Axl Rotten'em i Balls'em Mahoney'em przeciwko FBI. Dreamer, Rotten, Mahoney wygrali match po ddt na Guido. Kiedy Jeff Jones chciał szybko odliczyć Dreamera pojawił się inny sędzia Jim Molino i zrobił Jones'owi ddt. Na Hostile City Showdown 98' zabito 10 razy w gong na cześć Dreamera. Po chwili pojawił się Justin Credible i doszło do konfrontacji między nim a Dreamer'em. Po niedługim czasie doszło do do walki Dreamer & Sadman vs. Gangstanators (New Jack & John Kronus) vs. Dudley Boyz, która była spowodowana jedną z zadym kiedy Dreamer walczył z Dudley Boyz ale na pomoc przybiegł mu Sadman, po jakimś czasie pojawili się Gangstanators i doszło ostrej potyczki. Dreamer po niedługim czasie rozpoczął feud z Justinem Credible. Na CyberSlam '98 Dreamer walczył z Credible w first blood matchu i wygrał go Credible kiedy na ringu pojawił się RVD i założył Dreamer'owi na głowę drut kolczasty i zaczął uderzać go po głowie. Dreamer był zakrwawiony i match przegrał, po walce Dreamer zemścił się i założył drut kolczasty na szyję Jasona (managera Credible'a) i zaczął go nim dusić. Przez rok 98 i praktycznie do połowy 2000 roku Dreamer toczył feud z Credible, tocząc z nim krwawe i miejscami bardzo dobre walki jak chociażby 2x stairway to hell matche. Na ostatnim PPV w historii ECW Dreamer pokonał CW Andersona w bardzo dobrym i quit matchu. ECW padło a Dreamer zaczął pojawiać się na galach federacji niezależnych, m.in. pojawił się w CZW gdzie stoczył barbed wire match z Zandigiem. Później WWE podpisało z nim kontrakt i do teraz występuje w nim, chociaż nie jest już tym samym wrestlerem co wcześniej i nie odgrywa znaczących ról w WWE. Tommy Dreamer jest jedną z ikon hardcore'u na świecie i tak jeszcze długo pozostanie gdyż jeszcze ma wiele lat kariery przed sobą. W pamięci pozostaje jako jeden z najtwardszych wrestlerów.
Biografia: Rhyno
Prawdziwe imię i nazwisko: Terry Richards
Znany również jako: Terry Richards, Rhino
Miejsce zamieszkania: Detroit, Michigan
Finisher: Gore (spear)
Rhyno w 1997 zaczął swoją wielką przygodę z wrestlingiem. W owym roku dołączył do grupy "Thug Life" która uczyła się wrestlingu. Do tej grupy uczęszczali tacy wrestlerzy jak chciażby: Edge, Christian czy też Joe E Legend. Po jakimś czasie grupa zaczęłą wystawiać swoich wrestlerów, którzy walczyli na ringach federacji niezależnych. Można powiedzieć że była to grupa promotorska. Połowa członków "Thug Life" o dziwo nienawidziła USA (były to tylko pozory), m.in. Joe E Legend spalił kiedyś flage USA. Richards przez jakiś czas nie pojawiał się na ringu lecz tylko przy aby pomagać swoim przyjaciołom. Po jakimś czasie Rhyno opuścił grupę i zaczął go trenować Scott D'Amore, gdzie po niedługim czasie zaczął walczyć w BCW czyli Border Championship Wrestling. Po niedługim czasie Rhyno wyjechał i zaczął walczyć w Europie na galach w Austrii i Niemczech promowanych przez Otto Wanz'a i Pierre'a Williams'a. Było to na przełomie lat 1997 - 1998. W Europie Rhyno odnosił sukcesy, zdobywając CWA World Tag Team Titles z Jean-Pierre Lafite'm a później z Joe E. Legend'em. Przy okazji Rhyno w Niemczech znalazł swoją "drugą połowę". Po jakimś okresie Rhyno zdecydował się powrócić do USA. Po powrocie do USA Rhyno zrobił tryout w ECW i wpadł w oko Heymanowi, przez co podpisał kontrakt z ECW. Jeszcze przed pojawieniem się w ECW na full-time Rhyno pojawił się na jednej z gal londyńskiej federacji UCW gdzie walczył w teamie z Joe E Legend'em. Niedługo później Terry Richards dostał swoje wrestlingowe nazwisko Rhino co było pomysłem D-Lo Brown'a oraz Scott D'Amore'a podczas jednej z gal w Detroit kilka lat wcześniej. W pierwszej swojej walce Rhyno walczył na houseshow'ach z Tazem o ECW Title jednak przegrał te walki. W '99 roku Rhino pomagał Lance'owi Stormowi i Justinowi Credible. Rozkwit kariery Rhyno nastąpił w 2000 roku kiedy to stał się "maszyną" do niszczenia. Dostawał on ogromny push, chociaż na Living Dangerously 2000 przegrał match o ECW TV Title z Super Crazy'm po interwencji RVD. Później jednak w niedługim czasie zdobył ten pas i każdego niszczył który stanął mu na drodze, a akcje takie jak chociażby gore na stół rozłożony w narożniku lub sit-out piledriver z ringu na stół przeszły do historii. Rhino otrzymywał ogromny push i był świetnym heel'em, w między czasie pokonując RVD na Anarchy Rulz 2000. Na ostatnim PPV w historii ECW czyli Guility As Charged 2001 zanosiło się że Rhino nie będzie walczyć lecz odegra jakąś kluczową rolę. I tak się stało, kiedy to po TLC&C matchu o ECW World Title pomiędzy Sandmanem a Steve'm Corino i Justinem Credible nowym mistrzem został Sandman pojawił się właśnie Rhino i pokonał Sandmana zdobywając ECW World Title, a Sandman trzymał je zaledwie kilka minut. Rhino został ostatnim w historii ECW TV & World Championem. Po niedługim czasie, bo zaledwie podczas wielkiego odliczania do WrestleManii XVII Rhyno zadebiutował w WWE robiąc gore'a na Jeff'e Hardym. Rhyno od razu przyłączył się do stajni z Edgem, Christianem i Kurtem Angle. Na Wrestlemanii XVII Rhyno pomógł E & C zdobyć WWE Team Titles. W miesiąc później na Backlash stoczył bardzo dobry hardcore match z Ravenem. Tak oto Rhyno zdobył WWE Hardcore Title. Przez pierwszą połowę 2001 roku Rhyno był dosyć mocno usadowionym midcarderem w WWE. Później nastąpił słynne "Invasion angle" i Rhyno dołączył do Team Alliance. Rhyno odgrywał jedną z kluczowych ról, walcząc w zwycięskim main evencie PPV Invasion czy też wdając się we feud z Chrisem Jericho który zakończył się na SummerSlam 2001. Po niedługim czasie Rhyno nabawił się kontuzji i niestety musiał pauzować przeszło 1.5 roku. Rhyno powrócił w tym roku przed Wrestlemanią XIX już jako face. Początkowo był typowany jako przeciwnik Lesnara do walki na Backlash lecz tak się nie stało. Po niedługim czasie nastąpiła zmiana w charakterze Rhyno i rozpoczął on feud z Chrisem Benoit, który jednak nie miał zakończenia na PPV. Ostatnio Vince zauważył że Rhyno nie stara się podczas walk i teraz pojawia się tylko na houseshowach i na tapingach Velocity. Jednak Rhyno jest bardzo dobrym wrestlerem i z pewnością jeszcze dużo pokaże w WWE gdyż ma naprawdę dobre warunki...
Łyk historii - ECW Hardcore Heaven 2000
Ostatnio wieczorem nie miałem co robić więc popatrzałem na moją kolekcję gal i postanowiłem po raz kolejny oglądnąć sobie ECW Hardcore Heaven 2000. Nie wiem dlaczego, ale kiedy ECW padało to robiło coraz lepsze gale, a akurat ta jest wg mnie najlepszą galą ECW w 2000 roku. Gala ta była pewnego rodzajem pożegnaniem z Lance'm Storm'em, który akurat wtedy odchodził do WCW. Storm dostał walkę o ECW World Title z ówczesnym champem - Justinem Credible (Credible wtedy był bardzo słabym wrestlerem). Z góry było wiadomo, że Storm match ten przegra, ale najważniejsze były okoliczności w jakich Storm rozstał się z ECW - prawdopodobnie nie był to jego ostatni match w ECW ale mogę się mylić (podobne rozstanie miał Paul London z Ring of Honor, kiedy to przegrał match z Samoa Joe o RoH Title). Wracając do Hardcore Heaven 2000, PPV to było wg mnie świetne i dlatego warto mieć je w swojej kolekcji, a nie mówi wam tego kto inny jak wielki fan tego fedu. Pora na streszczenie całej gali.
Na początku gali wita nas Joey Styles oraz Joel Gertner. Styles wita publiczność zgromadzoną w hali. Po paru chwilach zaczyna przemawiać Gertner i tym samym dochodzi do bardzo śmiesznego segmentu kiedy to Gertner zaczyna żartować jak zawsze na galach PPV. Publiczność jest bardzo zadowolona i pojawią się chanty a Styles nie może opamiętać się ze śmiechu. Mikrofon przejmuje znowu Styles i mówi że nadszedł czas na Hardcore Heaven! Publiczność chantuje "EC-DUB".
Pierwszą walką wieczoru okazuje się match: Balls Mahoney vs. Masato Tanaka. Zarówno Balls jak i Tanaka otrzymują duży pop od publiczności. Kiedy ma dojść do matchu przy stanowisku komentatorskim pojawia się Cyrus oraz Kintaro Kanemura. Cyrus ogłasza że Network przejmuje kontrolę, poczym między Cyrus'em a Gertnerem dochodzi do sprzeczki. Cyrus nieźle ubliża Gertnerowi. Kiedy Gertner mówi że ma zamiar skopać dupę Cyrus'a atakuje go Kanemura i zakłada mu sleeper'a. Cyrus ogłasza siebie drugim komentatorem gali. Wracając do matchu, jest to bardzo dobry match. Na początku walki to Balls jest górą, jednak później Tanaka przejmuje nieco dominacji w walce. Walka jest bardzo dobrym brawlem tych dwóch wrestlerów. Panowie trochę obijają się poza ringiem, po czym na ringu dochodzi do walki na krzesła. Zwycięsko wychodzi z niej Balls. Jednak Ballsowi nie udaje się spinować Tanaki. Później Tanaka robi Mahoney'owi diamond dust lecz Balls nie daje się spinować. Balls chce zrobić Tanace leg drop z drugiej liny lecz Tanaka odsuwa się i Mahoney ląduje tyłkiem na ringu. Balls jest oszołomiony, kiedy odwraca się Tanaka robi mu z "bojowym okrzykiem" (trzeba było to usłyszeć :) roaring elbow. Jednak i tym razem Balls nie daje się spinować. Ostatecznie wygrywa Tanaka, po tym jak zrobił Ballsowi chair shot z top-rope i poprawił z roaring elbow. Podsumowując, mogę powiedzieć że teraz takich opener matchów brakuje gdyż był to co najmniej bardzo dobry match. Warto także zaznaczyć że w walce tej Mahoney zrobił Tanace 2x nutcracker suite i Tanaka nie dał się spinować. Zarówno Balls jak jak i Tanaka pokazali wielką klasę i chwała im za to.
Między pierwszą a drugą walką zostaje pokazany Lance Storm wraz z Dawn Marie. Storm odgraża się co czeka dzisiejszego wieczoru Justina Credible'a. Po tym segmencie zostają pokazani komentatorzy, Styles mówi że dzisiaj odbędzie się match Justin Credible vs. Lance Storm o ECW World Title. Cyrus dodaje komentarz do tego co dzisiaj się wydarzy.
Drugą walką wieczoru jest 3 Way Dance Match: Simon Diamond vs. Mikey Whipwreck vs. Little Guido. Przed walką Diamond pojawia się z całą swoją świtą i zaczyna przez chwilę gadać. Najbardziej śmieszny jest członek świty Diamonda, który jest ubrany za muszkietera. Jako drugi wychodzi Whipwreck w towarzystwie Sinister'a Minister'a. Jako trzeci pojawia się Little Guido (w WWE Nunzio). Walka jest bardzo dynamiczna, jedna z najlepszych w wykonaniu cruiserów w ECW. Co chwilę dochodzi do wymiany ciosów, różnych wariacji rzutów itp. Podczas walki dochodzi do rzeczy która nie powinna się stać na gali tego typu. Mianowicie w hali zostaje wyłączone światło !!! Wrestlerzy walczą nadal przy dodatkowym oświetleniu. Walka przenosi się na chwilę poza ring, a tam dochodzi to istnej katorgi, gdyż Whipwreck robi planche z ringu, poza ring na chyba 6 osób. Walka kończy się w momencie kiedy Whipwreck robi fireball Big Sal E. Graziano a Little Guido atakuje od razu Whipwreck'a i robi mu sicilian slice.
Po walce zostaje pokazany Justin Credible wraz z Francine. Credible mówi co zrobił przez siedem lat i zapowiada co dzisiaj się stanie. Z kolei Francine pieści kendo stick jak męski interes :).
W hali rozbrzmiewa muzyka niczym ze slums'ów i pojawia się Lou E Dangerously wraz z Elektrą oraz New Dangerous Alliance czyli CW Andersonem oraz Billy'm Wiles'em. Lou E każe siedzieć cicho widowni ale widownia nie jest zadowolona. Lou E przez chwilę łazi po całym ringu i się drze lecz widownia krzyczy że ma się zamknąć. Dangerously mówi żeby wszyscy popatrzeli na Elektrę, gdyż to kobieta która nie ma żadnych plastycznych implantów itp. Ludzie się śmieją a Elektra chodzi po ringu i mówi że jej biust jest prawdziwy. Lou E dodaje że Elektra jest najlepszą kobietą we wrestlingu w chwili obecnej. Lou E mówi że jeżeli jest ktoś w tym biznesie co myśli inaczej to ma tutaj się pojawić. Po chwili na ringu pojawia się Jazz. CW atakuje Jazz lecz ta sobie daje z nim radę. Po chwili Billy Wiles atakuje Jazz lecz ta robi mu jazz stinger (x-factor). Lou E atakuje Jazz lecz to daje mu kopa w twarz. Jazz bierze się z Elektrę, robi jej sit-down slam po czym zdziera z niej ubranie! Jazz chciała coś zrobić Elektra'e lecz interweniuje CW który robi jej super kick. CW po chwili poprawia ze spinebustera. Anderson znęca się nad Jazz lecz po chwili na ring wlatuje Kid Kash. Kid Kash atakuje Wiles'a oraz CW, robiąc im po kolei backdrop oraz dropkick. Po chwili on tylko jeden jest na ringu. Z kolei Jazz wynoszą sędziowie za kulisy. Kash po chwili wchodzi na top-rope i robi planche poza ringu, gdzieś do drugiego rzędu publiczności na CW i Wilesa! Na ringu pojawia się CW i rozpoczyna się match Kid Kash vs. CW Anderson. Walka jest bardzo dynamiczna, zarówno CW Anderson jak i Kash pokazują swoje ogromne możliwości i garnitur ciosów. Kid Kash podczas walki wykonuje serie akcji podwyższonego ryzyka, jak chociażby hurricanrane z najwyższej liny na stojącego poza ringiem CW. Walka ostatecznie kończy się w momencie kiedy CW wszedł na top-rope, jednak po chwili podbiegł do niego Kash, który go zaatakował po czym zrobił mu frankensteiner. Podsumowując, kolejna bardzo dobra walka wieczoru. Nie było sposobu aby nudzić się przy niej.
W między czasie zostaje pokazany Rob Van Dam, Bill Alfonso oraz Scotty Anton (w WCW Scotty Riggs). Chwilka gadania i następuje powrót do hali. Po tym zostają pokazani komentatorzy. Joe Styles mówi że dzisiaj dojdzie do walki RVD vs. Jerry Lynn. W między czasie Cyrus gada na temat Vinca McMahona i całego WWF.
Następną walką wieczoru okazuje się 3 way tag team match: The Baldies vs. Danny Doring & Roadkill vs. Nova & Chris Chetti. Walka rozpoczyna się już na rampie, kiedy wszyscy się biją. Walka jest bardzo dobra, 3 teamy walczą na ringu i śmiało można nazwać ten match 3 way tornado tag team matchem. W matchu tym widzimy pełno niesamowitych akcji, double team moves itp. W między czasie podczas walki pojawia się Vic Grimes ale szybko zostaje uciszony przez Danny'ego Doringa. Nieuwagę Doringa wykorzystuje Spanish Angel który rozpieprza na jego głowie gitarę. Angel pinuje Doringa i team Doring & Roadkill został wyeliminowany. Roadkill mści się że jego team odpadł i robi spingboard splash z lin na Grimes'e leżącego poza ringiem na stole! Widownia krzyczy "O shit!". Inicjatywa przechodzi w ręce Baldies. Jednak po chwili DeVito atakuje Chetti. Angel podbiega do narożnika w którym wisi Nova ale ten robi mu odbijając się od narożnika stunnera (trzeba to zobaczyć!)! Styles nie wierzy jak on to mógł zrobić. Chetti robi DeVito anytyville horror, po czym wraz z Novą wchodzą na najwyższą linę i robią mu swoją popisową akcję czyli tital wave (splash + leg drop z trzeciej liny). Baldies zostają spinowani. Po walce The Baldies znęcają się nad Chettim i Novą, nawet gongi nie pomagają. Publiczność zaczyna chantować "New Jack New Jack!". Po chwili zabrzmiewa muzyka i pojawia się odsiecz czyli "The Original Gangsta" New Jack wraz z całym hardcorowym asortymentem! Publiczność wręcz szaleje. Tym samym rozpoczyna się wielka zadyma. Jack wrzuca wszystko na ring i zaczyna szaleć. Angel chce walnąć New Jacka z deski lecz ten robi unik i uderza go w głowę z jakieś deski ze szkłem czy czymś podobnym. DeVito próbuje zaatakować Jacka lecz i z nim daje sobie radę. New Jack wyciąga zszywacz i DeVito dostaje jedną zszywkę w głowę! New Jack rozprawia się z DeVito w publiczności, finalnie skacząc na rozłożonego DeVito na stole z balkonu. New Jack powraca na ring i rozpieprza na głowie Angel'a gitarę, po czym poprawia z 187 flying chair shot i pinuje Angel'a. Po walce New Jack zostaje ogłoszonym "King of the Streets".
Chwila gadania prze komentatorów + powtórki z walki.
Następną walką jest match Steve Corino vs. Yoshihiro Tajiri. Walka jest bardzo dobra. Początkowo dzieje się na ringu ale później przenosi się na chwilę na rampę gdzie Tajiri robi Corino brainbuster. W czasie walki Tajiri zasypuje Corino dużą ilością bardzo stiffowych kicków. Po niedługim czasie Corino krawi bardzo obficie a Tajiri robi jeszcze baseball slide w narożniku. Tajiri po chwili wyciąga spod ringu stół i Corino dostaje ze stołu tak że znowu wypada na rampę. Po powrocie na ring Corino przejmuje inicjatywę i przez okres czasu Tajiri jest obijamy. Po paru chwilach Tajiri zakłada Corino double stretch i opluwa zieloną cieczą Jack'a Victory'ego. Po paru chwilach Tajiri robi Corino serię kicków, po czym kopie Corino w twarz. Ostatecznie match wygrywa Tajiri skacząc na Corino leżacego na stole z najwyższej liny. Po walce pojawia się Rhino i Kintaro Kanemura i biją Tajirego. Po chwili pojawia się Dusty Rhodes ale nic nie może zdziałać. Po kilku momentach w hali rozbrziewa "Enter Sandman" i pojawia się Sadman. Tak dochodzi do kolejnej walki wieczoru.
Rhino vs. Sadman. Walka jest bardzo dobrym brawlem tej dwójki. W ruch idzie kendo stick, krzesło i stół. Przewagę w walce ma Sadman. Po koniec walki Sandman robi piledriver Rhino na stół ale ten nie daje się spinować. Sandman robi raz jeszcze to samo. Po chwili pojawia się chyba żona Sandmana i atakuje Jack'a Victory'ego z kendo sticka. Jednak ucisza ją Steve Corino. Po chwili Rhino bierze się za nią i robi jej piledriver z ringu na stół. Rhino chce zrobić jej jeszcze gore'a na stół ale pojawia się Sandman, jednak Rhino naciera i Sandman trzymiąc swoją żonę rozpieprza się o stół. Rhino pinuje Sandmana.
Chwila gadania prze komentatorów i pora na kolejną walkę.
Kolejną walką jest match na który wszyscy czekali czyli Jerry Lynn vs. Rob Van Dam. Walka jest dosyć długa i bardzo dobra. Po koniec matchu pojawia się, Corino, Jack Victory i zaczyna się obijanie RVD. Po chwili pojawia się Rhino który atakuje Lynna. Rhino zaczyna brawlować z RVD. Jednak po paru chwilach RVD radzi sobie z Rhino. Znowu po kilku chwilach przyjaciel RVD czyli Scotty Anton zdradza go i niemiłosiernie pobija go, po czym wrzuca go na ring. Na ringu Lynn robi RVD cradle piledriver ale RVD nie daje się spinować. Lynn robi raz jeszcze ale na krzesło i pinuje RVD. RVD przegrał swoją pierwszą walkę na PPV.
Chwila gadania przez Stylesa i pora na main event.
Main eventem jest wcześniej wspomniany match: Credible vs. Storm o ECW Title. Pierwotnie miał być 3 way dance match: Credible vs. Storm vs. Dreamer ale Dreamer zostął niby pobity i niby miał być cały zakrwawiony. Przed walką pojawia się Dreamer który chce walczyć ale ostatecznie Paul Heyman zabrania mu i nie dochodzi do walki z jego udziałem. Match jest całkiem dobry. Podczas walki Storm nieco krwawi po uderzeniu z kendo sticka od Credible'a. Walka kończy się przez that's incredible Credible'a na Storm'e. Po walce na ring wlatuje Dreamer który pobija Credible'a z kendo sticka i chce walnąć Francine. Jednak ta broni się. Dreamer okazuje jej litość i przytula ją. Po chwili robi jej spicolli driver. Fani w hali szaleją a gala kończy się.
Raport: NWA-TNA PPV z dnia 15.10.2003
NWA-TNA rozpoczęło się od pokazania fragmentów gali sprzed tygodnia. Po chwili zostali pokazani Don West i Mike Tenay którzy powitali wszystkich na kolejnym NWA-TNA PPV. Tenay i West zaczęli dyskutować o walce Hulk Hogan vs. Masahiro Chono w Japonii, przy okazji pokazując fragment japońskiej gazety na temat tej walki. Po chwili zaczęli dyskutować na temat konfrontacji Hogan-Jarrett pokazując zdjęcie zakrwawionego Hogana. Tenay i West obiecali że pokażą materiał filmowy jak Jarrett zaatakował Hogana po gali. Tenay wspomniał, że oficjele TNA chcą dojść do wyjaśnienia tej sprawy i w związku tym nie ma dzisiaj na gali TNA Management Consultanta - Don'a Callis'a.
Raven przytośtał do hali ze sobą James'a Mitchell'a z łańcuchem obwiązanym wokół jego szyi. Raven powiesił Mitchell'a z balkonu ale po chwili pojawili się Slash i Vampiro i zaczęli brawl z Raven'em. Na początku Raven dawał sobie trochę rady ale później to Vampiro i Slash byli górą. Mitchell'owi udało się dzięki temu uciec, z kolei Vampiro położył Raven'a na stole. Slash obwiązał sobie rękę łańcuchem, po czym zrobił Raven'owi elbow drop aż stół się połamał. Po chwili z odsieczą pojawili się CM Punk i Julio Dinero którzy zaczęli brawlować ze Slash'em i Vampiro. Walka przeniosła się na ring, ale po chwili pojawili się sędziowie i ich rozdzielili.
Scott Hudson znajduje się wraz z Vincem Russo, Legend'em, AJ Styles'em, Trinity, Sonny'm Siaki oraz Ekmo. Russo powiedział, że nie walczy w zaplanowanym six man tag team matchu ponieważ "musi dzisiaj coś zrobić". Russo powiedział że Legend zajmie jego miejsce. AJ kazał Russo nie robić czegoś głupiego. Russo powiedział że ponieważ oni dzisiaj walczą, on będzie rozmawiać z ludźmi czy nie chcą wstąpić do tego biznesu.
Dusty Rhodes & America's Most Wanted (Chris Harris & James Storm) vs. Sonny Siaki, Ekmo & Legend /w. Trinity
Na początku walki Siaki powiedział że chce zacząć walczyć z Rhodes'em i tak też się stało. Jednak Rhodes szybko poradził sobie z Siaki'm obijając go w narożniku i robiąc mu bionic elbow. Na ringu pojawili się America's Most Wanted i pobili trochę Siaki'ego. Match po jakimś czasie toczył się poza ringiem gdzie America's Most Wanted zrobili wszystkim przeciwnikom backdropy na podłogę. Z powrotem na ringu Sonny Siaki, Ekmo i Legend wreszcie przejęli jakąś przewagę w walce, bijąc Chris'a Harris'a. Kilka minut później Harris z trudem zmienił się ze Storm'em, który "wyczyścił" cały ring. Między Siaki'm, Ekmo i Legendem doszło do kłótni ale wykorzystał to Rhodes, który poczęstował ich z bionic elbow. Rhodes chciał założyć figure four leg lock na Legend'e ale w porę zainterweniował Ekmo. Ekmo chciał zrobić mu top-rope splash lecz America's Most Wanted zrobili mu podwójnego speara. Legend wstał i wyrzucił America's Most Wanted z ringu. Storm i Siaki brawlowali poza ringiem, z kolei na ringu Rhodes zrobił Legend'owi bionic elbow. Na ring wrócili America's Most Wanted i poprawili z Death Sentence (Midnight Express Veg-o-matic) i spinowali go.
Zostało pokazane video jak Shane Douglas rozmawia z jakimiś kobietami. Jednak nie zostały pokazane twarze tych kobiet.
Scott Hudson przeprowadził wywiad z Michael'em Shane'm, który cały czas narzekał że nikt nie darzy go szacunkiem, a on w końcu jest X Championem i poza tym zdobył "Super X" trofeum od Chrisa Sabina. Shane powiedział że on darzy szacunkiem i respektem Christophera Danielsa ale udowodni mu że X title nie jest dla niego.
NWA X Championship
Michael Shane (c) vs. "The Falling Angel" Christopher Daniels
Match jak można było się wcześniej spodziewać stał na bardzo wysokim poziomie i wrestlerzy pokazali to co najlepiej potrafią. Daniels wyciągnął prawą rękę ale Shane uderzył go. Daniels po chwili założył mu hammerlock i trzymał włosy Shane'a aby nie mógł z tego wyjść, jednak Shane poradził sobie, ale Daniels zrobił mu back suplex i szarpnął za włosy Shane'a. Shane kopnął Danielsa w brzuch, po czym zaczął go kopać w narożniku. Z narożnika walka przeniosła się na środek ringu, gdzie Shane zaczął okładać Danielsa pięściami lecz Daniels wyszedł cało po zrobieniu mu leg lariat. Komentatorzy w czasie walki powiedzieli że w związku z tym że Raven został kontuzjowany jego match ze Slashem nie odbędzie się, lecz dojdzie do walki Vampiro & Slash vs. CM Punk & Julio Dinero. Wracając do walki Shane zrobił slingshot senton z ringu poza na Danielsa. Po chwli został pokazany Shane Douglas który siedział sobie na balkonie i oglądał match oraz coś sobie notował w notatniku. Daniels walczył ze Shane'm poza ringiem, wtedy to zrobił mu sit-down slingshot moonsault na podłogę. Walka przeniosła się z powrotem na ring. Daniels chciał zrobić Shane'owi coś w rodzaju big boot lecz Shane odsunął się i Daniels wleciał w boczny słupek ringu. Shane zaatakował Danielsa i założył mu hammerlock, jednak Chris wyszedł cało. Daniels i Michael zaczęli wymieniać się serią uderzeń z pięści i po chwili Shane zrobił Danielsowi short-arm shoulderblock. Shane chciał zrobić mu vertical suplex ale Daniels zablokował to, dzięki temu Daniels zrobił mu springboard moonsault (Quebrada). Shane wstał i zrobił Danielsowi foream i chciał go spinować ale Daniels wybił się na 2. Shane chciał założył Daniels'owi sleepera lecz Daniels zablokował to. Po chwili Shane i Daniels zrobili sobie nawzajem clothesline. Po kilku sekundach jako pierwszy wstał Shane, który wszedł na najwyższą linę alę Daniels też wstał i zrobił mu tam hiptoss (akcja z której prawie zawsze obrywa Flair). Daniels przeszedł do ofensywy i zrobił mu serię clothesline'ów oraz enziguri. Po kilku chwilach Shane zrobił back elbow ale Daniels uderzył z uranage. Daniels zrobił double jump springboard moonsault lecz kiedy chciał spinować Shane'a uzyskał tylko 2 count. Daniels whippował Shane'a do narożnika i chciał zrobić mu last rites lecz Shane trzymając się lin zablokował to. Shane chciał zrobić superkick lecz Daniels zrewersował to i chciał spinować Shane'a lecz znowu tylko 2 count. Shane chciał zrobić tilt-a-whirl lecz Daniels obrócił to w backslide. Shane zablokował to lecz Daniels zrobił mu angel's wings (spinning pedigree), po czym chciał spinować Michaela lecz uzyskał tylko 2 count! Daniels spróbował raz jeszcze go spinować lecz Shane poczęstował go z low blow. Shane chwycił pas ale jeden z członków świty Danielsa nie pozwolił mu na to. Daniels zrolował Shane'a lecz znowu liczenie do 2. Podczas rolowania Daniels przez przypadek uderzył w pas. Wykorzystał to Shane, który zrobił mu superkick i spinował go. Po walce świta Danielsa wraz z Shanem pobiła Danielsa do czasu kiedy nie pojawił się Chris Sabin, który zaatakował Shane'a. Shane chwycił pas i uciekł. Na ringu pozostał tylko Chris Daniels i Chris Sabin. Daniels i Sabin zdobyli pretekst aby walczyć na specjalnym NWA-TNA PPV, które odbędzie się 30 listopada i będzie nosić nazwę "Bound For Glory".
Zostało puszczone video ze zwycięskiej dla Hogana walki przeciwko Masahiro Chono, która odbyła się w poniedziałek w Tokyo Dome. Mike Tenay zaznaczył że Masa Chono jest byłym NWA World Championem. Hogan do walki w Tokyo Dome wyszedł przy entrance theme z czasów kiedy walczył w WCW. Na konferencji prasowej zorganizowanej po walce Hogan powiedział że "nie dokończył tutaj biznesu" i chciał wygrać NWA World Title oraz IWGP title. Do pomieszczenia gdzie była konferencja prasowa po chwili wszedł Jeff Jarrett i walnął Hogana gitarą. Po chwili podbiegł Jimmy Hart ale Jarrett rzucił nim o ścianę. Jarrett zaczął bić Hogana do czasu kiedy nie pojawił się Masahiro Chono z odsieczą. Po tym zdarzeniu Jimmy Hart i Masa Chono pomogli pozbierać się zakrwawionemu Hoganowi.
Na ringu pojawił się Jeff Jarrett aby udzielić wywiadu Mike'owi Tenay'owi. W hali pojawiły się chanty "Hogan". Tenay spytał się dlaczego Jarrett zaatakował Hogana w Japonii. Jeff powiedział że od czasu kiedy stracił NWA Title to AJ Styles oraz Raven ciągle go bili. Jarrett powiedział, że Russo za każdym był przeciwko niemu. Jarrett powiedział że Dusty Rhodes otworzył mu oczy mówiąc iż musi "służyć sukinsynowi" aby stać się ikoną we wrestlingu. Jarrett powiedział że wziął sprawy w swoje ręce i pojechał do Japonii w sprawie Hogana gdyż pojawiły się pogłoski że on negocjował z TNA. Jarrett powiedział że on nie pozwoli na to aby Hogan pojawił się i zdobył title shot. W hali rozległy się chanty "We Want Hogan" oraz "No We Don't". Jarrett powiedział że TNA jest promem w którym nie ma miejsca dla Hogana. Jeff dodał że ma z Hoganem dawne zadatki z przeszłości do wyrównania. Tenay spytał się czy on ma na myśli Florydę (Bash at the Beach). Jarrett odpowiedział że już nigdy nie ma o tym wspominać.
Wśród tłumów pojawił się Vince Russo, który zaczął bić się z Jarrett'em. Walka przeniosła się w okolice ringu, gdzie Russo miał nieco większą przewagę nad Jarrett'em. Russo walnął Jarretta z krzesła, który był przypięty do barierki odgradzającej publiczność. Russo wyjął stół i oparł go, po czym wrzucił przez niego Jarretta. Jarrett jednak mógł dalej walczyć i zaczął rozprawiać się z Russo. Jarrett przypiął Russo do barierki, po czym poczęstował go z chair shota. Jarrett wrzucił Russo na krzesła gdzie siedzi publiczność. Jarrett zaczął przez cały czas bić Russo z krzesła a publiczność chantowała "One More Time". Jarrett zdjął swój pasek i zaczął chłostać z niego Russo. Jarrett uderzył Russo kilka razy z krzesła i jeszcze kilka razy walnął go z paska. Jarrett obwiązał Russo pas wokół szyi i powiesił go na barierce. Russo wisiał a Jarrett przyniósł kosz na śmieci. Jarrett chwycił krzesło i walnął Russo kilka razy w plecy. Jarrett zaczął krzyczeć "It's over, Vince" i uderzył go raz jeszcze. Po chwili pojawiła się ochrona ale Jarrett chwycił kosz na śmieci i poradził sobie z nimi. Jarrett wrócił do bicia Russo z krzesła. Po chwili pojawili się Sonny Siaki, Ekmo oraz Ekmo i Jarrett postanowił wycofać się. AJ Styles stał na ringu cały rozdrażniony i wkurzony.
Scott Hudson przeprowadził wywiad z Kevin'em Northcutt'em oraz Ryan'em Wilson'em czyli The Red Shirt Security. Kevin powiedział że nauczy dzisiaj szacunku Erik'a Watts'a i to będzie przykład jak należy postępować. Kevin Northcutt wyciągnął kasetę że jest to był wywiad z Roddy Piper'em. Kevin powiedział że informuje że Don'a Callis'a iż widział to i teraz to zniszczy.
Kevin Northcutt /w. Ryan Wilson vs. Erik Watts /w. Rick Santel & Chris Vaughn
Na początku walki Nothcutt miał przewagę nad Watts'em. Jednak po paru chwilach inicjatywę przejął Watts, który zrobił rana'e oraz mafia kick. Nothcutt po tym uderzeniu wyleciał z ringu i spadł na ziemię. Watts podążył za nim i zaczął whippowywać na barierki. Watts dalej atakował i rzucił Nothcutt'a na barierki. W tym momencie został pokazany Vince Russo, który był brany do karetki pogotowia. Watts wrzucił Nothcutt'a na ring i zrobił mu lou thesz i zaczął bić go prawą ręką. Po paru chwilach Nothcutt chwycił Watts'a za szyję i zrobił mu neckbreaker. Northcutt zrobił pumphandle suplex i chciał spinować Watts'a ale tylko 2 count. Northcutt wszedł na drugą linę i zrobił Erik'owi leg drop. Northcutt założył mu armbar, Watts po chwili wyszedł z tego cało robiąc mu clothesline. Watts odwzajemnił się i zrobił Northcutt'owi flying foream oraz chokeslam. Ryan Wilson wleciał na ring ale Watts poradził sobie z nim i wywalił go. Wykorzystał to Nothcutt, który wyjął kajdanki, zakuł Watts'a i zrobił mu roll-up który dał mu pin. Po walce The Red Shirt Security bili Watts'a i nikt z ochrony nie wleciał na ring. Po chwili na ringu pojawił się Don Harris. Po momencie pojawił się także Goldylocks, który uratował Watts'a.
Sonjay Dutt & "Showtime" Eric Young vs. El Fuego & Jerelle Clark
Walka w której brał udział znany wszystkim wrestler z CZW czyli Sonjay Dutt, którym jeżeli nadal będzie takie zainteresowanie (wpierw MLW, potem IWA-Mid South a ostatnio NWA-TNA) to być może już niedługo pojawi się na galach Ring of Honor a w przyszłości może nawet WWE. Walka była bardzo dynamiczna. Walkę zaczęli Dutt oraz Clark szybką wymianą ciosów począwszy od headscissors, armdrag a skończywszy na dropkicku. Po chwili na ringu pojawili się Young i Fuego. Young zrobił dropkick ale na Fuego nie zrobiło to większego wrażenia ale po chwili Fuego zrobił Young'owi belly to belly suplex. Young pojawił się koło lin a Clark zaczął go trochę przyduszać kiedy sędzia nie widział, po czym Fuego zrobił armbreaker. Na ringu pojawił się Clark, z kolei Fuego rzucił Younga, w ten sposób że zmodyfikował to w stunnera. Clark zrobił Young'owi pumphandle suplex oraz twisting splash. Po chwili Young'owi Clark założył jujigatame armbar. Young był wyczerpany a Clark zrobił mu fireman's carry. Fuego wszedł na top-rope lecz Young chwycił go i zrobił mu double death valley driver. Young zmienił się z Dutt'em, który wleciał na ring i zrobił przeciwnikom dropkick aż ci wylecieli z ringu. Dutt po chwili zrobił slingshot rana na Clark'u. Dutt wziął się z Fuego i zrewersował jego tilt-a-whirl w ddt. Po chwili Eric Young zrobił El Fuego baseball slide oraz neckbreaker. Po paru chwilach Jerelle Clark zrobił Young'owi asai moonsault a Fuego skoczył na Younga z najwyższej liny. Po chwili zainterweniował Sonjay Dutt, który zrobił twisting springboard splash na Fuego oraz Clark'a. Z powrotem na ringu Clark zrobił 630 somersault senton splash Young'u lecz kiedy Clark chciał go spinować przerwał mu Dutt. Sonjay kopnął Clark'a i zrobił mu neckbreaker ale kiedy chciał go spinować to Feugo przerwał pin. Feugo chciał zrobić mu superplex lecz Dutt zrewersował go i zrobił mu hindu press (twisting moonsault into 450 splash) i spinował go.
Po tych emocjach Scott Hudson przeprowadził wywiad z Kid'em Kash'em. Tematem było bicie kobiet i legend. Kash powiedział że pokona olbrzyma który zwie się Abyss. Po chwili pojawili się The Red Shirt Security, którzy powiedzieli że Don Harris chce rozmawiać z nim przez telefon. Kash olał ich i odszedł.
Na ringu pojawili się NWA World Tag Team Champions czyli Simon Diamond & Johnny Swinger w towarzystwie Glen'a Gilberti'ego by walczyć w non-title matchu, z przeciwnikami którzy mieli być wielką niespodzianką. Po chwili okazało się że ich przeciwnikami będą dawni ECW World Tag Team Champions czyli Danny Doring oraz Amish Roadkill !!!
Non-Title Match
Simon Diamond & Johnny Swinger (c) vs. Danny Doring & Roadkill
Walkę wygrali Danny Doring & Roadkill po inside cradle Doringa na Swinger'e. Ogólnie cała walka była bardzo dobra i dynamiczna.
Scott Hudson przeprowadził wywiad z Ravenem. Raven podziękował CM Punk'owi i Julio Dinero za pomoc. Raven powiedział że musi coś zrobić. CM Punk chciał coś powiedzieć ale kamera się ściemniła.
Została pokazana historia Kid Kash'a i Abyss'a.
Kid Kash vs. Abyss
Walkę wygrał Abyss przez shoulder backbreaker. Warto zaznaczyć iż podczas walki interweniowali Red Shirt Security którzy zaatakowali Kash'a.
Simon Diamond narzekał na Doringa i Roadkilla, mówiąc że oni jeszcze nigdy tak naprawdę nie zostali pokonani. Gilberti powiedział że team Doring & Roadkill doprowadził do bankructwa ECW i teraz to samo może stać się z NWA-TNA. Gilberti powiedział że za tydzień Diamon i Swinger będą walczyć raz jeszcze z Doring'em i Roadkill'em a on sprowadzi team niespodziankę, który będzie walczyć z America's Most Wanted.
Vampiro & Slash /w. James Mitchell vs. CM Punk & Julio Dinero
Walkę wygrali Vampiro & Slash po nail in the coffin Vamprio na Dinero. Po walce aba teamy dalej walczyły ale po chwili pojawił się Raven. Brawl przeniósł się backstage.
Mike Tenay powiedział, że TNA negocjuje New Japan Pro Wrestling jak również z federacjami z Meksyku i Puerto Rico gdyż 30 listopada odbędzie się PPV "Bound For Glory".
Jimmy Hart połączył się telefonicznie z galą. Hart powiedział że ma wiadomość od Hulka Hogana dla Jarretta. Hart powiedział że Hogan potrzebował 35 szwów po ataku Jarretta. Hart powiedział że Jarrett zrobił wielki błąd i powinien wynająć sobie ochroniarzy gdyż nie wiadomo gdzie i kiedy ale już wkrótce Jarrett stanie twarzą w twarz z Hoganem. Hart powiedział "Hulkamania is coming".
Jeff Jarrett oszalał i wziął mikrofon. Jarrett powiedział że pobił Hogana w Japonii i pobije go w Asylum. Jarrett powiedział że pobił dzisiaj Russo a Dusty Rhodes nie stanie mu na drodze aby w przyszłym tygodniu pokonać AJ Styles'a i zdobyć NWA World Title. Na ringu pojawił się AJ Styles i zaatakował Jarretta. Po chwili pojawiła się ochrona i przerwała brawl. Na koniec pojawił się Dusty Rhodes i oglądał całą sytuację. Gala zakończyła się
Raport: CZW Uprising
Dark Matche:
- Mercedes Martinez pokonała Summer<
- Chri$ Ca$h pokonał Cory Kastle oraz Shun the Kabuki Kid
- Niles Young & Jude pokonali Adam Flasha & Ian'a Knoxx'a oraz zrekultywowane Softcore Connection (Z-Barr & Nick Berk) - via frogsplash Yonga na Knoxx'e
CZW Uprising
- Deranged pokonał Azraela - via sit-out driver
- Jimmy Rave pokonał Tony'ego Mamaluke'a w Iron Man rules 20 minute match'u - 2:1
- Sabian & Bianca pokonały Joker & Mercedes Martinez
- Ruckus pokonał Dereka Fraziera i obronił CZW Junior Heavyweight Title - via cradle breaker na krzesło
- B-Boy pokonał Homicide (***)
- Sonjay Dutt pokonał Alex Shelley'a, Jimmy Jacobs'a oraz Trent'a Acid'a i obronił IWA MId-South Light Heavyweight Title - via hindu splash na Shelley'u
- Nate Hatred pokonał Nicka Gage'a w dog collar matchu - walka była bardzo krwawa
15 listopada odbędzie się kolejna gala CZW - Night of Infamy II i dojdzie na niej do powrotu Wifebeater'a (!!!). Oto potwierdzone walki:
- Jimmy Rave vs. B-Boy
- Rockin' Rebel & Derek Frazier vs. Sonjay Dutt & Ruckus
- Double Dog Collar Match: Nick Gage & Wifebeater vs. Nate Hatred & The Messiah (sędzią specjalnym będzie Zandig)
Pożegnanie
To tyle w tym numerze. Wedle zapowiedzi miał pojawić się raport z ostatniej gali IWA-Mid South ale czas nie pozwalał mi na napisanie go. Nastepny numer pojawi się już za dwa tygodnie i na 99 procent będzie on już dostępny w sobotę oczywiscie na Attitude. Oczywiscie i po tym numerze oczekuje waszych obiekcji i postów na ksiedze gosci i RazorMedii.
Zapraszam serdecznie i do zobaczenia - RVD !!!
Komentarze (0)
Skomentuj stronę